Ayşen Tellioğlu’nun 10 Yaşındaki Oğlu Ali İhsan / Hikayeni Paylaş
5. sınıfa giden 10 yaşında bir oğlum var. Adı Ali İhsan.
Oğlumun okuluna sık sık gider durumunu sorarım. Bu sene ilk defa okulda öğretmenleri bana çocuğumu şikayet etti. Derste uyuyor dediler. Dikkati çok dağınık dediler. Birdenbire sinirleniyor dediler. İnanamadim. Anlattikları benim oğluma hiç benzemiyordu. Anlamadım.
İlkokul öğretmenini aradım. Ben annesiyim duygusal davranıp belki doğru değerlendiremiyebilirim, siz hiç bunları yaşadınız mı diye sordum. Mümkün değil dedi.
Düzensiz beslenir, abur cuburu severdi.
Okul için yeni bir pantolon almıştım. Bir hafta giydi, ikinci hafta giymediğini fark ettim. ‘Neden’ diye sordum. ‘Bol geliyor’ dedi. Oysa alırken düğmesini zor kapatmıştım. Hızla kilo veriyordu. Anlamadim. Grip oldu. İlaç içiyor düzelmiyor. Zaten çok çabuk hastalanır. Çok su içmeye başladı. Gripten dedim anlamadım. Geceleri çok tuvalete kalkmaya başladı. Çok su, çok tuvalet aklımızdan geçmeye başladı ama konduramadim. Ailede hiç yok, kuruntu yapıyorum dedim.
Sürekli yorgun, boğazım ağrıyor şikayetleri, halsizlik. Gece yanında yattım. Endişeliyim çünkü. Soluk alış-verişi değişmişti. Sabaha kadar kustu.
Sabah doktora gittik. Grip boğazı ağrıyor herhalde geniz akintisindan kusuyor dedim. Doktor; ‘boğazında kusturacak bir enfeksiyon yok, çok su kaybetmiş. Önce bir serum takalım ve tetkik yapalım’ dedi. O an artık anladım. Doktora şekerine bakılırsa iyi olacağını, şuphelendigimi, serumun sonra takılmasını istedim. Şekerine bakıldı. 400 sayısını görünce beynimden aşağı kaynar sular döküldü. Acilen çocuk endokrinolojisinin olduğu Çukurova Üniversites, Balcalı Hastanesi acil servisine geldik. Cocugumun ketoasidoz durumunda olduğunu öğrendim. Üç gün çok zordu. Hem solunum gazlarının düzelmesi, hem ketoasidozdan çıkması.
Bu arada hep kendimi suçladım. Niye anlamadım diye. Nerde hata yaptım diye. Otoümmin sistem hastalığı olduğunu söylediler. Benim iki evladım var. İkisi de 10 yaşını hiç unutmayacak. İkisinde de farklı farklı olsa da otoümmin sistem hastalığı aynı yaşlarda karşılarına çıktı.
Önceleri çok korktum. Sonradan yaşam tarzını değiştirerek bununla savaşmaya, daha doğrusu barışık yaşamaya karar verdik.
Oğlumun tip-1 teşhisinden bu yana evimizde artık beyaz un ve mamulleri girmiyor. Makarnayı bile kepekli tüketiyoruz. O öğünlerde neyi ne kadar yemesi gerekiyorsa biz de ona ayak uyduruyoruz. İlk başlarda çok düşüyordu şekerimiz ama şimdi 80 ile 140 arasında bir denge tutturduk.
Ogluma hastalığı hakkında her şeyi açık açık anlattım. Bu hastalığın kuralları olduğunu, kurallara uyarsa sağlıklı olacağını, uymazsa hangi organlarının zarar göreceğini. Şükürler olsun ki arada isyan etse de kurallara uyuyor. Arada ufak tadımlık kaçamaklar yapsa dahi muhakkak bize haber veriyor. Bunun sorumluluğunu başta kendisi aldı.
Bu arada hastalıkla yeni tanıştığımız dönemlerde sitenizi fark ettim. Sizden çok destek aldım. Basarabilecegime siz beni inandırdiniz.
Teşekkur ederim.
Ayşe Tellioğlu
test