Eren’i tanıyoruz değil mi artık?
Buket Hanım ve İlker Bey’in oğlu Eren. Kayseri’de yaşıyorlar. Ankara’daki etkinliğimize de gelmişlerdi. Hatta meşhur mavi pikeyi vermişti Buket Hanım Ankara’dan İstanbul’a dönüşümüzde.
Bu kadar bilgi yeterli galiba 🙂 .
Buket Hanım’ın ilk yazısını hatırlıyor muyuz peki? Eren’in diyabetle tanışma sürecini anlatmıştı bize.
İlk yazının linki: http://www.diyabetimben.com/erenin-annesi.html
Eren bugün diyabetteki ilk yılını doldurdu. Buket Hanım’ın da dediği gibi şimdilik kutlamalar yapalım ama birkaç sene sonra diyabet tarih olursa artık anma törenleri yaparız.
Umarım anma törenleri daha keyifle geçer 🙂 .
Merhaba Esra Hanım,
Eren adına size çook teşekkür ediyorum.
İyi ki bloğunuzu bulmuşum, iyi ki cesaretimi toplayıp o ilk yazımı yazmışım ve iyi ki Ankaraya gelip sizle ve tüm o güzel insanlarla tanışmışım! – ki sanal ortamda gerçek kimliğimle kendimi, oğlumu,derdimi anlatmak ve bununla kalmayıp yine sanal ortamda tanıştığım insanlarla buluşmak için çoluk çocuk kalkıp taaa Ankaralara gitmek…:))) Rüyamda görsem inanmazdım!:))-
Gerçekten teşekkürler…
Evet DİYABETİMİZ BİR YAŞINDA!
Koskoca bir yıl yaşadık onla beraber.Hiç kolay değildi.Erenin şekerini aylarca kontrol altına alamadık.Doktorumuz, hemşiremiz ve diyetisyenimizle birlikte adım adım olabilecek her yolu denedik en sonunda karbonhidrat sayımı eşliğinde dörtlü sistemi beşli sistem :)) haline getirdik(günlük toplam levemir miktarını ikiye bölerek sabah ve akşam yapıyoruz) ve şu an bu yolda ilerliyoruz.Özellikle son iki aydır gayet iyi gidiyoruz: şşşşştt! Aman Şeytan kulağına kurşun! :))
Bir yılın sonunda bugün artık diyabetimiz kontrol altında.Bayağı evcilleşti,patron biziz, tabir yerindeyse ipleri elimizde artık:)) Biraz huysuzluk edecek, kımıldanacak olsa ipleri çekip ”hooop” diyoruz , sakinleşiyor.Patron olarak onu işten atacağımız günü iple çekiyoruz:))
:))) Burada başa dönüp yazımı bir okudum da güldüm kendi kendime! Evet bir yılda bayağı yol almışız sanırım.Son paragrafı yazabildiğime göre?:)))
Neyse…
Sevgiyle kalın.Yüzünüzden gülümseme eksik olmasın…
Buket Hanım Merhaba,
Aynı şaşkınlığı ben de yaşıyorum.
İstanbul’da sadece 1 telefon ya da e-mail ile birçok kişiyle buluştum. Aynı durum buluşmalara gelen her kişi için de geçerli. Bu anlam veremediğim güven nerden kaynaklı bilmiyorum 🙂 .
Özellikle sizler. Taa Kayseri’den, Kastamonu’dan, Kütahya’dan ve Samsun’dan gelen kişiler oldu. Tek bir yazı ve telefon yetti. Ortak paydamızın kuvvetliliği önemlilik arz ediyor galiba.
Ben de sizler gibi diyabetteki bazı detaylar anlamında geliştim. Ve böylece hep beraber büyük bir gelişim gösterdik.
İplerin elinizde olması güzel. Bu cümleniz ne kadar donanımlı olduğunuzun da aslında bir göstergesi. Sizi ve İlker Bey’i tekrar tebrik ediyorum. Buna uyum sağlayan Eren Bey ise ayrı bir performans sergiliyor 🙂 .
Umarım en iyiye doğru giderken iletişimimiz de daha sağlam olur 🙂 .
Şubat ayını bekleyelim 🙂 .
sevgiler
Şubat ayını bekleyelim derken?Esra Hanım siz yine ne işler çeviriyorsunuz oralarda?Bak işte soru işaretini koydunuz kafamıza:)) Peki, tamam, bekleyelim bakalım…Hadi hayırlısı:))
Eren gibi ben de bugün Diyabette 1.yılımı doldurdum. Geçen sene bu zamanları hatırlıyorum da bir sürü tahliller, doktorlar, görüşmeler ve diyabet teşhisi.. Ardından gelen isyanlar, ağlamalar, üzülmeler, bu hastalığa nasıl alışacağım, nasıl bir ömür geçireceğim gibi sorular.. İnsan her şeye alışıyor diye boşuna demiyor büyüklerimiz, bende diyabetim ile yaşamaya alıştım, her geçen gün öğrendiğim yeni bilgilerle daha da alışıyorum ki bu süreçte sizin de payınız büyük Esra Hanımcım. Kendimi yalnız hissederken, çevrem de hiç diyabetli yok derken Diyabetimben sayesinde yalnız olmadığımı gördüm. Bu güzel site için tekrar çok teşekkürler. Sayenizde her gün diyabetle ilgili yeni bilgiler öğreniyorum. İleri de diyabeti anma törenleri yaparız inşallah.. Sevgilerimle..
Cansu Hanım Merhaba,
Bloğumuzun önemli bir farkındalık yarattığını yorumlarınız sayesinde daha net görüyoruz. Çok mutlu oluyorum bu güzel yorumlarınızı gördükçe.
Sizin de 1. yılınızı şimdilik kutluyoruz anma törenlerine kadar 🙂 .
sevgiler