Tip-1 Diyabet Tecrübemiz / Doğum Günü

Ben bir doğum günü anımızı paylaşmak istiyorum . Çünkü kendi adımıza çok ders aldığımız bir gün oldu.

Doğum günü için hazırlık yaptık ve evden 40 dk uzaklıkta bir yerde plajda doğum günü yapacaktık.

Sensör kolundaydı ve okuyucu ile ölçüm yapıyorduk.

2 saat sonra çocuklar denizdeyken ölçüm yapmak istedim ve okuyucu bir anda suya düştü. Telefondan okutamıyordum. Çünkü NFC özelliği yoktu.

Parmak ölçümü için yanıma 2 adet strip almışım ve henüz pasta yenilmemişti.

Eve dönsek çocuğun resmen doğum günü mahvolmuş olacaktı. Resmen elim kolum bağlı kaldım orda . Tüm gün aşırı stres içinde geçti.

Göz kararı karbonhidrat ve doz ayarladım.

Diyabet teknolojilerine alışınca insan başka türlü nasıl yapacağım diye şaşırıyor.

Günü sorunsuz tamamladık ama çok zordu.

Şu anda dışarıya çıkarken Libre’nin ve okuyucusunun yedeğini bile yanimiza alıyoruz. Şarj aletlerine varana kadar .

Ne demişler; “Sen işini kış tut, yaz çıkarsa bahtına”. Tip- 1 diyabet; emek ve tecrübe işi resmen.

Esra Çopur – Tip-1 diyabetli annesi