Sütlacı Severseniz…
12 yaşında başladı benim için hayat. 15 Kasım idi.. Doğum günümden sadece birkaç gün sonraydı.
Teyzemlerin aile dostu Ayşegül teyzelere iftara gitmiştik. Malum iftar yemeği pilav, enfes komposto, hayatımın en güzel tatlısı 2 kase sütlaç ve sonu hüsran bir gece.
Ertesi gün tahliller, hastaneye yatışlar ve ömür boyu arkadaşım olan iğneler…
Daha çocuksunuz o zaman düşündüğünüz tek şey annenizin neden sizin için üzüldüğü.
Zaman geçti ve 18 li yaşlar.. Zorlu okul yılları ve herkesin ‘Hala iğne kullanıyor musun?, ‘Yıllardır alışmışsındır’ soruları, evlenme hayali kuran, kimin onunla evlenmek isteyeceğini düşünen, nasıl anne olacağını bilmeyen bir hayalperest..
Kafamda sorular, hayaller, çıkmazlar…
Sene 2017 tüm imkansız hayallerine kavuşma yolunda olan biriyim. Atandım, iş sahibiyim. Beni benden çok düşünen eşim, mutlu bir yuvam var.
Spor alışkanlığı edinemedim, diyetim de eh işte. Tatlılarla aram hiç yok ama sütlaca hala dayanamıyorum 🙂 🙂
Gamze
Not: Siz de kendi #diyabetinkadınsesleri hikayenizi paylaşmak istiyorsanız #diyabetinkadınsesleri Hikayelerinizi Bekliyoruz linkindeki yazıyı okuyup https://goo.gl/forms/ccm0UPHaXPT0TwVw1 linkinde bulunan formu doldurabilir ya da esra@diyabetimben.com’a hikayenizi yazarak mail gönderebilirsiniz.
test
Gamze ben de bir sütlaç canavarıyım.Pirinç yerine buğday kullanarak bir kere denemeni rica ediyorum,eminim bayılacaksın.Umarım eşinle,işinle,çocuklarınla mutlu,sağlıklı bir hayatın olur 😊😊
Necmiye Gürses: Bütün diyabetliler tek tek süper kahramansınız benim gözümde sizdeki sabır ve azim inanın normal insanlarda yok.biliyorum çünkü diyabetli yakınıyım.
sadiyetkn: Kelimeler yetmez bazen..Anlatamazsiniz..🍁🍀
nurhan_26: Hiçbir bilgisi olmadığı halde akıl verenler