Öncelikle bu yazıya başlarken seneye üniversite sınavına girecek diyabetli akranlarıma başarılar dilerim.
Ben 12. sınıfa başlamadan önce diyabet tanısı aldım.
2020 yaz idi. O dönemde gerçekten çok zor dönemlerdi benim için. Ama diyabeti kabullendikten sonra işler yoluna girdi.
Üniversite sınavına ilk senemde dershaneye giderek hazırlanmıştım. Derslere çalışma motivasyonum diyabetten etkilenmedi. Denemelerde her zaman en iyi şekilde en iyi netleri çıkarmak için çabalıyordum.
İlk sene zorlandığım nokta kan şekerini yönetmek oluyordu. Sürekli 200 üstü hiperler ve 3 gün iyi 5 gün kötü şekerler… Bu durum da bir süre zorlamaya başladı ve sınava 3 ay kala dershaneyi bıraktım. Çünkü şekerimi ne yapsam kontrol edemiyordum.
Nisan ayında da 780 g kullanmaya başladım. Açıkçası işimi çok kolaylaştırdı son 3 ayda. Beslenme,egzersiz, ,nsülin üçlüsünü bir yapboz gibi düşünerek hiçbirini ihmal etmedim. Derslere planlı çalıştım her zaman.
Sınav başvuru sürecinden de bahsetmek isterim. Zaten ÖSYM sizden gerekli belgeleri kendi sitesinde açık açık yazmış. Ben sağlık engel bilgi formunu, dilekçe ve hastaneden sınav için belge çıkartmıştım (Bu belgede hipoglisemi durumlarında ne yapılması gerektiği, tuvalet izni verilmesi gibi bilgiler yazar.).
Sınav haziran 27-28 tarihlerindeydi. Sınav sabahı kan şekerim iyiydi. Sınavdan önceki hafta da beslenmeme ek bir düzenleme yapmadım. Çünkü şu anda da beslendiğim gibi besleniyordum. Daha çok glisemik indeksi düşük, kan şekeri yanıtı hızlı olmayan gıdalar tercihimiz olmalı (Öğünler için.).
Sınav sabahı evden çıkmadan heyecandan ilk saat 180 i geçmişti şekerim. Sınav yerine gittiğimde ise şekerim 220 küsürdü. Kalem de götürmüştüm ve sınava da girerken pompayla ve kalemle girdim bir sıkıntı olmadı. Ek dozu yaptım ve sınava girdim ama sınavda ilk 30 dk verimim yüksek şekerden dolayı ve okulda yaşanan olaylardan dolayı düşmüştü. Ve elimden geleni ne olursa olsun yaptım ilk gün.
Sınavın ikinci günü daha sakindim. 100 şekerle girip 104 ile çıkmıştım.
İlk sene hukuk hedeflemiştim ama maalesef olmadı. Mezuna kalmaya karar verdim. İkinci sene meslek hedefimi değiştirdim. Çok planım vardı ama öğretmenlik hedefledim. İlk seneye göre pompa ve sensörüm olduğu için biraz daha derslere iyi oldaklandım. Denemeler çözdüm. Kh sayımı yaparak kan şekerlerimi iyi götürdüm. Gerektiğinde khlarımı azalttım. Özellikle sınav zamanı yaklaşmaya başladıkça.
İkinci sene sınava girdim. Sakindim, heyecanım yoktu. Şekerim 120-170 arası gitti ilk gün. Sıkıntısız bir sınav günü oldu. İkinci gün de iyi gitti ve sonuçlar açıklandı. Geçen seneye göre puanımı yükseltmiştim.Sağlık bölümü yazmaya karar verdim ve İstanbul Aydın Üniversitesi Eczacılık Hizmetleri Bölümü’nü kazandım.
Şu an 1. sınıf öğrencisiyim ve her şey yolunda. Mezun olduktan sonra da diyabet koçluğu sertifikası alıp diyabetlilere yardımcı olmak istiyorum.
Diyabetli akranlarıma tavsiyelerim şunlar hiçbir zaman kendilerini soyutlamasınlar. Bizler de başarılı olabiliyoruz. Bizim diğer insanlardan farkımız sadece insülin hormonunu dışarıdan almak. Ellerinden geleni yapsınlar. Motivasyonlarını bozmasınlar. Diyabeti arkadaş gibi görsünler.
Diyabet iyi yönetildiği zaman hiçbir başarıya engel değil.
Ve son söz İnanmak başarmanın yarısıdır.
Cenker Kaya
Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.
Bir yorum yapın.