Herkese Merhaba,
Yarın Arkadaşım Diyabet Kampı‘na gideceğim. Kamp İznik DSİ Tesisleri’nde gerçekleşecek.
Cuma günü sabah erken saatlerde yola çıkacağız. Prof Dr Oğuzhan Deyneli ile Avusturalya’da çalışan ve tıbbi çizimler yapan Dr Levent Efe ile birlikte katılacağız kampa. Güzel projelerle yakın zamanda karşınızda olmayı da umut ediyorum 🙂
Yarın gün boyu fırsat buldukça Periscope’dan canlı yayın yaparak sizleri hem çocuklarımızla hem de kamptaki uzmanlarla biraraya getirmeye çalışacağım. Daha önce Periscope’dan canlı yayın yapmıştık hatırlarsanız. Diyabetimben.com 3 Temmuz Cuma Periscope’da Canlı Yayında başlıklı yazımızdan detaylarına ulaşabilirsiniz.
13 yıllık tip-1 diyabetli hayatımda ilk kez diyabet kampına gideceğimden dolayı da ayrı bir heyecanım var 🙂
İyi eğlenceler esra hanim..ben de gitmiştim yıllar yıllar önce. İzmir dokuz eylül Üniversitesi her yıl düzenliyordu. Şimdi nasıl bilmiyorum. Sheraton hotel de yapılmıştı Çeşme de. O dönemler yeni tip 1 kontenjanına girmiştim ve hayat benim için asla yaşanacak bir olgu değildi. Kendime zehir etmiştim o Kampı. Ama oysa ki orada gerçekten çok değerli şeyler öğreniyorsunuz gerçekten çok önemli şeyler. Günde 8 kere belki daha fazla şeker ölçülüyor yemeğiniz ayarlanıyor aç tok şekerler bakılıyor istediğiniz gibi koşup oynuyorsunuz (özellikle küçük yaştaki tip 1 miniklerim için söylüyorum) sürekli gözlem altındasıniz. O zamanlar pompa yoktu iğne yapılırdı kalemler ile. Biz yanımıza hiç birşey almamıştık bütün iğneler kamp tarafından karşılanırdi. Sıraya girerdik iğneler için. Uçlar değiştirilir iğneler yapılırdı yemek öncesi. Şimdi pompalar var karbonhidrat sayımları var. Eminim bir çok şey değişmiştir. Ama öğrenme değişmez yani çok faydalı oluyor. Çocuklar kendileri gibi olan başka çocuklar olduğunu görünce bir oyunmus gibi kabulleniyorlar hastalığı. Hatta benim doğumgünüme denk gelmişti o zamanlar 27 haziran da kampta bana kutlama parti dahi yaptılar. Tabi ki diyabetik pasta ile:) özellikle tip 1 li aileler bu kampları kaçırmasin bence. Ben gerçekten pişmanım keyfini çıkaramadığım için. Hatta hatta Türkiye Arsenal maçı vardı sanırım hani dünya 3. Sü mü ne olmuştuk. Hatırlamıyorum tam olarak futboldan da anladigim söylenemez ama tüm Türkiye de çok yankı olmuştu.
Bu kadar laftan sonra esra hanim iyi eğlenceler tekrar. Merak ettim gerçekten ortam nasıl..
Sevgiler..
Teşekkürler Ayşe Hanım.
Güzel bir yazı ile tüm tecrübelerimi anlatacağım. Ancak ben enerji dolu olarak İstanbul’a döndüm. Gerçekten garip bir enerjisi oluyor bu tarz birliktelik ve ortamların.
sevgiler,