Diyabet Hemşiremi Gördükçe Özenen Ben İl Dışında Bir Sağlık Meslek Lisesini Tercih Ettim

Diyabet Hemşiremi Gördükçe Özenen Ben İl Dışında Bir Sağlık Meslek Lisesini Tercih Ettim

Diyabetle ilk tanıştığım yıllarda ailem beni ani gelişebilecek hipoglisemi ve hiperglisemiye karşı korumak için sürekli kontrol eder adeta ikinci gölgemmiş gibi etrafımda dolaşırdı. Her ne kadar bu durumdan hoşlanmasam da diyabetimi kendim kontrol edebileceğimi düşünmediğim için sesimi çıkarmazdım.

Ama ilerleyen zamanlarda çevremdekilerin “hastalıklı” düşünceleri beni çok rahatsız etmeye başladı. “Sizden ayrı yaşayamazken bu hastalıkla nasıl evlenecek?” “Bu kız evlenince napacak?” gibi soruları duydukça iyice bunaldım. Ve diyabetimin 5. yılında ailemden 200 km uzaklıkta bi okul tercih ettim.

Diyabet hemşiremi gördükçe özenen ben çevremdekilerin desteğiyle(!) il dışında bi sağlık meslek lisesine gittim. Başlarda çok zorlandım. Hemşirelik okuyan ben ketoasidozla dolaşır oldum. Bu durum hem bedenime zarar veriyor hem de etrafımdaki insanları haklı çıkartıyordu. Ama ben kararlıydım insanlara haksız olduklarını gösterecektim.

İlk yıl çok zorlansam da sonraki yıllar iyice kendimi kontrol etmeye başladım. Ve 4 senenin sonunda evime farklı biri olarak döndüm.

2 sene atama bekleyip evde kalınca insanlar yine diyabetimden dolayı gidemediğimi düşünmeye başladı. 3. Sene komplikasyonsuz diyabetim sayesinde aldığım engelli raporu ile EKPSS sınavına girdim. 2 senedir ailemden 900 km uzakta diyabetimle birlikte hayal ettiğim mesleği yapıyorum. Benim tek başıma ayakta durabildiğimi görenlerse “Senin hastalığın iyileşti mi?” diye sormaya başladı.

Ben zaten hasta değildim ki sadece özel bi insan olarak neler yapabileceğimin farkına vardım o kadar.😊

Kübra