Değerli Arkadaşlar,
Bugün tesadüfen, Eşref intenette dolaşırken, Ekşi Sözlük’ün arama kısmına diyabetimben.com yazınca bizimle ilgili bir bilgi girişi olduğunu görmüş.
Bahsettiğim entry;
11 yıldır tip-1 diyabet hastası olan esra avcı‘nın kendi deneyimlerini ve araştırmalarını paylaştığı, yeni olmasına karşın buluşmalar düzenleyen, fikir alışverişleri yapan bir takipçi kitlesi olan, özellikle tip-1 diyabetliler için son derece bilgi ve moral verici web sitesi. özellikle karbonhidrat sayımı ve insülin pompası ile ilgili bilgiler oldukça aydınlatıcı. ayrıca esra hanım’ın sorulara içten ve hızlı geri dönüşleri sitenin düzenli takipçilerinin olmasının en önemli nedenlerinden biri. kendisine bu site için ne kadar teşekkür etsek az, saygılarımı sunuyorum.
(knapsack, 04.07.2012 13:40 ~ 15:17)
Bir de Eyüp Bey bildiğiniz gibi sözlük yazarı. Dün şahane bir entry girmiş Ekşi Sözlük’e. Facebook üzerinden haber verdi 🙂 . Ekşi Sözlük arama kısmına insülin pompası yazdığınızda 6. entry bizden bahsediyor 🙂 . Eyüp Bey’in klavyesine ve parmaklarına zeval gelmesin 🙂 🙂 .
Bu da Eyüp Bey’in etrysi;
eğer kullanmayı düşünüyorsanız, geçip geçmemekte kararsızsanız, kullanan birileri ile iletişime geçmek ya da kafanızdaki soru işaretlerine cevap bulmak istiyorsanız aşağıdaki (2 yıllık bir insülin pompası kullanıcısı olan esra avcı‘ya ait) kişisel blog tüm isteklerinize cevap verebilir diye düşünüyorum. ki ben bu blog sayesinde tüm sorularıma cevap buldum ve pompaya geçtim.
http://www.diyabetimben.com/category/insulin-pompam
not: blogun sadece “insülin pomapası” üzerine kısmının linkini verdim. diğer kısımlar da size oldukça yardımcı olacaktır. özellikle pompa kullananlar için çok önemli olan “karbonhidrat sayımı” ile pompayı nasıl takacağımzı ve daha birçok güzel videoyu içeren “diyabet tv” kategorilerini de şiddetle tavsiye ederim.
not 2: facebook’tan da tüm yeni yazıları kaçırmadan takip etmek isterseniz: https://www.facebook.com/…timbencom/355679584455329
Üstteki yazı bana aittir 🙂
Selim Bey Merhaba,
Etrafımız sözlükçü dolmaya başladı 🙂 .
Entry için teşekkürler.
sevgiler
esra hanım iyi günler eski bir konu fakat ekşi sözlüğü devamlı takip ettiğim için ve az yorum olduğundan ötürü buraya yazıyorum
10 aylık tip1 diyabetim artık 19 yaşındayım diyebilirim ve doğuştan görme engelliyim görme seviyem örn yazı okuyamayacak ya da karşımdaki birinin göz rengini kaşını vs. seçemeyecek kadar
e-posta kullanmıyorum gözlerim ve kullandığım sesli pc bu kadar bilgisayar özgürlüğüne müsaade ediyor
2-3 hafta önce 4lü insüline geçtim aslında şekerim düzenli sayılabilir ancak benim sorunlarım daha ziyade psikolojik
sürekli ben bittim gözlerim artı diyabet hayatım kaydı triplerindeyim bunu dışaıya yansıtmasam da öyle hissediyorum
sürekli sanki ölçümlerim yanlışmış gibi düşünüyorum düzgün de yüksek de çıksa kendime yakıştıramıyorum
genel olarak kendimi size tanıtmak istedim yazı biraz kötü yazılmış oldu kusura bakmayın ayrıca çalışmalarınızdan ötürü de sizi gerçekten taktir ediyorum umarım mesajım size ulaşır
Mert Bey Merhaba,
Sözlükçü olarak buraya yorum yapmanıza sevindim 🙂
Ara sıra ben de kan şekeri ölçüm sonuçlarımdan dolayı kendime kızıyorum ama bu şekilde bir kızgınlığın anlamsız olduğunu da biliyorum. Çünkü tip-1 diyabette her zaman düzenli bir kan şekeri beklemek inanın hayal. Her detaya dikkat etseniz bile bir yerden mutlaka bir şey çıkıyor ve sistem hata veriyor 🙂
Aslında her yeni bir hastalıkta ben keyif alıyorum. Tüm hastalıkları kontrol ettikçe motivasyonum artıyor. Bu detay beni güçlü kılıyor. Tribe girmeyin 🙂 Üstesinden gelmeye çalışın.
sevgiler
teşekkür ederim esra hanım bu kadar hızlı cevap vereceğiniz aklıma gelmezdi
hastalıklar konusunda ben sizin kadar hayat dolu olamıyorum diyabet çıkana kadar gözlerim neden böyle diye bir defa sormadım ama artık 2si ağır geliyor
aslında hayatım gayet güzel ilerliyor örn istanbul hukuğu kazandım kayıtları bekliyorum ama yine de bu beni yeterince mutlu etmiyor çünkü sırtımda gözlerime ek olarak zor hayatımı iyice zorlaştıracak olan diyabet var ve artık geleceğe dair plan dahi yapmıyorum ne olursa onu yaşıyorum
ben de sizin gibi yazarlığı bekliyorum ekşi sözlük bana çok şey kattı gerçekten okudukça bir çok şey değişiyor hayatımda beni eylendiren nadir şeylerden
iyi günler dilerim
Eminim zor geliyordur Mert Bey. Ancak inanın hayatta her karşılaştığımız yüksek basamak bizi ciddi anlamda büyütüyor. Ben her basamağı başarıyla atlatıp bunları başarı hikayesi olarak anlatmayı severim.
Tip-1 diyabeti de çok düşünmeyin. Yol arkadaşınız sadece. 13 yıldır ben de tip-1 diyabetle uğraştığım kadar çok şeyle de uğraşmak zorunda kaldım.
İstanbul Hukuk konusunda da alkışlıyorum sizi. Başarı hikayelerinizi düşünün. Anlatın.
Sevgiler,
bir de esra hanım ben ne kh. sayımı ne de ona benzer konularda tam pek bir şey bilmiyorum şekerim çok yükselmediği veya düşmediği için acele etmiyorum ve taktir edersiniz ki gözlerim bazı şeyleri zorlaştırıyor çevremde debilgili kişileri gördükçe kendi halim beni korkutuyor ve daha yeni hasta olduğum için her bilgiye de temkinli yaklaşıyorum
sizcebu konularda acele etmeeli miyim yoksa bunlar zamanla oturacak şeyler mi
bir de özel olmazsa eşinizin özellikle ekşiden takip ettiği sevdiği yazarları öğrenebilir miyim
bu başlığa yazdığım için kusura bakmayın kalabalık bir başlık olmadığı için yazmak ve cevabınızı bulmak daha kolay
şimdiden teşekkürler beni aydınlatırsanız sevinirim
Mert merhaba,
Ben ekşisözlüğü eskisi kadar çok sık takip etmiyorum, o yüzden sana bir isim veremem. Ekşi çok bozdu 🙂
Sana twitter da olmanı tavsiye ederim, kişisel gelişimin için daha faydalı olacaktır.
Esra’ya sorduğun soru içinde kendimce bir cevap vereyim…
2 işi de bir arada yapmalısın… Diyabet’i hazmederken o arada diyabet’i öğrenmelisin…
Kanımca bir problemin çözümünü öğrenemeden, hazmetmesi çok zor olacaktır…
Ne kadar erken öğrenirsen senin için o kadar iyi…
Tabii bu deli gibi koşturman anlamına gelmesin, öncelik sırasına göre belli bir sürece yayman seni strese de sokmayacaktır…
Bu arada başarın için tebrik ediyor, önünde saygıyla eğiliyorum…
Sevgiler
eşref bey teşekkürler
gerçekten ekşi çok bozdu bunu son zamanlarda ben de iyice farkettim zaten eski yazılanlar ve şimdi girilenler arasında çok fark var
burası gerçekten çok samimi bir ortamben normalde hastalıklarımla ilgili bu hastalıkları yaşayan insanlarla konuşmayı sevmem bana sıkıntı verir ama burası gerçekten güzel ve ben de bazı şeylerin zamanla oturacağını düşünüyorum
bir de özel olmazsa size bir sorum olacak
diyabetli birisiyleevli olmak onun en yakınında olmak nasıl bir durum bu hastalıktan sonra kaygılarım arasında nasıl evleneceğim ya da eşimin beni nasıl karşılayacağı gibi sorular da takıldı aklıma bunlar için çok erken ancak insan ister istemez bunları da düşünmeden edemiyor
şimdiden teşekkürler
Mert merhaba,
Diyabetli biri ile değil Esra ile evli olmak çok keyifli ve mutluluk verici.
O yüzden sende kendine diyabetli biri ile değil de Mert ile evlenmek isteyen birini bulacak ve mutlu olacaksın.
Ama sen şuan da okuluna ve yeni hayat arkadaşına odaklan… Evlilik çok da gerekli değil 🙂
Sevgiler…
teşekkür ederim
şu durum gerçekten çok güzel sizlerden on küsür yaş küçük kişilere bileüslubunuzu bozmadan mesajlar ne kadar enteresan olsa bile aaynı titizlikle cevap verip ilgileniyosunuz
bu gerçekten çok hoş ve burada bulunduğum şu bi-iki gündür en çok dikkatimi çeken durum bu oldu
Mert Bey Merhaba,
Yorumlara verdiğim her cevabı ben yazıyorum. Yazılan her yorum da benim onayıma düşüyor. Ve aksi bir durum olmadıkça tüm yorumları onaylıyorum. Bu sebeple her yorumu ayrı bir önemi var. Herkesin aynı hassasiyette olması maalesef mümkün değil. Bu sebeple hem kendi yorumlarıma hem de yapılan yorumlara elimden geldiğince özen gösteriyorum.
Bu durumun takdir edilmesi de ayrıca güzel 🙂
sevgiler,
Mert Bey Merhaba,
Sohbet ilerlemiş. Ancak zaman bulup yazıyorum 🙂
İnsülin kalemi kullanıcılarının biz insülin pompası kullanıcıları kadar karbonhidrat sayım yöntemine hakim olmaları gerekmemekte. Değişim listeleri, glisemik indeks ve yük gibi detaylara hakim olmanızı öneririm. Bu sebeple aslında yolunda başında bir diyabet diyetisyeniniz olursa süreç daha iyi ilerler.
İnternet üzerinde bilgi kirliliği maalesef yüksek seviyede. Ancak iyi bir endokrin doktoru ile diyabet diyetisyeniniz olduğu sürece tip-1 diyabetli hayat daha kolay geçmekte.
Ekşi’de önerim: Mordevrim. Kendisi de tip-1 diyabetlidir. Sosyal hayatımızda da görüşürüz.
Sevgiler,
teşekkürler esra hanım
mor devrimin birçok yazısına ben de denk geldim
kavramlar ve bilgiler zamanla oturacak burası gerçekten iyi oldu çünkü aklıma sürekli bi şeyler takılıyo çevremde de bilgi alabileceğim pek kimsem yok
aslında dediğim gibi böyle ortamlar beni hep sıkmıştır ama burası çok farklı
bazı insanların hastalıklaıyla barışma konusunu abartıp bunu sanki güzel bi şeymiş gibi yansıtmaları beni çok sinirlendiriyor bu sebeple bu güne kadar görme engelli olmama rağmen ne bir engelli forumuna ne de bir derneğe bulaşmadım
bir de ölçüm aletlerinin güvenirliğiyle ilgili neler söyleyebilirsiniz ben doğruluklarına inanmak istiyorum ama o vesvese bir türlü içimden gitmiyor makinam imedc kontrol çipleri falan bana doğru çalıştığını söylüyor firmayla yaptığımız tel konuşmasında da kontrol çipinin gösterdikleri sebebiyle doğru çalıştığını sorun olmadığını söyledi ama ben bi türlü ferahlayamıyorum artık takıntı olacak diye korkuyorum
Mert Bey Merhaba,
Kan şekeri ölçüm cihazları yıllardır benim de aklımı karıştırır. Aslında bize karanlık bir odada ışık çakıyor bu cihazlar. Bu sebeple de en iyi markaları tercih ediyor olmak önemli. Roche, Abbott ya da Bayer markalarını öneririm.
sevgiler,
şimdilik elimdeki bu ve buna inanmak durumundayım ancak ilerde kendi başıma kaldığımda en iyisini ben de kovalayacağım tabikiama yinede genel olaak bir sorunları olduğunu düşünmüyorum bir de size özel bir sorum daha var
bu 13 yılda gözlerinizle ilgili bir sorun ortaya çıktı mı zira beni en çok korkutan gözlerime bişey olması ve zaten az olan görmemi kaybedip karanlığa gömülmek
Diyabetle ilgili bir komplikasyon yaşamadım Mert Bey. Göz ile ilgili de bir sorunum olmadı. Yılda bir kez mutlaka göz dibi muayenesine gidiyorum.
Sevgiler
Mert merhaba; yaşadığın şeyler hiç kolay değil evet bu aşikâr ama senin ne kadar güçlü bir karakter olduğunda çok meydanda. Bak maşallah hukuku kazanmışsin o kadar zorluğu rağmen. Evet tip 1 de duruma tuz biber olmuş ama tuzsuz bibersiz yemekte bişeye benzemez 😉 şaka bir yana zor gerçekten çok zor ama taşıyamayacağımız yükler değil omuzlarımızda ki. Ben 15 yıldır tip 1 liyim. 4 bebek kaybettim doğmadan ama çok şükür şuan 10 aylık bir bebeğim var allah bağışlarsa pompa sayesinde. Sorun bu hastalığı gerçekten yol arkadaşı yapabilmek esra hanımın dediği gibi. Nazlı bir sevgili gibi aynı. Sürekli ilgi istiyor ne nasıl isterse öyle olsun istiyor olmazsa 300 lere çıkıp 30 lara düşüveriyor 🙂 Nazlı yar :)) siz bu hastalık ile ilgili gereken herseyi öğrenmeye bakın. O zaman daha kolay olur hersey. Bir de sürekli düzgün gitsin diye beklemeyin şekerinizi. Aynı şeyleri yiyip aynı şeyleri yapıp aynı insülini bile yapsanız şeker aynı çıkmaz. Şekeri etkileyen çok fazla unsur var. Hormonlar stres aktivite yemek bir nevi hersey. O nedenle siz sağlıklı olanı yapmaya çalışın gerisini metabolizmaya bırakın:) bir de umarım çevrenizde yaptıklarınızı takdir eden mutluluğunuzu paylaşacak insanlar vardır. Yoksa da biz burdayız dimi esra hanim:) en azından tip 1 açısından. Kendinize ii bakın.
Sevgiler saygilar…
ayşe hanım çok teşekkür ederim
aslında bazı şeyleri kafama takmam benim mizacımdan kaynaklanıyor hani bazı insanlar vardır illa düşünecek dert edecek bişeyler bulur ben de onlardanım hayatımın her döneminde kendime birşeyleri dert edindim
buraya yazmak gerçekten bana da iyi geliyor yalnızlığım bir nebze dağılıyor çok şükür çevremde beni taktir eden sevincimi paylaşan insanlar var zaten annem benim en büyük yardımcım benim gözlerim de oluyor şeker konusunda da yine en büyük destekçim ama nedense insanın içi bir türlü soğumuyor
size de çocuğunuzla mutlu bir hayat dilerim
Mert merhaba;
Anneler çok kıymetli insan anne olunca daha iyi anlıyor. Bu ortamın sana iyi gelmesine çok sevindim çünkü ben burada tanıştığım ve öğrendiğim bir çok şey sayesinde hayata bakış açım ve kararlarım değişti. Esra hanima gerçekten teşekkür borçluyum. Biraz vefasızım o ayrı. Ama çok zor zamanlardan geçtim yine de bu ortam çok değerli benim için. Esra hanımın moderatör lügü önemli benim için. Bir de birsey daha çok uzun zamandır kendimce tespit ettiğim birsey var. Genelde yani totalde değil genelde kafasına sürekli takacak birsey bulanlar yani senin dediğin gibi birşeyleri muhakkak dert edinenler ne yazikki bu hastalıkla daha sık tanışıyorlar. Ben lise de karnemde bir 4 var diye bir yaz boyunca Ağlamış insanım. Bunlar çok normal tepkiler değil. Mükemmeliyetcilik galiba biraz ama hayatı çok zorlaştırıyor. Sen bir çok şeyi başarmışsin ve eminim şunu düşünüyorsun belki de; eğer kafam rahat olursa başarılı olamam. Bu bende var-di. Ama törpüledim kendimi eşim sayesinde. Sanırım herseyi çok çok takmamak lazım. Mutlu oluyorsun mutluluğun tadını çıkar. MutsuzSanda onun üzüntüsünü çek ama bitirmeyi bilmek lazım.
Sevgiler
durumu gerçekten çok güzel özetlemişsiniz
mükemmelliyetçilik gerçekten bazen rahatsız edici boyutlara ulaşabiliyor bu durumu diyabete de yansıtıp en iyiyi yakalamaya çalışmak ve en ufak bir pürüzde kafayı yiyecek gibi düşünmek çok can sıkıcı
ben de sizin gibi sanki başarının sırrının bu huy olduğunu ve bu özelliğim sayesinde başarılı olduğumu düşünüyorum bir de şahsen hiç hoşuma gitmeyen pis bir hırsa da sahibim ve bu da beni gerçekten yoruyor
şeker konusunda da kendimi bitmiş gibi hissediyorum geleceğim gözüme karanlık görünüyor
gözlerimden ötürü sanki yarım insanken diyabetle çeyrek insan kalmışım gibi kendimi bu 2sinin üst üste binmesiyle çoğu şeyden mahrum kalmış bir çok güzellikten soyutlanmış gibi hissediyorum
vakit ayırıp değerli görüşlerinizi paylaştığınız için teşekkürler
Ayşe Hanım Merhaba,
Hayatımıza dokunan insanların önemli olduğunu düşünenlerdenim. Bu dokunuşlar özellikle bizde olumlu yönde değişim yaratıyorsa tadından yenmez oluyor. Aramızda hiç de sorun olmayacak detayları hiç kafanıza takmayın. Kalplerimizin gerçekten bir olduğunu bilmek inanın yeterli.
sevgiler,
Mert merhaba;
Gözlerin konusunda gerçekten hiç bir yorumda bulunamam tek dileğim umarım istediğin gibi olmaları olur. Ama tip 1 konusunda konuşabilirim. Kimse kendi üstüne alınmasın. Burayı takip eden çok fazla kişi var biliyorum ama ben sadece kendi düşüncelerimden mesulüm ve o doğrultuda yazıyorum. Bu hastalık ona iyi davranana kadar bitiriyor gerçekten insanı. Ama onu anlamaya başladığında bak gör hersey normal gelecek. Neye göre kime göre ne kaçırıyorsun öyle düşün. Mesela Afrika ülkelerinde yaşayan insanlar bir yudum suya bile muhtaçlar bırakın insülini. Bizim her olacağımız var. Biraz Polyanacılık gibi gelecek ama böyle düşünmek gerek gerçekten. Öğreneceksin bu hastalığı mesak etme ve cok yıpratma kendini. Sadece zaman lazım. Of ne olcak nasıl olacak deme. Demesi kolay biliyorum ama denemek zorundasın. Eminim sana inanan sana güvenen ve seni çok seven bir annen vardır. Onu da düşün. Olumsuzluk olumsuzluğu çekiyor. Bunu unutma. Mükemmeliyetcilik çok zor ve kötü birşey aslında. Yani o duvardaki resim bir milim sağda da dursa onu insanlar görüyor bir milim solda da. Ne demek istediğimi anladiginı düşünüyorum. Yani başarı gerçekten o huya mı bağlı bilmiyorum çünkü eskiden başarılı miydim şimdi başarılı miyim bilmiyorum. Ama bildiğim birşey var. Ben eskiden mutlu değilmişim. Şimdi o kadar sıkıntıya rağmen yüzümde gülümseme var. Bu başarı bana göre. Ve senin için temennim şu; o şekerli şeyleri yemesende olur inan sen yeter ki mutlu ol. Her zaman başarı mutlu etmez bunu zamanla tecrübe ediyor insan. Evet başarı mutlu eder ama o başarı yolunda kaybettiklerin o mutluluğu alır götürür. Çok uzun uzun yazıyorum ben kusura bakmayın arkadaşlar:)) özlemişim ben yazmayı.
Bu arada az önce şu yoğurt limon mevzusunu az biraz okuma fırsatı buldum da. Allah akıl fikir versin şu insanoğluna. Ve esra hanim a sabır Eşref bey e de bin sabır versin:)) selamlar Eşref bey. Mert sana da eminim çevreden bu konuda baskı vardır. Dikkatli ol her denilen şeyi yapma. Önce hastalığı öğren sonra sen yapman gerekene kendin karar ver.
Sevgiler saygilar
Mert uzun bir cevap yazmıştım ama gitmemiş. Ya ben gönderemedim yada gönderdim ama gitmedi anlamadım.
ayşe hanım yorumunuz için teşekkürler
yorumlar esra hanımın onayından geçiyor ve bazılarını anladığım kadarıyla hemen görüp onaylayamıyor
bu bitkisel yöntemleri ben de çok duyuyorum ama zaten oldum olası hep bunların her türlüsüne temkinli yaklaşmışımdır
bir de bir sorum olacak esra hanım da cevaplamak isterse ondan da görüşlerini beklerim
diyabette yatma saati uykusuzluk vs. ne kadar önemli ya da öğünleri alırken her gün yaklaşık aynı saatte almak daha iyi mi olur
bir de ben de şöyle bir refleks oluştu kendimi yorgun hissettiğimde sanki hemen şekerim yükselmiş sanıyorum sıcaklara ya da hareketli bir gün geçirmeme bakmadan şekerim yükseldi diyoum bazen ölçtüğümde hiç de yükselmediğini görüyorum vicudumdaki her şeyi şekere yormaya başladım
ayşe hanım bu arada uzun yazmanız hiç sorun değil benim için her tecrübe çok değerli okumaktan kesinlikle erinmem
Biliyorum bir ara ben de o onay kadrosunda idim 🙂 esra hanim bugünlerde çok yoğun. Kampta. O nedenle onaylar gecikebilir bunun farkındayım. Ben gonderip gönderemediğime emin olamadığım için o ikinci mesajı yazdım. Uyku yemek sorusuna gelince. Bu hastalık kişiye özgü bir hastalık. Daha önce de yazmıştım hormonlar aktivite yemek saati ağlamak çok gülmek vesaire vesaire. Yani ben de durum böyle. Sana tavsiyem eğer ölçüm çubuklarını temin etme konusunda sıkıntı yaşamıyorsan kendini her farklı hissettiğinde ölç şekerini. Aynı hissi yaşadığında bir daha ölç ve kendine doneler bul. Zamanla bu hisselerinde şekerinin nasıl gittiğini anlayacaksın. Benim yükseldiği zaman başım çok ağrıyor düştüğünde ise klasik tablo soğuk terleme bilinç kaybı. Hatta hamilelik sonrası öyle ağır bir Hipoglisemi yaşadım ki. Hipoglisemi başlığı altında sitede var. Ama bu en ağır tablo idi. Gözünü korktmasin sen zaten temkinlisin. Ne yazık ki ölçe ölçe anlaşılıyor bu durumlar. Bir de disiplini yani düzeni seviyor bu hastalık. Yani düzenli yaşam düzenli şeker için yardımcı diye düşünüyorum..
işte biraz da aletlere güvenememe var bende acaba doğru mu diye düşünüyorum her seferinde
bilmiyorum yani güvenmek istiyorum ama yine de içimde bir tereddüt kalıyor
aletin check chipleri bana sorun olmadığını söylüyo ama bu takılmanın herkes de olduğunu sanıyorum sonuçta bunlar bizim yegane referansımız
benim disiplin açısında sıkıntım yok elimden geldiğince aksatmamaya çalışıyorum
bir de bu hastalığ ilk öğrendiğimde sürekli ağlamak geliyordu içimden nitekim ağlıyordum da hala da bazen içimi dehşet bir hüzün kaplıyo bişeyler aklıma düşüyo buğazım düğümleniyo
işte ayşe hanım biraz sorunluyum malesef demiştim ya her şeyi takıyorum kafayaokuyup elinizden geldiğince yardımcı olduğunuz için minnettarım
Estağfurullah. Benim bu hastalığı kabullenmem 10 yılımı aldı. Şaka gibi ama gerçek. Çünkü kimse yoktu yanımda yani hastalığı bilen tek kişi yoktu. O nedenle seni çok çok ii anlıyorum. Tıp ı kazanıp hastalık yüzünden okuyamadım desem yeridir. Ağlamak ah o yerli yersiz hüzün Buhranları. Sadece sana olan birsey değil emin ol. Ama mutluluk mutluluğu çekiyor aynı tersi gibi. Kendini huzurlu hissedeceğin şeyler yap. Ben hala durup dururken Ağlıyorum benim bir kötü huyum daha var çevremde mutsuz biri varsa ben mümkün değil mutlu olamıyorum. Ben de çok kötü mutsuz oluyorum. Fazla empati kurbanıyım ben de. Hep kendimden örnek veriyorum ben de ben de diye ama senin ruhsal durumundan daha fenaları bile olduğunu gör diye. Ve onların bile iflah olduğuna şahit ol diye. Yani çok takılma. Hatta mümkünse hayatına seni mutlu edebilecek insanları dahil et ama dikkat et üzülmene izin verme. Tip 1 den mi yoksa kişilikten mi bilmiyorum ama genelde bu hastalık adamı çok dengesiz yapabiliyor yani ağlama krizleri normal sıkma canını sadece bu geçecek de şekerine bak özellikle o durumlarda.
gerçekten tıpı kazanıp da bu sebeple okuyamadıysanız üzüldüm
bir zamanlar şu quantum olumlama vs. ile uğraştım hem de ciddi ciddi 2-3 yılımı harcadım bu tarz şeylere oralarda da hep böyle ne düşünürsen o olur mutlu ol mutluluk gelsin tarzı şeyler vardı
bir de bazı geceler yatmak istemiyorum çünkü sabah uyanıcam ve yine ölçümler insülinler vs. aynı şeyler
sanki bana herkesin düşündüğünün aksine bu iğneleri parmak delmeleri yaptıkça vs. daha az acı çekmek yerine iyice dayanılmaz oluyor gibi geliyor