Diyabetik ayak sorununu hasta yakini olarak anlatmaya calisayim.
Dahiliye, kalp damar, intaniye, cildiye, ortopedi hekimlerinin degerlendirmesi gereken komplike bir sorun.
Gecen yil babam ayaginin altindaki agridan sikayet ediyordu. Bir sure sonra ayak altinda, yanlis hatirlamiyorsam iki ayri noktada, akinti basladi. Devaminda sag ayak bas parmaginda kizarma ve renk degisimi goruldu. O donem ben diyabete alismaya calisiyordum ve baska sorunlarla ugrasiyordum. Diyabetik ayak, seker hastalarinda yaralarin gec iyilesmesi vb.konularda bilgim yoktu.
Annemle birlikte doktora gittiler,pansumani yapilmis, gereken ilaclar verilmis. Bizim icin gec iyilesecek bir yaraydi sadece. Evde pansumani yapiliyor, gumus emdirilmis ozel yara bantlariyla cerahatin cikip yaranin tamamen kapanmasina gayret ediyorduk.
Bir sure sonra ayak altinda basarili olduk, sag ayak bas parmakta kotu koku ve akinti belirdi,parmakta komurlesme basladi. Hastaneye gittik. Olmadi baska hastane, farkli yaklasimlar/kararlar cikti… Bu sorunu olabilecek en az hasarla atlattik.
6 aydir sekerler regule,diyabetik terlik ve ayakkabi kullaniyoruz,ayak kremleniyor ve kontrol ediyoruz, guzel goturuyorduk. Sag ayak 2.parmakta, tirnagin bittigi noktada, yatay bicimde minik bir kesi ve kesinin agzinda sararma gorunce hemen ortopediste gittik. Bir haftada yaptigimiz pansumanlar sonunda gerileme olmayinca hastanede yattik. Acemilik donemlerimizdeki gibi enfekte bir durum yok, akinti ve kotu koku yok. Hekimler degerlendirdi; kan sulandirici ilaclar,antibiyotik,damar acici ilaclar ve pansumanlar yapildi.
Evde devam ediyoruz pansumanlara, kontrole gidecegiz. Umarim sorunu asabiliriz. Bizim problemimiz babamin uzun zaman zarfinda sekerine dikkat etmediginden damar yapisinda meydana gelen bozulma. Ve malesef hastanin hikayesinde sigara kullanimi var, 1 yildir birakmis olsa da. Ayakta beslenme bozuklugundan yeteri kanlanma olmuyor. Ileri yas diyabetlilerin, ayakkabi vurmasindan tutun, ayaga batan yabanci bir cismi hissedemeyisine kadar, kucuk seyler buyuk sorunlar acabilmekte.
Yurt disinda (Hollanda ve Almanya’da oldugunu duydum) diyabetik ayak hastaneleri varmis. Ocak ayinda karsilastigim yurt disindan emekli bir diyabet hastasinin ayaklarinin durumu benden iyiydi. Gunluk bakim yapiyordu ayaklarina.
Dilerim bizim hastanelerimizde de “diyabetik ayak bakim merkezleri” kurulur ve diyabet tanisi konan insanlara insulinle birlikte ayak bakim egitimi de verilir.
Kolay gelsin,
tesekkurler.
Görkem Bey (Görsel kaynak: grafikerler.net)
Diyabetik ayak bakım merkezimi?O bölüm şurda dursun daha karbonhidrat sayımını ve pompayı bilmeyen doktorlarımız var.Ama benim kızım büyüsün endokrin doktoru olup bütün diyabetlilere özel bakmak istediğini söylüyor.İNŞALLAH.
Kızınıza bol sans ustun basari dilerim Pınar hanım.Yeni kusak diyabetli insanlar daha bilgili,merakli ve arastirmayi seviyorlar.En zor donemlerimizde bize yardimci olan kisi,benim de doktorum olan dahiliyeciydi.Sorunu bu noktaya getirebildiysek,sorularima sabirla cevap veren doktorundan pansumancisina kadar saglik calisani insanlarin gayretiyle oldu.Gidisat da iyi durumda.
benca babanız birde oksijen tedavisini denese belki faydası olur benimde aynı sorunum vardı oksijen tedavisine girdim ve düzeldi yani faydasını gördüm
Tesekkurler Necdet bey.Hiperbarik oksijen tedavisi de bize tavsiye edilen,yasadigimiz yerde olmadigindan sadece net kanaliyla bilgilenmeye calistigim bir yontem.Yara iyilesmesinde pansumanla hatiri sayilir bir ilerleme olmadi henuz,gerileme de yok ama.15 gun sonra yapilacak kontrolden sonra sartlar uygun olursa deneyebiliriz.
Sevgili arkadaslar saglikla kalin.Gecen yil 25 eylul tarihinde;cok su icme,sık idrara cikma vb.nedenlerle yapilan testler sonucunda tip 2 diyabet teshisi konuldu.Eylul ayini oldum olasi sevemedim,diyabet de 12 de 1 ihtimalden en olmazını buldu.Bir yıllık zaman zarfında hastalığı ogrenmeye çalıştım,farklı komplikasyonlar yaşayan insanlarla tanıştım,9 10 aydır da sayfayı takip ediyorum.Artık,bu bir yıllık tip 2 diyabet olayını tek taraflı feshetme kararı aldım.Bundan sonra diyabetle ilgili olarak yapacaklarım;3 aylık kan sekeri ortalamasını veren yeni bir seker olcum cihazı alıp kullanmak,diyabetli beslenmeme aynı ozenle devam etmek,gunluk yuruyusumu aksatmamak ve gunde en az 2 litre su tuketmektir.Kullandigim tek diyabet hapını bırakıyorum.Uzun sure,acil bir durum olmadikca hastaneye ugramayi dusunmuyorum.Yazılarını ve yorumlarını ilgiyle takip ettigim sayin Esra Avci’ya,Oykum hanima,rafine insan saygideger agabey Unsal Kantarci’ya ve diger arkadaslara cok tesekkur ederim.
Hersey gonlunuzce olsun.
1esra hanım internette gezinirken tesadüfen busiteyi buldum.bentip 1 diyabetli bir gencin annesiyim.oğlum 17 yaşında diyabetle tanıştı vee tanıştık.anne olmak dünyanın en güzel duygusu.evlat sevgisi başka hiçbir sevgiyleölçülemez.çocuğunuzun eline diken batsa sizin yüreğiniz kanar.bundan 15 sene önce oğlum lise 2 ye giderken tanıştık diyabetle ve ailece çok büyük şok yaşadık.bir haftada kilo kaybı halsizlik ve sık tuvalete çıkmak gibi şikayetlerle gittiğimiz doktordan acil hastaneye yatarak çıktık.15 gün hastanede kaldık .inüsülün ile eve döndük.3erkek evladım vardıve büyük oğlum alperenim diyabet olmuştu.allahım ben nerde hata yapmıştım .çok tatlı yaptığım içinmi hasta olmuşu yavrum.yoksa yoksaokuldaki başarısı hırsı hep birinci olma isteği mi hasta yaptı yavrumu yoksaçok iyi yetişti,rmek için uyguladığımız yöntemmi….bitmiyor sorgulamalar.oğlum benden daha dik duruyor.bir damla gözyaşı görmedim gözünde.günde 4 kere iğne yapıyor.hayatımız değişti yemek saatlerimiz yediklerimiz herşey herşey değişti.diğer iki oğlumla konuştum artık abiniz diyabet onu üzmeyeceksiniz .kavga etmek yok.küçük oğlum hakan 9 yaşındaydı abisi diyabet olduğunda.sıcak yaz günlerinde dondurma bile istemediler benden.günler günleri kovaladı seneler geçti alıştık.hayat devam ediyor…alperenim derece ile girdiği itü den mezun oldu ikinci oğlum üniversitede ve hakanım üniversiteyi kazandı 2004 3 kasm 3serseri 3kuruşluk telefon için trenden attılar yavrumu….korkunç beklemek ve kötü haber beyin ölümü…organ bağışı…alperenimin hastalığında çektiğim acı ızdırap evladını sağlığına kavuşturmak için çabalamak ben o anları yaşamasaydım bağışlayabilirmiydim.canımın taa içinin organlarını.benim yaşadığım oacıları başkaları yaşamasın diyebilirmiydim
Süheyla Hanım Merhaba,
Bu yorumunuzu ana sayfada yazı olarak yayına aldım.
sevgiler
[…] Ayak Komplikasyonları, […]