Aslinda cok daha aktif olmak istiyorum da vaktim yok. Vaktim olunca da kizlara kaptiriyorum laptopumu… Zaman su gibi akip geciyor.
Nerdeyse 5 aydir tip1’im. Alistim mi? Eh iste alistim gibi. En azindan aklim devamli yemekte degil, Pastane önünden gecerken isyan da etmiyorum artik. “Sakis ya eskiden de almadan geciyodun. Öyle melül melül bakiyodun kilo verme derdine. Şimdi de alma alla allaaa” diye kendimi teselli ediyorum… Aklim fikrim ay kek yiyeydiiimmm, ay kurabiye yiyeydiim olmustu bi ara.
Şimdi kuralim haftada bir gün ögle yemegimden sonra kahve ve tatli keyfim var. O gün ögle yemeginde hafif bir seyler yiyorum. Zaten ögle saatlerinde en düsük insulin ünitesine ihtiyacim var. 1 BE (12grKH) icin 0,5 ünite insulin vurmam lazim. Beslenmem gayet normal. Sabahlari 1 dilim tam kepekli ekmek (24 gr KH iceriyor) yetiyor bana. Yanina biraz peynir ve zeytin. Eskiden kahvalti yapmayan ben icin bu bir gelisme..
Ögle yemeginde tercihim kendi yaptigim meyveli yogurt. Genelde 1 adet elmayi 250 gr yogurdun icine dograyip, biraz tarcin ve dövülmüs cevizle tatlandiriyorum. Aksamlari bol yesil salata, tam tahilli makarna veya yine tam tahilli piric pilavi yanina bi miktar etli bir yemek. Evde bir etobur var bizim esim olur kendisi. Etsiz yemek olmaz onun icin. Genelde beyaz et tüketiyoruz… Gidaklayacagiz diye dalga geciyorum 🙂
Sabah uyandigimda sekerim genelde 89 ile 110 mg/dl arasinda, ögleyin 115 ile 130 mg/dl arasinda.
Ögleden sonra kizlar okuldan gelene kadar genelde ya kitap okuyorum ya da tv izliyorum. P yüzden hareket az oldugu icin aksam yemegi öncesi 120 ile 130 mg/dl arasi olabiliyor kan sekerim … Gece yatmadan önce de yine 89 ile 130 arasinda oluyor. 89 olunca gece olasi bir hipo yasamamak icin 1 BE yani 12 gr KH düsük glisemik indeksli birsey yiyorum. Ki tam uykuya hazirlanmisken kalkip birsey yemek sinirimi bozuyor. Ama gece hipo yasama korkusu daha kötü…
Kilo almadim. Hala 49,5 ile 50 arasinda geziyorum. Buna en cok kizan kisi elbette Annem 🙂 En son gittigimizde “Kizim hersey mi yasak, hic mi yiyemiyosun, az kilo alsan yaa” diye üzüntüsünü dile getirdi. Onu teselli etmek icin “yok annem olur mu, istedigimi yiyebiliyorum ben. Dogru doz insulini vurmam yeterli” dedim. Yemek vakti geldi. Pilav yapmis. 2 yemek kasigi koydum tabagima. Bi bana bi tabagima bakti ve ” bu mu yiyebiliyorum dedigin senin!” dedi. Eh annecim kilo alayim diye sekerimi de tavan yapamam ki dedim. Ben iyiyim. Hem bak kilo almam da cok saglikli degil benim icin. Bu sekilde düsün bi de dedim. Pek tatmin olmadi ama kabullendi canim benim 🙂
Kan sekeri degerlerim gayet iyi. Doktorum oldukca memnun benden.
Tabii sanirim hala balayi dönemindeyim. Bu dönemden cok daha uzun yararlanabilmek adina KH sayiyorum. Ye gitsin yapmiyorum. Ne kadar az insuline ihtiyac duyarsam o kadar iyi kalan hücreler icin!!
Yalniz bikac hafta önce eklem romatizmam atak yapinca günlük 2mg olan kortizon hapimi 10 mg olarak yükseltmek ve her gün 2 mg inmek durumunda kaldim ( o da seker gibi arada ayar istiyor). Tabii sekerim de napiyon yaa dedi bana 🙂 230’u gördüm önce “oha ne yedim ya ben?” dedim. Sonra “Haaaaaa kortizooooonnn” oldum. Dengelemek icin ek doz insulin olmam gerekti bikac defa. Acikcasi o agrilari cekmektense bikac gün deliren degerlerimi pek takmamaya calistim… Çünkü agrilarim yüzünden hareket edemeyecektim. Bu defa da hareketsizlikten sekerim yükselecekti. Bikac gün sonra düzene oturdu yine. Ama yeni bir atak da geldim gelecegim demekte gibi. İsin kötüsü diger romatizmal ilaclarin yan etkileri beni cok etkiliyor. Agrilara en iyi gelen agri kesici Diclofenac iceren ilaclar. Ona da benim alerjim var. İctigim an her yerim kabariyor ve hastanelik oluyorum. Bünyemi tekrar tebrik ediyorum 🙂 Nerde ariza var gidip buluyor 🙂 🙂
Sakis Hanım merhabalar,
Yazınızdan anladığım kadarıyla siz de benim gibi geç bir yaşta tanıştınız tip 1 ile..(ben 29′ dum, 4 yıl oldu) hamilelik ve doğum ile girdi benim hayatıma..sizin nasıl oldu?
Neden soruyorum, çünkü burada insanlar ve hatta bazı doktorlar bile tip 1 diyabetin sadece çocuk yaşta çıkacağını düşünüyor..
Ayrıca bu kadar kısa sürede alışmanız ve bilgi sahibi olmanız çok güzel…
Sevgiler..
Merhaba Damla Hanim,
34 yasindayim,paldür küldür girdi hayatima tip1 diyabet,nasil oldugunu anlayamadim bile 🙂
Evet maalesef Türkiye’de böyle bir durum söz konusu,belki de tip2 gibi cok yaygin olmamasindan kaynaklaniyor bilemiyorum,umarim bu konuda büyük büyük adimlar atilir kisa zamanda, hastanin bilinclenmesi cok önemli, her kafadan ayri ses cikarsa tip1 diyabetlinin de akli karisir ne dogru ne yanlis…
Burda özellikle okula gönderiyorlar adi da “Seker okulu” 🙂 KH sayimindan insulini nasil yapacagimiza kadar, nelere dikkat etmemiz gerektigine en ince detayina kadar anlatiyorlar,ayrica bircok kitap ve internet sitesi var,Tip1’li lerin aralarinda bilgi alisverisinde bulundugu forumlar var,Diyabet icin özel doktorlar var, bu konuda sansliyim sanirim, ama dedigim gibi Türkiye de cok yaygin degil,anlasilmamaktan korktugu icin diyabet oldugunu gizleyen bir cok kaderdasimiz var maalesef…Aslinda anlatsak sayemizde bilinclenecek insanlar!!
Ben diyabeti saglik yasam tarzi diyerek adlandiriyorum,diyabetle birlikte hayatimdan bircok zararli sey cikti mesela ,olaya biraz güzel yönünden bakmak gerekiyor 😉
Elbette arada bende “neden ben yaaaa pöffff” oluyorum,elimi Elma’ya uzatip tam isiracakken “ayyy insulin vurmam lazimmm ” diyip sonra “offf 1 elma icin mi yaaaa diye isyan ettigim günler oluyor,sonrasinda eger canim cidden o elmayi yemek istiyorsa yapiyorum insulini yiyorum Elmami, yok öyle yesillik olsun önümdeydi yiyesim geldi diyeyse yemekden sonrasina birakip,yemek insulini ile birlikte vuruyorum onun ünitesini de 😉 hayati kendimize zorlastirmanin manasi yok, simdilik kalici bir misafir bu hastalik bizde,kolkola yasamayi ögrenicez istesek de istemesekte 😉
Sakis Hanım süpersiniz:)
Açıkçası ben 4 senedir bu algıyı kendimde tam olarak oturtamadım. Sürekli olarak iniş-çıkış veya gel-gitler içindeyim 🙂
Ama sizin gibi pozitif yorumlar bana çok iyi geliyor 🙂
Kendinize iyi bakın..
Sakis hanım,
“Ne kadar az insuline ihtiyac duyarsam o kadar iyi kalan hücreler icin!!” demişsiniz. Fazla insulin yapmak zarar mı veriyor hücrelerimize?