Herkese merhaba, (ANNENİN SESLENİŞİ)
Şu anda kendimi o kadar kötü hissediyorum ki anlatamam. Aslında dün saat 15:30 da TED kolejinde müdür yard. Selma Hanım ile yaptığımız görüşmeden beri mutsuzum!
Erenimiz gelecek yıl anasınıfına başlayacak! Uzuun bir süredir bunun heyacanını, korkusunu, telaşını yaşıyoruz eşimle. Acaba nasıl olacak? Okul ve diyabet bir arada başarabilecek miyiz? Eren’in diyabetini anlayacak, kan şekeri takibini yapabilecek, beslenmesini kontrol edebilecek bir okul, bir öğretmen hatta bir hemşire bulabilecek miyiz? Uzuun süredir bu konularda bir ön araştırma yapıyorduk zaten. Hemşiresi, diyetisyeni olan okulları araştırdık, bir liste çıkardık.
Dün sabah özel okulların ön kayıtlarının başladığını öğrenince de öğleden sonra işlerimizden izin alarak kafamızda binbir soru ve heyecanla belirlediğimiz 3-4 okulla görüşmek için yola koyulduk. Listemizin ilk sırasındaydı TED Koleji! Hemşiresi ve diyetisyeni vardı!Üstelik diğer illeri bilmem ama Kayseri’de başarısını kanıtlamış, yılların tecrübesini birikimini bünyesinde barındıran, tüm Türkiye’ de değişik illerde onlarca şubesi (okulu) olan, kendi içinde kurumsallaşmış ve hatta neredeyse kendi anayasası var denilebilecek bir okul!Kafamızda soru işaretleri, biraz da korku ve heyecanla okulun koridorlarında Selma Hanım’ın odasına doğru ilerlerken Allah var ya Ondan ”içiniz rahat olsun! Okulumuzun hemşiresi, diyetisyeni var. Bugüne kadar çokk değişik özel durumları olan onlarca öğrencimiz oldu. Eren’in en güzel bir şekilde takip edileceğinden emin olun, oğlunuz emin ellerde!” gibilerinden cümlelerle bizi rahatlatacağını, güvenimizi kazanacağını ve Eren’in ön kaydını yapıp ordan mutlu bir şekilde ayrılacağımızı düşünüyordum!
Görüşmemiz tam bir kabustu! Selma Hanımefendi önce okulun uygulamalarından bahsetti. Daha önce hiç diyabetli öğrencileri olmamış!Diyabet hakkında pek bilgisi de yokmuş! Onların anasınıflarında öyle oyun-moyunla dolu, basit değil bayaaaa yoğun bir program varmış, ve acaba çocuk! bu programa ayak uydurabilir miymiş?!! Lütfen yanlış anlamayın, eğitim herkesin hakkıymış ama o çocuğu düşünüyormuş. Onun için doğru olacak bir karar alınması gerekirmiş! Acaba yemeklerde sorun olur muymuş? Çocuğun! şekeri okulda sağlıklı bir şekilde takip edilebilir miymiş? Çünkü Onlarda! anasınıflarında bile tek bir sınıf öğretmeniyle yetinilmiyormuş, branş öğretmenleri de derslere giriyormuş; dolayısıyle çocuk her saat farklı bir öğretmenle olacakmış…. mış mış da mış mış! Bu kararı tek başına veremezmiş Selma Hanım. Okul kuruluna, hemşiresine danışması ve ortak bir karar almaları gerekirmiş! Onlarla görüşüp sonucu bize yarın(cuma günü) telefonla bildirecekmiş!
Tabi bizim halimizi düşünebiliyor musunuz? Tam bir hayal kırıklığı ve şokkk! Tabii O bunları söylerken biz de Eren’in saadece diyabetli olduğunu, zaten sürekli egzersiz yaptığını, hatta tekvandoyla uğraştığını, yemek konusunda yasaklarımızın olmadığını, yani ona özel yemek çıkarmaları gerekmediğini…vs.anlatmaya çalıştık.
Ben Sağlık Bakanlığı’nın okullarda diyabeti anlatan, tanıtan çalışmalarının, okullar için hazırlanmış videoların olduğunu söyledim ama Hanımefendi tüm bunlardan bihaber! ”Sadece Sağlık Müdürlüğü’nden gelip diyabetli çocuk var mı/yok mu, varsa kaç tane…vb bilgilerin alındığı anket tarzı bir uygulama yapıldığını, herhangibir eğitim ya da bilgilendirmeye tabii tutulmadıklarını” söyledi.
Sonunda ”büyük bir hayal kırıklığı yaşadığımızı, onlardan böyle bir tutum hiç beklemediğimizi” söyleyerek ayrıldık okuldan…
Dün gece üzüntüden uyuyamadım, gözüme uyku girmedi.
Az önce eşim İlker aradı. TED Koleji’nden aramışlar. Kurul çocuğun tek bir öğretmenle değil, branş öğretmenleriyle birlikte 8-9 farklı kişiyle zaman geçireceği için, bu 8-9 kişinin hep birlikte çocuğu takip edip birbirleriyle sürekli iletişim içinde bulunması gerektiği ve bu durumun da zor olacağı; dolayısıyla da çocuğun sağlığının olumsuz etkilenebileceğine karar vermiş. Çocuğa eğitim-öğretim hayatında başarılar diliyorlarmış….
Bu arada dün TED Koleji’nden sonra TEKDEN Koleji’ne gittik.TEKDEN Koleji en fazla 8-9 yıl önce eğitim-öğretim hayatına başlamış bir okul. Orada görüştüğümüz Müdür Yardımcısı tarafından son derece iyi karşılandığımızı belirtmek isterim. Bu yıl biri anasınıfında olmak üzere 3 tane diyabetli öğrencileri olduğunu, bu öğrencilerin takiplerinin okul hemşiresi tarafından birebir yapıldığını-tabii ailelerle sürekli iletişimde bulunulduğunu- şimdiye kadar hiçbir sorunla karşılaşmadıklarını, o çocukların ailelerinin onayıyla telefonlarını bize verip onlarla görüşmemizi de sağlayabileceğini, hatta en büyük öğrencilerine yakında pompa takılacağını bile… Kendinden son derece emin bir şekilde anlattı.TEKDEN Koleji’nde de anasınıflarına branş öğretmenlerinin girdiğini, orada da öğrencilerin tekbir öğretmenle zaman geçirmediklerini de söylemeden edemeyeceğim! Hatta görüştüğümüz diğer 2 okulda da durum aynı.
İçimden TED Koleji için çoooookkk şey yazıp söylemek geliyor. Ama yok, kendimi tutuyorum! Hani haberciler derler ya bazı haberler için: Bu haberi yorumsuz yayınlıyoruz. Ben de öyle yapıyorum!
Şu an işteyim, yalnız değilim ve sinirden ağlamamak için kendimi zor tutuyorum….
…………..
Buket Yıldırım
(BABABIN SESLENİŞİ) ;
EĞİTİM HAYATINDA BAŞARILAR DİLERİZ !
Merhaba,
Oğlumuz Eren 2013-2014 eğitim öğretim yılında okul öncesi eğitimini alacak inşallah. Önkayıtların başlaması ile birlikte eşimle birlikte dün (14.02.2013) öğleden sonra Kayseride bulunan 3 okulu ziyaret ettik. Geç kalmadan kaydımızı yaptırmamızı öneriyordu arkadaşlarımız, istediğimiz okula gidebilmeliydi. Bu arada belkide anne -baba olduğumuzdan dolayı gelecek yıl 5 yaşında olacak çocuğu devlet okuluna göndermek istemedik. Aslında benim düşüncemde özel okul hiç yoktu…
Dün gittiğimiz ilk okulda Müdür yardımcısı ile görüşmemizde Eren’in durumunu anlattık, bu arada taekwondo kursuna gittiğini , her şeyi yiyebildiğini ancak belirli miktarlarda, yemeklerden önce insülin yapılması gerektiğini vb günlük yaşantımızı anlatmaya çalıştık. Muhteşem çizgi karakter Callio’un anaokulundaki sınıf arkadaşlarından Emma’nında Tip-1 hastası olduğunu, bir bölümde durumun anlatıldığını vs saklanacak korkacak bir durum olmadığını sadece biraz dikkat (gözlem) gerektiğini anlattık. Bu arada gördüğümüz durum; karşımızdaki hanım diyabet konusunda bilgisizdi ve o güne kadar o okula Tip-1 diyabetli bir çocuğun gitmediğini öğrendik.Çölyak hastası olan bir kardeşimizin durumunu anlattı bize. Diğer çocuklara fark ettirmeden yemeklerini vs yedirildiğini dinledik. Altı şube olacakmış okul öncesi gurubunda. Her şubeye birer sınıf öğretmeni ve ayrıca branş öğretmenleri olacakmış. Eğitim-öğretimde anlatılanlar çok güzel, ingilizce bile var. Sabah 09.00 da araöğün, 11.00 da öğle yemeği, 15,00 te ara öğün. Kurumsallık , okulun tarihi, bahçesinin büyüklüğü vb derken “tamam” diyorum eşime, zaten o okula gitmesine yaklaşık 4 yıl önce karar vermişiz.Bayram arifesinde üzerinde yeni bayramlık denenen çocuğun babasına bu olsun dediği gibi. Tamam diyorum. Paramı – ücretmi ? elinin kiri yaa, sonuçta Eren okuyacak adam olacak . İletişim bilgimizi alıp yarın arayacağını söyleyerek bizi yolcu etti müdür yardımcısı; tek başına karar veremeyeceğini okul idare kurulunun kararı ile bize dönebileceğini söyledi.
İkinci okulumuza gelince orada kuzenimizin çocuğu var anaokulunda, sınıf arkadaşlarından biri Tip-1. Okula bizi çeken birinci neden aslında o çocuktu. Bizi karşılayan kişinin yapmış olduğu küçük bir hataya rağmen dedik burada Tip-1 li bir çocuk var… Müdür yardımcısı ilgilendi bizimle, o çocuktan başka 2 çocuğun daha Tip-1 olduğunu söyledi.Hatta pompa taktıracakmış Ahmet ismindeki kardeşimiz. Okul hemşiresini arayıpta çocukların okul yaşamı hakkında bilgiyi alırken, anladık hemşiresininde deneyimli olduğunu. İletişim bilgilerimizi aldıktan sonra ayrıldık. Üçüncü okula gittik, orayı anlatmaya gerek yok. Sınıf öğretmeni deneyimli sevecen olmasına rağmen kalem insülin konusunda tereddütlü olduğunu beyan etti ama gerekirse onuda yapabileceğini belirtti. Okulda hemşire olmamasıda ayrı bir durum.
Bugün 15.02.2013 yaklaşık bir saat önce birinci okulun müdür yardımcısı aradı. Belliki telefon etmeden önce biraz dersini çalışmış ,nasıl cevap vereceğine dair. Ama kolay değil bir müşteriyi geri çevirmek, üstelik bu müşteri hasta çocuğu için başvuruyor ! Sıkıntı vardı sesinde, birşeyler söyledi “idare kurulu, yönetim vs ” anladım ben… istersen anlama “kısaca kabul edemiyormusunuz” diye sordum. Efendim okul idare kurulu görüşmüş; “sınıf öğretmeni yanında 9 adet daha branş olduğunu ve bu derslere farklı öğretmenlerin gireceğini ve takibin zor olacağı durumundan dolayı” kabul edemeyeceklerini bildirdi bana.
Telefonda bana durumu bildiren kişiye beklemediğim bir cevap olduğunu, Türkiyenin köklü kurumlarından birinin üstelik yönetim kurulunda 2 doktor bir eczacı varken bize olumsuz olarak dönülmesinin hiç yakışmadığını vb gibi mümkün olduğunca dingin ve terbiye ile anlatmaya çalıştım. Bu kısımda dünya yüzeyinden ayrılmıştım, çokta anlatmaya gerek yok.
En sonda Sn müdür yardımcımız kapağı yaptı telefonda ” Çocuğumuzun eğitim yaşamında başarılar dileriz”
Allahtan korkunuz mu yok ? Yoksa Marstanmı geldiniz ? Sizin dahi almadığınız bir çocuk nerde eğitim alacakta başarılı olacak ?
Ey TED Kayseri Koleji … ne diyeyim size, yolunuzu bulabilirseniz ! açık olsun.
Türk Maarif Cemiyeti’ne saygılarımla. Hoşçakalın.
İlker Yıldırım
Buket hanım İlker bey merhaba ;
sizi cok iyi anlıyorum .Talha ; Devlet Okulunda diyabet öncesi tanısı ve sonrasında okul hayatında sıkıntı yaşadık 🙁 derslerden uzak kaldık şevki okuma isteği azaldı okulda değil hemşire , benim babamda insülin kullanıyor bişey olmaz diyen yöneticilerle muhattap olduk..
anne baba olarak yanlız olduğumuzu düşündük başka bir okula müracatımız kabül edilmedi, naptık derseniz çalıştık çalıştırdık sınavlarda iyi derecelere ulaştık ..ama eve gelen telefonlarla gidip okuldan aldığımız günler oldu o günlerde diyabetini kullanıyor diyen eğitimcimizde 🙁 su içmek tuvalate gitmek ihityaçlarını yada şeker ölçüm isteklerini ders kaynatmak olarak algılamakda maleseff sistem bizi eziyor.. yaklaşık 5 aydır bir dershane talhaya burs veriyor bir diğeride vermek için aradı 🙂 cocuklarımız özel eminim Erende sizin gibi Anne ve Babayla başarılı bir öğrenci olucaktır.
sevgiler
Ted in Ankarada bulunan merkezini mutlaka durumdan haberdar edin. Bu olayi tum sosyal medyada yayacaginizi mutlaka belirtin. Tamamen sacmalik bana gore, tek dertleri cocugun sorumlulugunu! almayi goze alamamislar. Hatta isi bir ust kademeye goturun Milli Egitim Bakanligina goturun. Sakin ama sakin pesini birakmayin. Cocugunuzu baska bir okula yazdirmak cozum degil. Ben kendi adima sosyal platformlarda bu rezaleti yaymayi gorev bilirim. Herkes ayni duyarliligi gostermeli bence.
Merhabalar Buket Hanım,yazınızı okudum ve şu yüzyılda böyle bir eğitim kurumuna yakıştıramadım bu olanları.Öncelikle şunu belirtmeliyim 29 yaşındayım 5 yıldır tip1 diyabetliyim.Ayrıca öğretmenim.Hem diyabet olmam hem de eğitimci olmam dolayısıyla gerçekten üzüldüm.Fakat üzülmem Eren için değil kesinlikle.Tip1 diyabet konusunda hala eğitim dünyasının bihaber oluşu beni üzen.İnşallah ilerleyen yıllarda bu tarz kronik rahatsızlıklar hakkında ciddi anlamda bir bilgilendirme yapılır.Eren’i kocaman öpüyorum ve inanıyorum çok başarılı bir öğrenci olacağına.Saygılar
Buket Hanım, İlker Bey Merhaba,
Telefonlarım susmuyor ne yapılabilir diye?
Siz yandınız ama başkaları yanmasın diye bence adımlar atmalıyız. Öyküm’ün de önerisi öncelikle MEB’e ulaşmak. Eşzamanlı Diyabetle Yaşam Derneği Başkanı Sn. Emine Alemdar’a. Hepimizin bildiği Okulda Diyabet Programı adlı proje demek ki bir halta yaramıyor.
Ben elimden geleni yapmaya hazırım. Gerekirse Kayseri TED’i telefonlarını susturmayalım. Bu ne büyük bir rezilliktir. Gerçekten içimden çok güzel cümleler geçiyor.
İlker Bey’e Emine Hanım’ın telefonunu gönderdim. Öncelikle Öyküm Solak’ın ve sonrasında benim ismimi vermeniz yeterli.
sevgiler
Esra hanım,
aslında hepimiz aynı durumları yaşadık daha da yaşamaya devam ediyoruz. Bu nedenlerden dolayı Cem de devlet okuluna devam ediyor. İğne yapması için bir revir dahi yok. Bırakın doktoru hemşire olmadığı için rehber öğretmenler ‘e sorunumuzu anlattık. Bu konuda bu öğretmenler eğitimsizler. Oğlum acil bir durumda ölçüm yapaması gerektiği zaman rehber öğretmenin odasına girdiğinde çık şimdi olmaz toplantım var diyecek kadar bilinçsiz.
Bu öğretmenimizin suçumu hayır.Onu eğitmeyen mercilerin sucu bu şimdiye kadar değişmedi değişmeyecek. Çarede bulunması zor gibi geliyor. Allahtan sizler ve sizin gibi gönüllü kişler varki buna canını koymuş verdiğiniz haberlerin olumlu olması için dua ediyoruz. Evlatlarımız sürekli altın yumurtluyor. Her ay bir ödeme bir masraf. O kadar müteessir oluyoruz ki İlaç firmaları abartarak biz hastalara kadar ulaşıyorlar. Bizim ölçüm aletimizi kullanın promasyonlar yapıyorlar. 12 şeker ölçüm çubuğu al ikisi bedeva daha ne diyeyim ki üzücü üzücü çok üzücü bu firmalar böyle yapacaklarına bu çalışmaları yapan kişilere doktorlara sponsor olsalar ya. Almanya da yağ dokusu ile Pankreas ı çalıştıran bu konuda araştırma yapan bir doktorumuz var o da türk ama sponsor bulamıyorlar.
Maalesef ki çocuklarımız bu durumundan ellerini ovuşturan çok ESRA Hanım
Buket hanım İlker bey üzülmeyin lütfen,
Sonderece üzgününüz hepizin kaderi bir Ama evlatlarımız hasta değiller sadece böyle bir durumları vaR veya arkadaşı diyelim iyi gecinmek zorundayız. Yolumuz çok uzun. Evlatlarımızn bize çok ihtiyacı var. Mücadelemiz sürecek. Ben bir ay boyunca okuldaki öğretmeleri eğitmek için uğraştım .
Hastalık konusunda yanındaki samimi bir arkadaşını eğittim.cem in şekerini ölçüp ilk müdahaleyi yapabiliyor. Hastalığı anlatan yazılar cıkardım öğretmenlerine dağıttım konuştum . Okulda nerdeyse cadır kurduk. Şimdi biraz daha alıştık. Biraz daha birlik olalım sesimizi duyurmak için uğraşalım. Sevgi ve sağlıkla kalın NESLİHAN ÖZGER. Tip 1 diyabetli CEM ÖZGERİN annesi
Çok üzücü bir durum.Maalesef benimde en büyük kaygılarımdan bir tanesi eğitimin nasıl olacağının belirsizliği.Benim kızıma 1.5 yaşında diyabet tanısı konuldu.Şimdi 3.5 yaşında.Neyseki bizim tek avantajımız benim sınıf öğretmeni olmam.Kızıma kendi çalıştığım okulda eğitim öğretim aldıracağım.Geçenlerde aynı durumdan muzdarip başka bir diyabetli çocuğun velisini duydum özel okula gönderdikleri halde ilgilenmemişler.Çok üzüldüm başkaları aracılığıyla okuluma getirmelerini ve benim bizzat çocuklarıyla ilgileneceğim haberini gönderdeim.Ve inanın hüngür hüngür ağladım.Diyabetli çocuklarımızın önlerine konulan eğitim öğretim engellerinin kaldırılması için herşeyi yapmaya hazırım.Tüm çocuklarımızın o güzel parmaklarından öpüyorum.Sevgilerimle.
İlker bey , Buket Hanım Merhaba
Ted kollejini kazanmıştım . Kırşehirdeydik ve Ankara Ted kollejinde benim kazandığım sene kızlara yatılı kalmıştı. Kaydımı yaptırmış olmama rağmen kalacak yer bulamadığımız için kaydımı almak zorunda kaldık . Annem , üzülme bebeğim dedi . Ben sana söz veriyorum , sen istediğin okulu kazanacaksın . ODTÜ Makina Mühendisliği mezunuyum . Sıradan bir lise bitirdim . Kaldı di Ankara Ted kollejine kızımı göndermeyi de hiç düşünmüyorum . Butik okulları severim .
Ancaaaaaak , yaptıkları bu terbiyesizliği kabul etmem mümkün değil. Bu onların talihsiz bir davranışı olacak , unutmaları mümkün olmayacak . Bunu her yere yaymazsak içimiz susmaz , susamaz ..
Eren , eminim çok farklı bir çocuk . Bir doktor bana Tip1 hastaları nedendir bilmem zehir gibi zeki oluyor demişti. Onun için siz eminim Eren için zaten uygun bir başlangıç bulursunuz . Gerisini Erencik halleder zaten .
Sevgiler ,
yazıklar olsun böyle eğitimcilere.Bunlar nasıl insanlar?Bizim çocuklarımızı ne zannediyorlar.Gerekirse birlik olalım, ne gerekiyorsa yapalım,bu onların yanına kalamaz.Böyle bir mazeret gösteremezler.
Bakin ortada cok ciddi bir hata var. Turk Egitim Dernegi bu olayi asla kabul etmez. Sonuna kadar hakli oldugunuzu unutmayin. Cok icten soyluyorum sizin yerinizde olsam orayi baslarina yikardim. Bu olayi halen sindiremiyorum acikcasi. http://www.ted.org.tr adresinde ulasabileceginiz kisilerin telefonlari ve email adresleri mevcut. Birinden yardim isteyin eger olacak gibi gorunmuyorsa mutlaka basinla isbirligi yapan. Nefret etsemde medya bu konuda cok acimasiz ve bu tur konularda oldukca istahli oluyor.
Bakiniz, http://www.tedkonya.k12.tr/detay.asp?s=24&read=82#.UR5pIKXYJ8E islerine gelince diyabet i reklam malzemesi gibi kullanmayi bilip bir cocugu kabul etmemeleri icin tamamen suursuz olmak gerekiyor. Isin en buyuk ironilerinden biride buranin Turkiyenin en pahali ozel okullarindan birisi olmasi.
Merhaba, öncelikle yaşadıklarınız bir anne-baba için çok üzücü, hayal kırıklığınızı çok çok iyi anlıyorum. Oğlum yaklaşık 3,5 yıldır tip-1 diyabet. 8 yıldır TED İstanbul Koleji’nde eğitim görüyor. Her sene başında yapılan toplantıda (Rehberlik birimi, öğrenciler hakkında o düzeye girecek öğretmenlere bilgi verir) oğlumun durumu açıklanır, hangi durumda ne yapacakları anlatılır, hiçbir sorun yaşamayız. Müdür yardımcısı bu konu hakkında daha fazla bilgi sahibidir ve gerektiği yerde o müdahale eder. Ne ölçüm, ne su ne tuvalet hiç sorun olmadı, tüm ööğretmenler inanılmaz duyarlı yaklaşırlar. Hiç revire gitmesi gerekmedi ama revirdeki dolapta iğnelerini muhafaza edebiliyoruz. TED okulları kendi içinde bağımsız olabilse de Ankara merkeze bağlıdır.Çocuğunuzu göndermeseniz bile TED Ankara’yı bu tutumdan haberdar etmelisiniz, tüm TED okullarına bu durum mal edilmemeli. Umarım en kısa zamanda oğlunuz için en güzel okulu bulursunuz ve bizim gibi içiniz rahat eder. Okuyup çok başarılı bir delikanlı olacağından eminim, sevgilerimle.
Merhaba
Gercekten ınanamıyorum Bu zaman da Yonetıcı statusune gelmıs ama yeterlı egıtıme sahıp olmayan ınsanların olusuna Cok uzgunum
Bu insanlar neden bu kadar vicdansizlar anlamiyorum yada bu guven,bu cesaret nerden geliyo onu da anlamiyorum,bu lanet diyabet herkesin kendisininde basina gelebilir cocugununda ..Hele de bi kadin potansiyel bir anne olan bi insan nasil boyle bisey yapar ,ne yani diyabetliyiz ote basi cuzzamli yada aidsli degiliz ya,sizin olmayacaginiz ne malum veya cocugunuzun,cocugunuza uzulurumde ,sizin icin ayni seyi soyleyemeyecegim.Valla soylemezsem icimde kalir ,sirf kendi elinde olamayan sebeplerden helede bi hastaliktan dolayi bi cocugun gelecegiyle oynayanlar ,umarim daha beter hastaliklarla bogusursunuz.
Diyabetli bir öğretmen olarak karşılaştığınız duruma gerçekten çok
Üzüldüm. Bunlarla başa çıkmayı öğrenmeliyiz sanırım. Şeker hastasıyım dediğimiz zaman
karşılaştığımız tuhaf ve üzücü durumlar olmuyormu? Çocuğumuza yapılan da misliye kırıcı.
Benim de bir öğrencim vardı tip1 diyabet hastası. Okulumuzda ne bir revir ne de bir hemşire var.
İmkanlarınız olması biraz olsun teselli etmeli sizi. Üzülmeyin lütfen.
Herkese merhaba,
Yanımızda olduğunuz için,verdiğiniz destek için hepinize çokk teşekkür ederim.
Oğlumuzun eğitim-öğretimi için heyecanla çıktığımız yolda daha ilk adımda tökezledik.
Evet öfkeyle doluyum; içimde fırtınalar kopuyor…
Okul çok, elbette Eren için en uygun okulu bulacağız, hatta bulduk bile…Ama önemli olan başka ailelerin bu talihsizliği yaşamaması!En büyük dileğimiz, arzumuz budur…
Sevgilerimizle…
Sözün bittiği yerdeyiz, öncelikle siz üzülmeyin onlar kaybetmişler Eren gibi akıllı bir çocuğun öğrencileri olma şansını. Bende önceleri kızımı bir özel okula yollamayı düşünüyordum.Ancak kızım da diyabetin yanında bir de çölyak çıkıncaya kadar. Okula yakın bir yere taşındım. Ve kızımı bir devlet okuluna yazdırdım. Okulumuzun yöneticilerindede, öğretmelerimizden de gayet memnunum kızımla güzel ilgileniyorlar. Ona çok özel davranıyorlar demekki isteyince oluyor, demekki bazı şeyleri başarmak için sadece insan olduğumuzu unutmamak ve bizim başımıza gelmez dememek gerekiyor.
Sorunu duyduğum da içim de kopam fırtınalara engel olamadım, ilker abiye saygısızlık olmaması in pek biley söyleyemesem de bütün ted kolejinin halini hatrını sorduğumu iyi biliyorum. Belki o okul kabul etmez ama sonuçta yapı olarak MEB’e bağlılar ve hem il müdürlüğüne hem de valiliğe yazılan bir dileçke ile en azından bir soruşturma geçirmeleri sağlanabilir diye düşünüyorum…
Saygılarımla…
Buket hanım, ben de bir eğitimci olarak Eren’in durumuna çok üzüldüm. maalesef yavrularımız böyle saçmasapan durumlarla karşı karşıya kalabiliyor. Benim de tip 1 diyabetli öğrencilerim oldu. Hepsi de gayet akıllı ve diyabetiyle yaşamayı öğrenmişlerdi. Tabi ben üniversiteden bahsediyorum bizimkilerin önünde uzun yıllar var…onlar da öğrenecek elbette…beni üzen böyle saçmasapan durumlarla karşılaşacaklar.maalesef bu kaçınılmaz 🙁 buna çok üzülüyorum. Yani aslında sağlıklı yaşayanlar bizimkiler di mi :)) ne komik…yani 2 gr. beta hücresi yok diye şu yaşanana bak!!!sıkmayın canınızı ne olur 🙂 Eren’i tatlı parmaklarından öperim…Sevgiler…
buket hanım yaşadığınız şeyler tabiiki de çok üzücü ama eğitime yeni başlıyorsunuz emin olun ki daha kötü durumlarlada karşılaşıcaksınız.Kızım 14 yaşında epilepsi.tip1 diyabet ve çölyak hastası.Okula gidip her öğretmeniyle ayrı konuşmama rağmen geçen sene hipoglisemiden kaybediyorduk,müdahale etmeyi bırakın eve getirmişler(sanki tam teşekküllü hastane var evmde)bende işteydim eşim müdahale edip hastaneye kaldırıyor.Bize söylenen 10 dak daha getirmeseydiniz kaybederdiniz .Bu sene sosyal bilimler hazırlıkta çölyaktan dolayı yaşadığımız sıkıntılar şekerde yaşananın yanında basit bile kaldı:)))Eşim ve ben yüreğimiz ağzımızda yaşamaya alıştık artık,Allah hepimizin yardımcısı olsun…
Dr. Birsen Ferahlı’nın Bugün Sabah Gönderdiği Maili Sizlerle Paylaşıyorum:
Günaydın Sevgili Diabet Ailesi,
Kayseri TED Koleji’ni kınıyorum. Diyelim öğrenimini sürdüren bir çocuk diabet oldu, ne yapacaklar, okuldan mı atacaklar? Diabet ve okul konusunda bir kampanya başlatmamız iyi olabilir, çünkü cehalet diz boyu. Eren’in anne ve babasının isyanını yüreğimde hissediyorum. İlkokul 2 de diabetimiz başladı, özel bir okuldaydı, hemşire, Dr vardı, ama yetmiyor.Okul idaresi ve öğretmen olan herkesin diabet ve benzeri süreğen sağlık durumları için eğitilmeleri gerek, acıma, üzülme değil, bilgi ve bilinç istiyoruz.
Eren’in çok değerli Anne ve Babasına bu ve benzeri sorunları yaşayarak ilkokul, lise, üniversiteyi tamamlamış bir diabet annesi olarak sesleniyorum: yalnız değilsiniz, hayat güzel yollar açıyor insana. Her konuda olduğu gibi birlik ve ısrarlı takip ile topluma Tip 1 Diabet Bİlinci vermek kalıcı değişim sağlayacaktır.
Sevgilerimle
Dr. Birsen Ferahlı
Sevgili, Buket hm ve İlker bey çıktığımız uzun ve meşagetli yolda ne yazıkki ilk darbeyi eğitim camiasından almak gerçekten çok üzücü.
bizim kızımız sıla şu an ana okuluna gidiyor okullar açıldığında 4 aylık diyabetliydi bu sene okula göndermemeyi bile düşündük hatta bir dr bunu bize tavsiye etti 🙂 imkanlarımız kısıtlı olduğundan çok istememize rağmen özel bi okula gönderemedik içimde hep bir ukte olarak kalacaktır. oturduğumuz semtteki devlet okuluna gittik müdüre durumu anlattık pek umursamadı merak etmeyin bişey olmaz okulumuzda 2 diyabetli öğrencimiz var dedi yaşları büyük ve okullar açıldı ana sınıf öğretmenimize okulda diyabet programının çıktısını,raporları şeker ölçüm aleti vs alıp karşısına dikildik durumumuzu anlattık karşımızda ince zarif genç idaalist bir öğretmen vardı ilk bir hafta eşim okulda nöbet tuttu resmen daha sonra öğretmenimiz artık beklemenize gerek yok deyip eşimin tel alıp eşimi eve göndredi o gün bu gündür sılanın okuldaki takibi evdekinden daha iyi gidiyor öğretmenimize sonsuz teşekkürler.
Blokta olmamızın gayesini dünkü etkinlikte bir kez daha anladım bizler bir olur birlikte olursak aşmayacağımız sorun olamaz eren sizin sıla bizim olduğu kadar bu bloğa giren hekesin çocuğu ona yapılmış haksızlık hepimize yapılmış sayılır ereni ted almamaları erene ve size bir şey kaybettirmez tam tersi dahada hırslandırır gördüğüm kadarıyla kaleminiz güçlü bir kınama mektubu hazırlayın ve bloğa giren herkes mektubu tede maillesin böylelikle yanlız olmadığınızı ve hatalarını anlasınlar ne dersiniz.
sevgi ve saygılarımla.
Buket hanım İlker bey merhaba Benim oğlumda 2 Yaşından beri diabet hastası.Geçen yıl oğlumu okula kayıt yaptıracağım zaman oğlumun durumunu okul müdürüne anlattım İstanbul ili Fatih İlçesinde Bulunan ÇAPA İLK ÖĞRETİM OKUL Müdürü Nurhan Uyanık Hanım çok duygulandı. Ve çocuğuma ellerinden gelen yardımı yapacaklarını söyledi.Oğlu şu an 2.sınıfa gidiyor. Sınıf öğretmeni SEHER PINAR GÜLER ALLAH ondan razı olsun oğlumla gerçekten çok ilgileniyor.
Ereni TED kolejine kabul etmeyen okul yönetimi ÇAPA İLK ÖĞRETİM OKUL Müdürü Nurhan Uyanık ve oğlumun öğretmeni SEHER PINAR GÜLER i arayıp insanlık dersi alsınlar. Ted kolejindeki okul yönetimindeki öğretmenlerin kendi çocukları diyabetli olsaydı aynı tepkiyi verirlermiydi .
Dursun bey haklı .Bir kınama formatı hazırlayıp hep beraber tede yollayalım.
TED KOLEJİ !!!! neymiş benim oğlum devlet okuluna gidiyor anasınıfından itibaren şuan 6.sınıfta ve bütün öğretmenleri Tolganın üstüne titriyor.derslerini sormak için gittiğimde bile bana hemen şeker durumunu soruyorlar hele arkadaşları Tolgasız oyun oynamıyorlar. Eğitim imkanları yüksek olabilir ama insanlık düzeyleri düşükmüş ne diyelimmm
Sevgili arkadaşlar;
Maalesef ülkemizde her konuda olduğu gibi Tip-1 Diyabet konusunda da inanılmaz bir cehalet ve önyargı sözkonusu..Maalesef Tip-1 Diyabetli insanlara haketmedikleri bir muamele uygulanıyor toplum genelinde..
Benim hastalarımdan bazıları Tip-1 Diyabeti olduğu için sevdikleri insanlar yada onların aileleri tarafından ”evlilik talepleri geri çevrilmiş” insanlar..Normal insanlardaki genel kanı ”bu durum çocuğuma da geçer, ömürboyu diyet yapmak için eşime uymak zorunda kalırım, eşim sakat kalırsa ben bakmak zorunda kalırım vs vs” gibi tamamen yanlış önyargılara dayanıyor..
Yani mesele sadece TED koleji veya buna benzer okulların uygulamaları değil..Toplum genelinde genel bir ”izole etme ve yok sayma politikası” uygulanmakta..Hekim arkadaşımın hastası sırf bu yüzden sevdiği kızla evlenemedi mesela..Diyabetli olduğu ortaya çıkınca hem kızın tavırları hemde ailesinin düşünceleri değişmiş..Bunlar değişirken tabii diyabet dışı bahaneler sıralanmış..Ama olayın üzerine gidince gerçeklerle yüzleşmiş ve derin bir hayal kırıklığına uğramış..Sırf bu yüzden temelli İngiltere’ye göç etti bu arkadaş..Ankara’da yaşayan kariyerli bir kimya mühendisi olduğu halde bu saçma sapan muameleye maruz kaldı üstelik..
Bu meseleye değinildiği iyi oldu çünkü diyabetli kardeşlerimiz bu muameleyi hiç ama hiç haketmiyorlar..
Toplumun Şunu Bilmesi Gerekir:
1-) Tip-1 Diyabet, genetik geçişli değil sonradan edinilen bir metabolik sorundur..Her yaşta görülebilse de ağırlıklı olarak çocukluk, adelosanlık ve genç erişkinlik dönemlerinde görülür..0-30 yaş arasında insidans artar yani..
2-) Tip-1 Diyabetli biri bilinçli insülin kullanımı, karbonhidrat sayımı, sağlıklı beslenme ve fiziksel hareketlilik ile diğer insanlardan çok daha uzun ve sağlıklı yaşar..
3-) Tip-1 Diyabetlilerin çocukları da tip-1 diyabetli olacak diye bir kural bir kaide kesinlikle yoktur..Çoğu tip-1 diyabetli ebeveynlerin çocukları tip-1 diyabetli değildir..
4-) Gerekli önlemler alındığı zaman Tip-1 Diyabetli kişinin diyabetle alakalı komplikasyon yaşaması sözkonusu değildir..
5-) Kimse isteyerek ve seçerek Tip-1 Diyabet olmaz..Hayat bu..Kimin başına ne geleceği belli olmaz..Bu kardeşlerimizin başına Tip-1 Diyabet gelir, sizin başınıza kanser gelir..O yüzden bu tür konularda asla ama asla büyük konuşmamak ve insanları kırıcı davranışlarda bulunmamak gerekir..Bu çok saçma ve anlamsızdır..
6-) Türkiye’deki insanların 1/5’inde gizli yada latent diyabet sözkonusu..Yani tüm ülkeye OGTT testi doğru şekilde uygulansa diyabetin görülme oranı % 20 çıkar..Dolayısı ile Tip-1 Diyabet hakkında ahkam kesenlerin belki de kendileri Tip-2 Diyabetli..Dolayısı çağımızın problemi olan bu metabolik soruna karşı bilip bilmeden önyargı üretmemek gerekir..
Sanırım, bizlere ve siz kardeşlerimize; diyabet ile alakalı bu önyargılardan toplumu arındırmak için görevler düşüyor..
Eyup bey anlattiginiz durumu yasamis biri olarak sunlari soyleyebilirim, hayatimda hic bu kadar uzulmedim kirilmadim kendimden nefret ettim bunalima girdim girdikce diyabetim tabiri caizse azdi ,azdikca kotu oldum ,kotu oldukca mahvoldum ben sadece sunu tavsiye ederim genc arkadaslarima,ailenizin kiymetini bilin ,bu nedenle gidende birakin gitsin tamam zor ama sonradan gidenedegil uzuldugunuze yaniyosunuz,birde gercek sevgi bulmak zor ya,ben bu konuda esa hanimin esini cok takdir ediyorum mesela ,kendi kendime de vay be helal olsun diyorum ,esra hanim sansli bu konuda esi baya ilgili ,bizimkilerde bize sirt donuyo olsun 🙂 darisi basimiza insallah..
Bizim okulumuzda glukagon iğnesini kabul etmedi.Neymiş efendim kışın buzdolapları çalışmıyormuş,çalışsa bile kimse yapamazmış, mesuliyet kabul edemezlermiş.Allahtan Yağız şekerinin düştüğünü çok çabuk farkediyor.Buket Hanım ve İlker Beyi diğer arkadaşlarım gibi sonuna kadar destekliyorum.
Buket Hanım, yazdıklarınızı hayretle ve dehşet içinde okudum. İnanılır gibi değil. Ne demek yahu, bugün bir aids li hasta bile toplumda iyi kötü kabul görebiliyorsa, hiçkimseye ve hiçbirşeye zararı olmayan belki de pek çok şeye göre masum sayılan diyabet için sözde eğitimci ama kendisnin eğitilmesi gerektiğini düşündüğümüz kişilerin böylesine vahim açıklamaları kabul edilebilir değil kesinlikle. Bence de ne gerekiyorsa yapılmalı. Bu tam bir rezalet. Ama beni daha da koparan ” eğitim hayatında başarı” dilemeleri oldu. yok artık yüzsüzlüğün ve samimiyetsizliğin bu kadarı…. Peşini bırakmamalı….Tip1 artık bir hastalıkdan ziyade bir yaşam formu. Bunu yaşayan küçük çocuğun bile farkında olması ancak eğitimden bahsedip diyabete cüzzam hastalığı muamelesi yapan “kişi”!!! lerin olması bence en vahimi bu…. O kişiye haddi bildirilmeli…..Çok aşmış…çokkk….
Herkese Merhaba,
Yaşadığımız durumla alakadar olan herkese öncelikle teşekkür ederim. Bu konuda mümkün olduğunca sessiz kalmaya çalışıyorum. Çünki konu ile ilgili olarak dilekçemizi MEB- Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğüne gönderdik, sonucu bekliyoruz.
Blog sahibi olarak sesimize SES olan Esra hanıma , Öyküm Hanıma , Emine Alemdar hanıma ve Prof.Dr.Şükrü Hatun beye tekrar teşekkür ediyorum.
saygılarımla …
İlker Bey Merhaba,
Bu bir şaka olmalı. Biz müspet ve okul aleyhinde bir sonuç beklerken gelen sonuç gerçekten saçma.
Yeni bir yol haritası belirleyecek misiniz? Ne yapmayı düşünüyorsunuz? Yapabileceğimiz bir şey var mı?
sevgiler
Nasıl yani hem kayıt yapamayız diyip hem okula mı kaydettiler, ya da kayıtlı gibi gösterip, sonradan kaydının silindiğine dair birşeyler mi yaptılar abi kafam karıştı bak şimdi. Ya bu adamlara dava açılsa açılmıyor mu arkadaş nasıl bişi ki bu :s
🙂 gelirim abi ne zaman nereye nasıl gelicez mevzuu mu var, 😀 tabi şaka bi yana, ben yazıyı yanlış okumuşum aceleylen baktımsa demek ki…
İlker Bey,
Kayseri MEM.’de bir mühendise uygulanan muameleyi bizzat gördün.
Daha da ne söyleyim.
tutuldum kaldım 🙁 Türkiye de eğitim nedem ki eğitim koşullarının iyi olmasını bekliyoruz 🙁 sözüm meclisten dışarı!!! Buket hanım İlker bey inanın ne dyeceğimi bilemiyorum ama yanınızda olduğumuzu bilmenizi isteriz elbettte.. ewet birbirimizi tanımıyoruz ama ortak bir hayata sahibiz ve yanınızdayız!!!
ne demek başka arkadaşlarından etkilenir sizin çocuğunuzun sağlığını düşünüyoruz ne demek ya bu nedemek??? e o zamn biz hiç yaşamayalım ewden de çıkmayalım öyle mi.. robot gibi yaşayalım… bu mu yani!! korkmuş o selma hanım korkmuş… sorumluluk almaktan korkmuş.. eğer o rütbe de oturuyorsan rütbenin hakkını vereceksin ve sorumluluklarını yerine getireceksin ya!! valla ben bile sinirden neler düşünüp yazıyorum bir anne ve baba olarak inanın çok ii anlıyorum sizi… ben izmir deyim ama elimden gelen birşey olursa sewe sewe ben de yapmak isterim…
sewgiler…
İlker Bey,
Artık AİHM’e gitmenin de önünü kestiler.
Sosyal medyanın gücü bence apayrı. Özellikle Twitter. Kimlere neler yaptı bu sosyal medya.
Umarım bu yolda sizinle hep beraber olmaya devam ederiz.
sevgiler
Bende bodrumdaki ted ile konuştum kızımı memnuniyetle kabul edeceklerini söylediler hiç bir sorun yok hatta özel ilgi göstereceklerini söylediler bunu milli eğitime değil Ted Ankara genel merkezine yazmanız gerekiyor orda ki okul Ted in franchise si dir sanırım bilginize iyi akşamlar
İlhami Bey,
Galiba konuyu belli bir noktada kaçırmışız.
İlker Bey zaten TED’in genel merkezini de ayağa kaldırdı. Üst yönetimden telefonlar oldu. Bodrum’daki yapmasa bile Kayseri’deki yapmış yapacağınız. Buradaki amaç Bodrum’daki yapmadı, bizi kabul ettiler değil, soruna temas etmek ve sorunu beraber yaşamak, göğüslemek.
sevgiler
Nereden çıktı bu anarşist demezsiniz umarım ama tek sorum var.. Bir bürokrat, bir siyasi, bir kocaman kocaman hatırı sayılır bir iş adamının çocuğu olsaydı Eren ?
Aynı tepkiyi gösterirler miydi ?
Eren ağamız Eren paşamız der okula kaydını mı yaptırırlardı.
Farz-ı misal bir vekil, bir bakan çocuğu diyabetli olsun.
Ben hiç sanmıyorum ve bu ülke de kurumlara da insanlara da saygım her geçen gün biraz daha azalıyor.
bir diyabetli yakını olarak kayseri ted kolleji yetkililerine kınama maili attım. ayrıca mailde dünyada başarıları ile ön plana çıkmış tip 1 dm li sporcuların hayat hikayelerinide attım inşallah yaptıklarınan utanırlar.
[…] Kayseri TED Kolejinde ilgili müdür yardımcı ise yaşadığımız diyaloğu anlattığımız “Eren Diyabetli Olduğu İçin Kayseri TED Koleji’ne Kabul Edilmedi!!! “ başlıklı yazımızda ve sonrasında yapmış olduğum yorumda yanlış anlaşılmalara […]
merhaba lar ..benim oğlumda 6 aydır diyabetli geçtiğimiz dönem ana sınıfının tam ortasında rahatsızlandı ve okuladan almak durumunda kaldık..22 gün hastane olayından sonra ana sınıfına devam ettirmek istedim öğretmeni sorumluluktan çekindi…neyse hadi gitmesin bu yıl dedim öyle yarım kaldı….şimdi ise oğlum otomatik olarak mahallemizdeki devlet oklununa kayıt olmuş 1. sınıf için..sınıflar minimum 55-60 kişi ..şimdi ben nasıl göndereyim 60 kişilik bir sınıfta çocuk titriyorum yada karnım ağrıyo(hipoglisemide hissettikleri) dediğinde onu çok ilgilide olsa öğretmen duyabilirmi ? hepsi küçük muhtemelen kiminin tuvaleti gelecek kimi su içmek istiyecek gürültülü bir ortam olacak..ve birde tenefüs olayı var tabi 1. sınıflar 7 şube hepsi bir tenefüse çıktığında nasıl olacak…
bu gün oturdum bir dilekçe yazdım başbakanlığa, cumhur başkanlığına ,meb e , özel kolejlere . ya burs yada bir kolaylık sunulması yönünde.ve anlık oluşabilecek hipogilisemide dakikalar içinde mudahale edilmes, gerekirken farkedimemesiyle hayati tehlike arz ettiğinden…ki benim bir özel durumda 20 yaşında tamamen bana bağımlı otizmli kızım var onu bırakıp okulda bekleyemem ..yada aniden okuldan çağrıldığımda kapıyı üzerine kiltleyip gidemem..tamamen çaresizim….inşallah bir yerden dönüşüm olur umuyorum..
buket hanım eren in okul hayatı nasıl şu an zorluk yaşıyormusunuz..ne tür sıkıntılar olabiliyor diyabetinden sonra ilk kez okula gidince…yazık şu güzelim memleketimde ne hastaya değer var ne çocuklara onlar bizim geleceğimiz deniliyor ama maalesef gerekli özen gösterilemiyor..