Hepsi kendi uyarlamam 🙂 Umarım sizleri güldürür.
Ak şeker hipoglisemik gün içindir.
Sakla insülini gelir zamanı.
Pompaya güvenme karbonhidratı eksik etme.
Posa, protein. vitamin her zaman dengededir şekerin.
Rüyasında baklava görenin uyanınca şekeri yükselir.
Atlama ara öğünü, bekleyemezsin ana öğünü.
Acele insüline hipoglisemi karişir.
Etme küp şekerle muhabbet küstürürsün, az ye ekmeği yükseltirsin şekeri.
Hızlı yiyen insanın şekeri seyrek düşermiş.
Tatlandırıcıyı kendine şekeri başkasına .
Hipogliseminin hakkından glukagon gelir.
Şekerin dostluğu hiperglisemiye kadar.
🙂
Pasta geldi önüme yok yemem dedim.
Bi de baktım ısrar, bir dilim alıverdim.
İçime kurt düştü ölçtüm şekerimi yarım saat sonra
Bir baktım şeker çıkmış 240 a
Başladım koşmaya deli deli duruverdim bir anda terli terli
Sonra anladim düşmüş şekerim
Bu nasil iştir diye hayret ettim
Alırım ara öğünümü
Düzenli düzenli
Düşmez şekerim
40 a 50
Bolca yerim hep sebzemi
hep rahatlarim yapınca egzersizimi
Diyabet dediğin şekersiz bir hayat
Ne şeker ile oluyor ne de onsuz rahat
Mustafa Çalışkan
Saygılarımla
Mustafa Bey Merhaba,
Çooook güldük çoook 🙂
sevgiler
Mustafa bey merhaba,
mıstafasözleri harika, diline sağlık 🙂 Allahta seni güldürsün (hastane dönüşlerinde, ha bu da mustafa aydınlatma platformu cümlesi)
mutluluklar 🙂
bu arada 🙂
iki T1D ne işiniz var bu saatte ayakta??? sakın bana oturuyoruz demeyin, gidin yatın yaa
gece 3 te ölçün dediysek şekerinizi, uyanıpta ölçeceksiniz, üçe kadar uyanık kalarak değil. Esra hanım bana lütfen diyabetikler enercik olur demeyin 😛
İlker Bey Merhaba,
Öyküm ile 1,5 saat telefonda konuştuk desem 🙂
Diyabetliler enerji olur.
sevgiler
Esra hanım , Öyküm hanım (geçmiş olsun, saygılar, size saygım büyük)
Öyküm hanımında başını yaktın haa, tüüü. Diyabetli piller sizi. Allahın uykusuzu ; enerjik olur diyeceksin 😛 enerji değil.
duracell değil, diyabetiksiniz !
bu arada Eda hanımın TR proğramı nasıl olacak ? aklıma bir plan geldi ?
iyi geceler 🙂
İlker Bey,
Kayseri mi yapmak geldi organizasyonu? Ya da anlatın ne düşünüyorsunu 🙂 Ben yatıyorum. Sabah 09:30’da YTÜ’de olacağım. Malum okul 🙂
Tr programını bilmiyorum. Ama Ağustos’ta organizasyon yaparsanız katılırım dedi. Öncesinde haber vermek koşuluyla.
sevgiler
geleceği ay tamda tatil ayı ; Diyabetimben kampı yapalım, Eda hanımında proğramı doğrultusunda , onuda yormadan, hep birlikte bir tatil 🙂
YTÜ deki orta kantine ve kapıdaki sivillere selam 🙂
iyi uykular 🙂
İlker Bey,
Kamp yapmaktansa Öyküm’ün organize ettiği kampa dahil olmak güzel olabilir. Ama kamp tarihini ona göre belirlemek lazım olur. En doğrusu kampın bir gününde Eda Hanım’ını bizlerle konuşmacı olarak bulunmasını sağlamak.
Düşünülebilecek bir konu.
Sabahın bu saatinde ve bir Cumartesi ve Eşref evde yalnız. Ben YTÜ de 🙂 Sivilleri farketmiyorum bile uykudan 🙂
Sevgiler
Esra Hanım
Öyküm hanımın düzenlediği kampa Eren gibi 7 yaşın altındakiler ve ebeveynleri katılamıyor :S diye biliyorum. geçen yaz gittiğimiz kampta tek tip-1 bizdik, sıkıntımız fazla olmadı ama 8-10 aile bir arada neden olmasın 🙂
diyabet kampı değil , DİYABETİMBEN kampı. aslında hayata geçirmekte kolay değil,bunuda biliyorum ama …. ne diyeyim ki !?
mutluluklar 🙂
İlker Bey Merhaba,
Yaş sınırı olduğunu biliyorum. Öyküm Hanım kamplardan birini diyabetli ve yakınları şeklinde bir formatta da yapmak istiyor. Umarım hayata geçebilir.
Kampların adı her yıl değişebilir belki. Öyküm’e sesleniyorum buradan. Her diyabet kampı için ekip bir motto belirlese ve özellikle Eşref 🙂 o mottodan yola çıkarak o yılın kamp adını ortaya çıkarsa. Yani bir yıl Diyabetimben kampı olsa kampın adı, bir yıl başka bir adı olsa 🙂 🙂 🙂 Bu arada fikir benim. Eşref’in değil 🙂
Ama şu fikir Eşref’ten çıktı 🙂 Çoluk Çocuk Maaile, Diyabeti Öğrenmeye mottosu bu yılın mottosu olabilir.
Özellikle Öyküm ne dersin bu konuya?
sevgiler
Esracım açık yazıyım: Kamplar diyabetli çocuklara sadece bilgi sağlamıyo. Onların kendilerini bulması, ifade etmesi ve tek başına ayağa kalkmasını sağlıyır. Bu nedenle ailelerin kamplarda işi olmadığını düşünüyorum.
Tatil planı ile kamp planı da beraber zikredilmemeli. Kamplar ciddi eğitim planlamaları, bol miktarda da uzman doktor, diyetisyen, hemşire ve eğitmen gerektiriyo , eğer bu planınız varsa öncelikle bu konuda fedakarşıkta bulunacak bir diyabet prefesörü ile görüşmelisiniz. Yanlış anlaşılmak istemem ama diyabetli birey kamplarda önde olmalı ve her zaman bunu sanucam. Ben pediatri grubumuz olmadığından 14 yaştan itibaren alabiliyorum ancak 8 yaş sınırı ile alan kamplar ülkemizde mevcut. Ve her diyabetliye kamp öneriyorum hem bilgi olarak hem psikoloji olrak 1 haftada gerçek bir değişim sağlyor.
Öyküm Merhaba,
Yorumunun birçok noktasına katılıyorum. Kamplar bir tatil platformu olarak elbette görülmemeli. Özellikle çocuk diyabetliler ailelerinden uzak ve diyabetliriyle başbaşa kendilerini daha iyi bulabiliyorlar.
Sen biliyorsun. Benim kamp düzenlemek gibi bir hedefim yok. Sadece varolan kampları geliştirmek gibi ufak önerilerim olabilir. Motto belirlemek gibi 🙂
Ama diyabetli yakınlarının da bu kamplarda diğer diyabetli yakınları ile varolmaları gerektiğini de düşünmüyorum değilim. Çünkü diyabetli yakınlarınında birbirlerine ve deneyimlerine ihtiyaçları bence var. Diyabetlilerin olduğu kamplarda olmasa bile sanki farklı bir kamp formatında diyabetli yakınları da biraraya gelebilir. Özellikle diyabetli çocukları olan aileler diyabetle tanıştıkları ilk andan itibaren baya sarsılıyorlar.
Ne dersin bu konuda?
sevgiler
Esra Hanım & Öyküm Hanım merhaba,
Diyabetim ben Ankara buluşmasında Eren Tip-1 olduktan tam 11 ay sonra Nesil hanım sayesinde bal yedi, kısa ama faydalı bir toplantı olan buluşma esnasında ;
Bakkk Eren şu ablada pıt yapıyor (KŞ ölçümü)
bakk Eren şu abide iğne oluyor.
bakkk bu abi iğnesini kendi yapıyor.
cümlelerini kurduk. Eren’in gözünde ki ışığı belki siz farketmediniz. bu güne kadar göbek çevresinden iğne yapamadık daha, şu günlerde zaman zaman teklif ediyoruz ama kabul etmiyor. “Diyabette zorlama yoktur” 🙂 diyerek yapmıyoruz. Benim önerimde diyabetli aileler ve çocuklar birbirine örnek olacak; belki ilk göbek çevresi iğnesinide orada olacağız. Aslında bunlar basit örnekler,farkındayım.
Öyküm Hanım’ın “Onların kendilerini bulması, ifade etmesi ve tek başına ayağa kalkmasını sağlıyor. Bu nedenle ailelerin kamplarda işi olmadığını düşünüyorum” cümlesine katılıyorum. Ama 14 yaşına kadar (yada 8 yaş,diğer kampları düşünürsek) ailesinin yanında kalan çocuk ne yapacak? Çocuk acıktığını bilmezken aileler onun pankreası olmuyormu? Cahil aile cahil çocuk… 12-20 yaşındaki bireyler (teknolojiyi en yakından tanıyan grup) bugüne kadar pompaları bilmiyorsa; sebebi bana göre ilk başta ailelerin cahilliği ve ayağa kalkamamalarıdır.
Eğer yarım günlük Ankara buluşması bize bişeyler kattıysa tatildeki buluşmada katar, zaten tatile çıkacağız. Bari birlikte çıkalım,çocuklar yalnız kalmasın. Tatilde herşey güzel olmayacak tabiiki , belki Eren diğer tip-1 lerin diet kola içtiklerini bize gösterip bana da verin diyecek; bize göre kolanın her türlüsü zararlı, diyabetten öncede girmezdi evimize. vb…
Kamp olamayabilir ama DİYABETİMBEN TATİLİ neden olmasın? Olmalı… Tip-1 yakını ailelerin başkalarından daha fazla tatile ihtiyacı var.
mutluluklar 🙂
Piknik sanki daha mı doğru? Ben ailerle 1 haftadan çekinebilirim sanki. Pek çok aile sizin gibi eğitimli olamıyo ve maalesef ok sorun çıkarıyo. Bana gelem aile ve çocuklara baktığımda çocuğu bazı şeylere çok kolay ikna edebiliyoruzz ama aile hep tereddütlü ve sorun çıkaran taraf oluyo. Kendiniz gibi düşünmeyin. Bu ülkede çocuğunun şekeri yüksek çıktı diye dayak atan anne babalar var ve bunları 1 hafta çocuklarla yanı yerde tutmak tahmin edemeyeceğiniz sorunlar ıkarabiliyo. Ağaç yaşken eğilir meselesi daha ileri yaşları o kadar kolay eğitemiyosunuz mesela. Günlük etkinliklerle aileleri paylaşıma davet etmek daha doğru geliyo bana, 19 mayısta her sene piknik yapıyoruz biz, inşallah bu sene de yaparsak bekleriz zaten duyuruyoruz herkese . Bence orda Ereni göbekten insülin konusunda ikna ederiz 😀
[…] Mustafa Bey’i hatırlamak için İlk HbA1c Testim ve Hissettiklerim, Savaş ve Biraz da Gülelim yazıları sizlere yardımcı olacaktır. Yazı kaynak: […]