Yaklaşık 9 yıldır şeker hastasıyım. Hastalığın başlangıcı ben de ve ailemde hala üzerimizden atamadığımız bir travmadır.
Henüz 8. sınıfa gidiyordum ve ben de toplu bir çocuktum. Hikaye herkes gibi kilo vermemle, aşırı su içmemle ve sürekli asabi olmamla başladı. Kendimi çok halsiz hissetigim icin anneme; ‘özel bir hastaneye gidelim, ben sıra beklemek istemiyorum.’ dedim ve Ankara’da bir özel hastaneye gittik. Aşırı kilo kaybım olduğunu söyledik. Hatta o donem ailem kus gribi olduğumu bile düşünmüşler. Ama diyabet aklımıza gelmeyen ve küçük yaşta olabildiğine ihtimal vermediğimiz, daha doğrusu bilmediğimiz, bir hastalıktı. Doktor ertesi sabah aç karnıma kan vermem gerektigini soyledi.
Eve gittikten bir süre sonra yediğimi kusmaya başladım ve nefes alış-verişim düzensizleşmeye basladi. Sabah gittigimiz hastanenin aciline gittik. Acil doktoru stres yaptigimi soyledi ve serum taktı. Serum bitince eve gönderdi. Burda şunu da belirtmeliyim ki doktor başucumda babama serum parasından bahsediyordu. Sonrasında babam bağırdı. Özel hastane ticarethanesinde serumun da etkisiyle yükselen şeker beni komaya soktu. Bilmiyorduk. Eve gönderildik. Çaresizce eve geldik ve annemler beni yatağa yatırdı. Sonrasında annemin çığlığını, dayımın sırtında merdivenlerden indiğimi ve yolda giderken gözüme yansıyan ışıkları hatırlıyorum. Ağır komada bir üniversite hastanesine kaldırıldım ve 15 gün acilde kalmıştım.
Servise çıktığımda ise eğitim süreci başladı. Ömür boyu iğne yapacağım ve sürekli dikkat etmek zorunda olduğum bir hastalık idrakında değildim. Çünkü ölümden dönmüştüm ve gecesi gündüzü belli olmayan o acile bir daha gitmemek için ne gerekirse yapabilirdim sanırım.
Sonrası rutin diyabetli hayatı. Ailem ve bana eğitim verildi. Başlarda her ay sonra üç ayda bir endokrin kontrollerim başladı falan… Bugün televizyonlarda yeni yeni gördüğümüz kamu spotlarına çok geç kalındığını düşünüyorum ve benim gibi kim bilir kaç çocuk ağır bilançolarla hastanelere kaldırıldı. Meslek hayatımda öğrencilerimin sağlıkları öncelikli takip edeceğim hususlardan biri olacak.
Bu platform için de sizlere çok teşekkür ederim. Okumuş olduğum şeylerin çoğu hepimizin başına gelen hayatımızdan kesitler ama yalnız değiliz. Dışarıda “aa şeker hastası mısın bu yaşta?” veya “şeker hastasısın ama elindeki tatlı” gibi cümleleri çok sık duysak da, hatta bazı hipoglisemi anlarında moral bozup ağlasak da ben biliyorum ki nice zor hastalıklar var.
Diyabet benim yaşamımı kısıtlayan bir hastalık değil ?☺
Pelin
test
Yavuz Taner ilk bir pratisyen hekim demişti bana 🙂 sövsemmi gülsemmi diye düşünmüştüm bu lafı bir hekimin söylemesine 35 yıl sonra ankarada karşılaştık ünsal beyle halen hekimlik yopıyor bende pankriyas nakli olmuştum ama sorunlar çıkdı geri çıkarılmıştı onu anlatmak zorunda kaldım hocama dediği eşinmi yoksa çocuklarmı verdi pankriyası o an anladımki 5 hekime danışmadan hic bir ameliyatı kabul etmemek gerekiyor 🙂 kesinnikle bire bir yaşadığım gerçek bir olaydır bu isbat bile ederim 🙂
Cevdet Altiparmak Cok guzel bir bilgilendirme…
Yavuz Taner anıydı özür dilerim.
Semra Gülmez Derecesi ne ? Çok mu ileri
Yavuz Taner aile hekimi halen 80 yaşlarında
Esra Avcı Ben konuyu anlamadım. Neden bahsediyorsunuz Yavuz Bey. sevgiler, esra
Yavuz Taner aaaa şeker hastasımısınız bu yaşda diye ilk o hekim sormuştu bana sizde kim size sorduyu paylaşın yazmişsınız özür dilerim yanlış anlamışsam hemen siliyorum.
Esra Avcı Yavuz Taner Yo yo. Ben yorumunuzu tam anlayamamış olabilir 🙂 sevgiler, esra
Yavuz Taner estafurullah benim anlatamayışım o 🙂
Mehmet Karaköse bende yazdım ama benimki yayınlanmamış esra hanım 🙂 ya da bulamadım baktım biraz sayfada aradım adımı bulamadım
Esra Avcı Ne yazdınız? Hikaye ise sıranızı beklemeniz gerekiyor. Çok fazla yazı geldi ve sıraya koyduk. Sizin yazınıza daha çok var. sevgiler, esra
Mehmet Karaköse Esra Avcı evet çok yazı var kolay gelsin demek ki dahası da var 🙂
Tamer Yahşi Esra hanim başlık çok itici olmuş ne o öyle ayiplar gibi hoş olmamis
Esra Avcı Sizi başlıkta ne mutsuz etti bilmiyorum ama yazıyı okumanızı rica edeceğim. sevgiler, esra
Fatma Uyar Ama aynen başlıktaki gibi tepkilerle karşılaştık hala da karşılasıyoruz maalesef
Ayşen Yücel Algül Katılıyorum. Esra hanım doğru bir başlık atmış bence de insanlarımız nedense bu hastalığı gençlere yada küçüklere yakıştıramıyorlar. Yaş ilerlemeye başlayınca yada yaşlanınca olabilecek bir hastalık olarak dile getiriyorlar. Söylerken de maalesef türkçemizdeki bazı kelimeler kullanılırsa, biz genç diyabetlilere o sözler biraz fazla ağır gibi geliyor nedense 🙂
Elif Kaşıkçı Sanırım esra hanım halkın tepkilerinden yola çıkarak bu başlığı acmis ne yazık ki cok fazla kisi bilmiyor bunun bir hastalık olmadığını sevgiler
Meryem Ömer Öztürk Iyilikci Halada karsilasiyorum is basvurusu yaptigim zaman bu yasta neler yasadinda seker hastasi oldun…gecen bi isgorusmesine gittim halkla iliskiler benim cv cok hastaligimla ilgilendi…bi an kendimi hastanede hissettim yok igneleri nasil vuruyosun. Belirtileri ne neler yasak diyabet ne sana engeli ne…bazen soylesem mi soylemesem mi diye dusunuyorum bide bazen yazik ya bu yasta dert sahibi olmussun…ne yasadinda seker hastasi oldun sacma sapan sorular insani bunaltiyolar…insulinden cok insanlarin on yargilari yoruyor beni
Elif Kaşıkçı Bude su var niye vücudunu igneye alistiriyirsun kullananlar çok pisman ayyyy ben bi kahkaha patlattim insulin hayattır dedim canım ya 🙂 🙂
Melek Uslu Biz hastahaneden yeni çıktık ilk defa çarşıya çıkmıştık kızıma moral olsun diye kızım ara öğün için ölçüm yapıyor 2 kadında yanımızda durdu yaşlarıda olgun bakıyor kızıma dokundu napıyo o dedi bende ölçüm yapıyor diyabet dedim ne dese iyi yazık parmaklarından nasıl deliyo ben yapamam yazık sana ben zaten napsamda kızım üzülmese diyorum kadın konuştukça üzülüyo gitmiyorlarda ama benim kafam attı kadın daha ben delmemde acırda hadi teyze dedim sen diyabet olursan delme biz delicez lütfen gidin dedim onu unutmam
Ayşe Acar Kızım iş görüşmesine gittiğinde insan kaynakları devamlı diabeti sorgulaması aaaa niye oldun yaşın genç kilonda yok bayılıyonmu gibi sinir bozucu konuşmalar’da cabası
Ayberk Ekesan iş görüşmelerin yazmayın diyabet oldugunu,
Özcan Uyar Benim annem de dm geçenlerde aile Dr sizde dm olmayan varmı dedi öyle bi moralim bozulduki sadece ben 5 kardeşiz dedim sadece bende var dedim ukalalıkda sınır yok
Esra Kontaş Koral · Daha bugun okulda 5 yasinda kizima olcum yaparken bikac teyze toplanmis..ah vah yazik bu yaştamı gecer gecer daha kucuk o…heee diyip geciyorum
merhabalar
ben şunu anlamakta gerçekten zorlanıyorum
hikayenin yazarı bile küçük yaşta diyabet olmasına ihtimal vermediklerinden bahsetmiş söyler misiniz kaçımız kendimizde diyabet çıkana kadar küçük yaşlarda diyabetin çıkabileceği bilgisine sahiptik
dünyada farklı onularda milyonlarca bilgi mevcut herkes her şey hakknda bir şeyler bilmek zorunda değil tesadüfen bi hastalık gelmiş sizi vurmuş siz de bunun sayesinde bir takım bilgilere vakıf olmuşsunuz
sizlerde başkaca sorunları olan insanları görünce merakınızı bastırıp hiçbir soru sormama olgunluğunu gösterebiliyor musunuz insanlar sizlere ellerinden geldiğince yardımcı olmak istiyor ya da şaşkınlıklarını dile getirebiliyorlar
lütfen şunları yapmayın
*bunun bir hastalık olduğunu kabulllenin ne olursa olsun bizler hastayız
*tesadüfen edindiğiniz bilgilerle insanları garipsemeyi bir kenara bırakın
teşekkürler
Yildiz Tetik Senoglu Bize en çok gelen tepki de “aaa insülin mi kullanıyor. O kadar mı kötü? ?
Nuran Kartal Sarı 7 yaşındaki ogluma …..aaaaaa bu yaşta seker hastasımı yazıkkkk…. demiyorlarmı deli oluyorum
Ali Demirci 2 yılı aşkındır bende Tİp-1 diyabetliyim ve bana gelen sorularda hep aynı yönde; Aaa şeker mi var sende? , Bu yaşta? Aİlende de var mı? , Nasıl anladın diyabetli olduğunu? Vb.. Bir dünya sorular sorular sorular evet bu yaşta diyabetliyim 🙂
Gulhiz Oguzlar Aile hekimine insülin yazdırmaya giden 26 yıllık tip1 diyabet gence “senin için çok erken” diyen doktor da var hala. Ama ben tip1 diyabetim dedikten sonra verilen cevap. Hımmm.