Ben de 24 yaşındayım.
Bana da 16 Aralık’ta diyabet teşhisi konuldu. Yani yaklaşık 2 buçuk aydır diyabetiğim. Ayrıca ben de ailede, hatta sülalemizde numuneyim. Benden başka kimsede tip-1 diyabet görülmedi 
Ruhsal olarak herkes zor bir dönem geçiriyor teşhis konulduktan sonra. Ama alışıyor insan zamanla her şeye. İlk başta kendine acımayı ve kendini eksik hissetmeyi aklından çıkarmak gerekiyor…
Ayfer Gaze Kosem
Esra’nın notu: Bu yazının resmi renkli balonlar olsun. Umudu simgelesin istedim 🙂 (Görsel kaynak: elfida.net)
Facebook Yorumları
Hatice Baykara Umut iyi bişeydir.İyi bişey de asla ÖLMEZ…
Dilek Karadavut Demirbilek Hayat pamuk ipligine bagli degil midir. Ole ise daha cok zorlastirmak icin degil, daha cok kolaylastirmak icin olmali cabamiz.kendimizi busbutun olumsuzluklara teslim etmeden yasamaliyiz diyabetli hayatimizi.
ben 9 yaşından beri tip 1diyabetliyim ve şuanda 28 yaşındayım ailemde benden başkasında yok olmasında aile olarak annemin dedesinde varmış yani piyango bana vurmuş ben diyabetime piyango diyorum ve umudumu kaybetmiyorum.:)