Tip-1 Diyabetli Melis’in Doğum Hikayesi – “Tanışmamıza Az Bir Zaman Kalmıştı”
Tanışmamıza az bir zaman kalmıştı ama sanki dakikalar, saatler de bir o kadar yavaşlamıştı.
Endişelerimden daha çok heyecan ve merak doluydum artık. Tanışma anımızın hayalini kurmadan uyuyamaz olmuştum.
Sedat Bey bizi kabul ettikten ve her şeyin yolunda olduğunu söyledikten sonra artık kas ağrıları, diyabet, tombiş bir göbek ve hareket kısıtı, uykusuzluk, halsizlik vb. artık önemli veya problem olmaktan çok ötedeydi…
Sabah açlık değerlerim hala 200 veya 200 e yakındı ama bununla ilgili de artık endişelerim kalmamıştı. Nedendir bilmem ama bir rahatlamıştım sanırım. Terazinin heyecan kısmı daha ağır basıyordu💜
Doğum için doktorumuz riske girmeden, sezaryenin en uygun yöntem olacağını belirtti. Biz de kendisine güvendik ve kabul ettik. Doğum için 38+0 olduğumuz günü kararlaştırdık.
Doğuma birkaç gün kala endokrin doktoruma gittim ve kendisiyle son kez doğumdan önce ve sonra neler yapmalıyız gözden geçirdik.
Sedat Bey’in de istediği doğrultusunda doğumdan önceki gece Humulin’i yapmayacaktım. Sonrasında ise endokrincimle iletişime geçecek, hamilelikten önceki değerlerimi de baz alarak, o günkü ölçüm değerlerime göre bir yol izleyecektik.
Tahmin edersiniz o gece geldiğinde uyuyamadım. Sabah olmak bilmedi. Oğluma anlattım; “Bak böyle böyle olacak, korkma. Dünyaya gelir gelmez beni göreceksin. Kısa bir ayrılık yaşayacağız ama sonra yine ve hep bizim yanımızda olacaksın.” diye…
Hastaneye yatışımız oldu. Sabah ilk beni alacaktı doktor. Çünkü diyabetlilerin şekerinin yükselmesini geciktirmek için öncelik diyabetlilerde😁 Tüm tetkikler tamamdı.
Anestezi için bir gün öncesinde hazırlıklara başlamıştım. Açtım ve Humulin’i yapmamıştım.
Ameliyathaneye indirildiğimde heyecanım katlandı resmen. Tansiyonum için verilen dil altını dilimin altına koymak yerine çiğneyerek yuttum. Artık heyecandan mı yoksa açlıktan mı, yoksa her ikisi birden mi o kısmı ben de bilemiyorum. Anestezi uzmanı da şok oldu tabi🙈
Hafif gevşemiş ve yarı uyuşmuş vaziyette hissettiğim tek şey Bulut ile tanışacak olmanın yarattığı heyecan ve kalp çarpıntım idi…
O anı sonsuz kez yaşasam yine de bıkmam usanmam. Her salisesine değerdi ve değdi…
Son bölüm ise yarın 🙂
Melis’in bir önceki deneyimlerini okumak için: https://www.diyabetimben.com/?s=Tip-1+Diyabetli+Melis’in+Doğum+Hikayesi
Not: Tip-1 diyabetli ve hamilelik süreci geçirmiş akranlarımız deneyimlerini paylaştıkça, anlattıkça diğer akranlarına eminim rehber niteliğinde olacak. Bu sebeple tip-1 diyabetle hamilelik sürecini anlatmak isteyenler bana esra@diyabetimben.com mail adresinde yazabilir.
TEST