16 Yıllık Tip-1 Diyabetimin Yanında Romatoid Artritim Var

16 Yıllık Tip-1 Diyabetimin Yanında Romatoid Artritim Var

Öncelikle tekrardan merhaba,

Bu kadar üzüntü ve sıkıntı arasında kelimeleri bir araya getirmek her ne kadar güç olsa da umarım ülkemiz ve bizler için en hayırlısı olur. Aslında yazımı yazmıştım ancak bütün bu olanlara da duyarsız kalamadım.

Hepimiz biliyoruz ki üzüntü sıkıntı stresin şekerimize olumsuz etkilerini. Günlerdir ağlamaktan açlık şekerlerim 350 den aşağı inmiyor. Elbette gün içinde kontrol altına alabiliyorum ancak gece uykusuzlukları, uyku düzensizlikleri ve buna bağlı olarak da öğün saatleri şaşınca mecburen böyle bir tablonun ortaya çıkması kaçınılmaz oluyor.

Bildiğiniz gibi 16 yıldır bir fiil hayatımda bana eşlik eden tip-1 diyabetimin yanında nur topu gibi bir adette romatoid artritte mevcut. Durumu en vahim hale getiren de diyabetin sinsice, RA’nın ise gün be gün kendini daha şiddetli bir şekilde günün her saniyesinde kendini hissettirmesidir. Yaşam kalitesinin düşmesi ne demek ilk defa bu hastalıkla yaşadım.

Kendi başıma kişisel hiç bir ihtiyacımı göremez hale geldim. 9 yıldır da bu hastalıkla uğraşırken metothrexate adlı bir nevi yüksek dozları kanser tedavisinde kullanılar kemoterapi ilacını alıyordum. O kadar yaşam kalitem artmıştı ki yan etkilerini düşünmek dahi istemiyor açıkçası da umursamıyordum. İlacın alındığı o gün yarattığı mide bulantıları, halsizlikler tarif edilir cinsten değil ancak yine de olsun dedim. 4.5 sene bir fiil bu ilacı kesintisiz kullandım. Ancak bu aralar eşimle beraber aldığımız karar sonucu gebelik düşünmeye başladığımızdan ötürü ilacı 6 ay kadar öncesinden kesmek zorunda kaldım. Gelin görün ki durum sanki ilk defa hasta olmuşçasına geriledi. Yeniden ayağa kalkamama, ihtiyaç görememe, çalışamama, zorunlu ayrılıklar da tüm bunların beraberinde getirdi. Yaklaşık 3 aydır annemde kalıyorum. Tek başıma hareket edemediğim için. 6 aydır inanın hayatım hiç bir şekilde yolunda değil ancak ruhumu iyileştirmeye çalışıyorum.

Zor çok günler geçiriyorum henüz daha doğmamış bebeğim için!! Ama geçicek biliyorum. İnancım tam önce kendime! Kendime verdiğim sözleri tutuyorum! Tutamadığım zaman karamsarlığa kapılmamak için sözler veriyorum kendime! Bunu ben istedim ve bu benim seçtiğim hayat diyorum.

Şimdi enbrel adında bir iğneye başladım iki aydır. Ancak henüz tam anlamıyla faydasını gördüm diyemem ama sabretmek zorundayım. Ben bu yola girdiğimde bu süreçlerin bu kadar uzun ve meşakatli olduğunu hiç tahmin etmemiştim. Gencim, geçer biter demiştim. Yaşadıkça öğreniyorum, öğrendikçe büyüyorum sanırım. İnanın kolay değil ama böyle olmazsam eğer başıma daha kötü şeyler gelecek hissediyorum. Hayatımda sabır nedir az bilen biriyim malum şeker hastaları çoğunlukla sinirli ve asabi olur derler ya hani bu anlamda artık son 6 aydır sabırlı olmayı da öğrendim! Bunu başardım. Artık olur olmaz şeylere kızmamak gerektiğini anladım! Sağlıkmış esas önemli olan! Gerisi yalanmış mesela!

Herkesin bu hayatta bir sınavı var ve ben buna yürekten inanıyorum! Benimki de böyleymiş. Belki bu hastalık olmasa ben şekerin bir hastalık olmadığını bilemeyecektim. Bu kadar güçlü olmayacaktım. Veya 16 yıl geçse de sabretmek nedir bilmeyecektim.

Siz siz olun hayatı yaşarken her zaman bardağın dolu tarafından bakmaya gayret gösterin! Emin olun o zaman da tüm güzellikleri göreceksiniz 🙂

Diğer yazılarıma Şeker Kızın Köşesi‘nden ulaşabilirsiniz 🙂

Serra Koçak Algül

NOT: Yazıyı Facebook ya da Twitter gibi sosyal medya kanallarında paylaşın. Alttaki Facebook, Twitter, Google+ ya da Pinterest butonlarına tıklamanız yeterlidir.