Bazen
İçimi dökeceğim sizlere. Daraldım. Kendi tip-1 diyabetimle (şeker hastalığı) ilgili yazacağım.
Düşünüyorum da hayatımda tip-1 diyabet hep olacak. Hep kan şekeri ölçümü yapmak zorunda olacağım. Her sabah kalkar kalkmaz. Ya da her yemek öncesinde. Ya da her yemek sonrasında. Ya da her gece yatmadan önce. Ya da uykumu böleceğim. Gece bazal ayarlarım iyi mi kötü mü diye 03:30 gibi kalkacağım. Ve yine kan şekerimi kontrol edeceğim.
Hipoglisemi ve hiperglisemi anlarını hiç söylemiyorum. Kan şekerimi daha sık takip etmek zorundayım. Diyabetin Sesi videomuzu hatırlıyorsunuzdur. Kan şekeri ölçüm anlarımızın sesleriydi. Ve bazen her kan şekeri ölçümümde parmak delme aparatının sesi canımı acıtıyor. İçimi yakıyor. O duyguyu anlatamam.
Ya da bazen parmağımı delip kan çıkarmaya çalışırken birden fışkırıyor. Midem alt üst oluyor. İçim gidiyor. Üzülüyorum kendime.
İnsülin pompası kullanıyorum ya. Artık bu cihazdan da sıkıldım. Pompa markamın müşteri memnuniyetsizliği ile ilgili gelen maillere, telefonlara ya da mesajlara üzülüyorum. İnsanlar çaresiz. Fikir almaya çalışıyorlar. Onları rahatlatmaya çalışıyorum. Ama benim için rahat değil. Neden kimse işini düzgün yapmaz ki? Neden insanlar telefonda azarlanır ki? Neden ‘siz galiba dediklerimi algılayamıyorsunuz.’ cümleleri sarf edilir ki? Birisi bana bunu da açıklasın. Neden sadece ‘satış’ odaklı bakılır ki?
Pompayı gün içerisinde sütyen aramda taşımam da artık acı veriyor. Göğüs kafesime baskı yaptığını düşüyorum. Meslek hastalığı gibi bu tarz cihazların kullanım şeklinden bile bizler de öyle ya da böyle sorunlar çıkacağını düşünüyorum. Gece yatarken de pijamamın kemer kısmına takıyorum. Göbek kısmında duruyor cihaz. Ve bazen bu cihazı görmekten de nefret ediyorum.
Ya da her insülin pompası set değişimindeki hazırlık süreçleri. Daraltıyor beni.
Yemek yeme anlarım ise ayrı. Karbonhidrat sayım yöntemini biliyorum ya. Saysam da saymasam da hep bir tereddüt. Acaba yedikten sonra başıma neler gelecek sorusu oturuyor beynimin tam ortasına. Bazen bu kadar tip-1 diyabetinin üstüne titreme diyorum kendime kendime. Ama olmuyor. Çünkü ya bir hipoglisemi atağı ya da hiperglisemiden dolayı ağrıyan dizlerim ya da genital bölge kaşıntılarım tip-1 diyabeti en ağır şekli ile hatırlatıyor.
Bu bir yaşam şekli ya. Ben bu hayatı yani tip-1 diyabetli hayatı yaşamaktan bazen daralıyorum.
Not: Bu yazının bir resmi yok. Resim seçmekle uğraşmak istedim. Dedim ya. İçimi döküyorum.
Mutluluk hormonu düzeyin düşmüş senin acil çikolata ye 🙂
Bazenler olur böyle tabide size olmasın Esra hanım ben ve eminimki benim gibi bir çok takipciniz size imreniyor donanımızdan dolayı.. Kendinize bir haftasonu hediyesi verin mesela bir çikolata :)) moraliniz düzelsin yazılarınızı oğlumla birlikte okuyoruz hep ve sizi seviyoruz❤️Kendinize iyi bakın …..
Esra hanim,
Hic olmadi ama simdi.Her insan gibi sizinde duygulariniz ve inis ve cikislariniz oldukca normal.Ama oyle bir misyon ustlenmissiniz ki hep pozitif ve umut dolu gormek istiyoruz yarinlarimizi sizide ozellikle.
Dun gece yurt disinda yasayan okul arkadasimla gorustum.sevgili oglu 6 yasinda 1 ay evvel tip 1 tanisi almis.Blog u onerdim takip et fayda saglar dedim.Ama olmadi simdi…
sevgiler selamlar
Biz tip 1 diyabetle yeni tanışmıştık sitenizi yeni yeni takip ediyoruz. Çok güzel işler yapıyorsunuz. İnanın hergün sitenize bakmaya çalışıyorum. Ve artık her gün google ‘ tip 1 diyabet tedavisinde son gelişmeler-son durum’ yazıyorum. Sizin sitenizi yazılarınızı çalışmalarınızı buradaki insanları yorumları görünce umutlanıyorum. Ama bu yazınız üzdü beni de Esra Hanım bazen her insan böyle karamsar mutsuz oluyor. Bir de böyle bir yük varken haklısınız ama umut hep var olmalı. Bu işe kesin daha kolay bir çözüm bulunacaktır. Tüm güncel durumdan haberdar birisi ve takip eden birisi olarak işte bu ımut ışığını en çok da sizin taşımanız ve yansıtmanız gerek bence. Siz artık bu misyonu üstlenmişsiniz. Gün gelecek Esra AVCI Defne Su ÖZTÜRK ve tüm diyabetliler kurtulacak hergün yapılan ritüelden artık. İnşallah daha güzel olacak herşey. Umutlu ve mutlu yarınlar diliyorum. Şütfen salmayın kendinizi.
Ah Esra hnm ah,
sizlerin paylaşımları hep umut oluyordu içime. Herzaman kötü, olumsuz düşünme kızımın geleceği ile diyordum kendime. Ama herzaman sanki kızımın benim herseferinde içimi acıtan ölçümlerden, karbonhidrat hesaplarından sıkılıp, isyan edceği aklıma geliyordu . Sonra sizi ve sizin gibi kendiyle diyabetiyle barışık site takipçileriniz düşünüyordum. Belki miniğimiz de sizler gibi olur, hiçbir zaman niye ben deyip, insulınlerden, olcumlerden, ne yedım dıye saymalardan sıkılmaz diyordum …. Ama unutuyorum ki siz de insansınız. Ve şimdi kendini kandırma diyorum…
Umarım hayatınız hep güzelliklerle, sağlıkla, huzurla geçer …
Tüm tip 1 lilere ve onların anne ve babalarına güç, kuvvet, yaşam enerjisi, sabır, sağlık diliyorum
Canım ya o kadar içten yazmışsınki, diyabetin buz gibi bir yüzüde bu malesef. Rahat davransan olmaz keendini zorlasan olmaz.Insanlar anlamaz, şartlar uymaz …
Pufff :(((
Öfff ne olmuş burası böyle ya. Ölü evi gibi matem var blogta 🙂
Bu durumun sebebi benim eve geç geldim,denge bozuldu 🙂
Toparlayacağım esra’yı. Siz de safları sıklaştırın toparlayın kendinizi 🙂
Hadi bakalım göreyim sizi. Ben toparlandım diyen yazsın bir zahmet 🙂
Tamam siz içini dökmüşsünüz de bloğu dağıtmışsınız haberiniz olsun. 🙁
Bence bu gün Cuma’ya işyerinde işler yoğundu demek ki, birileri ile tartışmışsınız sinirler gergin.
Bi bardak su ile birlikte tok karnına, yatmadan önce bi doz bazal bonus Eşref yapınız geçer 😀
Kimse merak etmesin olay yeri inceleme Eşref komiserde 😀
Valla Eşref Bey olaya el atmanız iyi oldu. Bakın yeniden umut doğdu bile. Bu arada lütfen bidaha geç kalmayın eve…:)
Bizim saflar tamamdır…:)
Bence Esra hanım yerden göğe kadar haklı, umudumuzun ve çabalarımızın bu kadar büyük olmasının sebebi hastalığın yüreğimizi yorması değil mi 🙁 biraz daha sabır…
ya esra hanım tam oğluma pompa taktırmaya karar vermıştık ama benım pompayı devamlı tasıyacağı icin zaman gectıkce sıkılırmı dıye kaygılarım vardı sımdı sızın bu yazınızla o sorular tekrar kafamı karıstırmaya basladı ,sımdı ben ne yapmalıyım tekrar basa dondüm.sızıde anlıyorum ne kadar anlaya bılırsem aynı sorunlar kucukte olsa oğlumda da var anne ben ne zaman rahat yemek yıyebıleceğim dıye soruyor ve ben ona net bı cevap veremediğim için çok üzülüyorum ama şükür deyip kendimi avutuyorum çünkü bızlerden daha kotülerıde var…
Esra hanimcim,
BAZEN…
Evet insan gercekten bazen birakmak istiyor kendini hayatin akisina. Biz her nekadar rahat davranmaya calissakta diyabeti kendimize yanimizda herzaman varolacak yol arkadasi secsekte kolay degil. Belli zamanlar yoruldugunu yiprandigini ve ileriki zamanarda neler yasayacagimizi dusunmekten alikoyamiyoruz kendimizi. Bence belli zamanlarda boyle hissetmek gayet normal. Biraz rahat birakin kendinizi hicbisey dusunmeyin. Ama BIRAZ… Cok opuyorum sizi :))))
Yaziyi simdi okudum Tam bende hazirim zaten hemen bunalima gireyim derken Esref beyin yazisini okumaya sira geldi .Evet zor bir hayat ama zor dedikce dahada zorlasiyo moreller bozulunca dahada bi cekilmez oluyo bu yuzden bazen sıkılan canımızı hemen toparlamamiz lazim.Hadi ama Esra hanim soyle bi silkelenin canlanin siz bizim en iyi yol arkadasimizssiniz siz iyi olunki bizde iyi olalim.Sevgilerimle….
Esra Hanım,
Diyabetin sesini daha önce sizinle konuşmuştuk.Yağız gece 3.30’da cihazın dıttt sesini duyunca uykuda olsada parmak otomatikman havaya kalkıyor.Gece bazen gülüyoruz ona,yani beyni o sesleri uykuda da olsa algılayabiliyor.Biz bütün site üyeleri olarak sizi çok ama çok seviyoruz.
yazını okudum ne zaman yzdın yada kaç yaşindasın bilmiyorum ama benim hissettigim seylere yakın seyler hisseden birilerinin oldugunu bilmek bencilce ama hoşuma gitti sekerin inip çıkmasından sag tarafım uyuşmaya başladı moralim bozuktu ki hala bozuk ama neyse 🙂 kendim gibi arkaaşlar edinmek moralimi düzeltir mi acaba :/
Esra hm içinizi baya iyi dökmüşsünüz yazıyı okuyunca deyim yerindeyse aynaya çarptım Bazen bunların olması çok normal sizin kızımın ve sizler gibi diyabetlilerin yaşamları çok zor polyannacılıkta bi yere kadar çok güzel yazmışsınız kaleminize klavyenize sağlık ama bu gün düzelin lütfen.
Son durum ne aşamadadır Eşref Bey. Asayiş berkemaldir inşallah…:)
Herşey daha güzel olacak. Esra Hanım iyi olun, kendinize gelin en kısa sürede yeniden güç ve umut dolu olun inşallah. Size hepimizin ihtiyacı var bence. Sevgi ve Saygılarımla…
Ulaş Bey Merhaba,
İyiyim. Toparlandım sayılır 🙂 Asayis berkemal 🙂
Dursun Bey,
Bildiğiniz duvara çarpıyorum. Çarpıyoruz. Ara ara bu çarpmalar kendime getiriyor beni ama ne zaman bu durum sıklık kazanırsa o zaman destek almak gerekebilir.
Sayın Sadem,
Bloğumuza hoş geldiniz. Sizi ilk defa görüyorum. Ben Esra Avcı. 12 yıldır tip-1 diyabetliyim. 31 yaşındayım. Bu Bloğun kurucusuyum ama hepimizin katkısı ile büyüyoruz. Birbirimizin hislerini iyi anlıyoruz.
Tuğba Hanım,
Yağız’ım durumunu anlatmıştınız. Çok gülmüştüm ama için çok fena olmuştu. Tip-1 diyabet çocuklarımız da dahil bizi bu hale çevirdi.
Yeliz Hanım,
Bunalıma girdiniz mi? 🙂 Girmeyin sakın. Ben az da olsa çıktım 🙂
Zeynep Hanım,
Aynen. Tip-1 diyabet kıdeminiz arttıkçabazenleri yaşıyorsunuz. Umarım sıklaşmaz 🙂
Hepinize yorumlarınız ve desteğiniz için teşekkür ederim. İyi destek oldunuz 🙂 Ben de sizleri çoook seviyorum 🙂
Sevgiler
Esra hanım her insanın hayatta bir sınavı vardır.Biz sınavımızı böyle veriyoruz. Hastaneye kontrole gittiğinizde denk gelmiştir belki.Bizden daha ağır ve yardıma muhtaç insanlar var. Yürüyemeyen, konuşamayan,eli kolu olmayan,beyin hücresi ölüpte 30 yaşında olan ama zekası 5 yaşında olan …….nice insanlar var. Bizim yine halimize Şükretmemiz lağzım. Sonuçta Tip 1 Diyabet hastası sevdiklerimizin insülin iğnesi vururken canı yansada, kan şekerini ölçerkende canları yansa kontrolü elden bırakmadığımız sürece sıkıntı yok. Esra Avcı ile Diyabetim Ben siteniz hayatımıza girdiğinizden buyana hayatımızı değiştirdiniz. Dertlerimizi ve kederlerimizi paylaştığımız büyük bir aile olduk. Bu ailenin bir üyesi üzgün olursa bilinki hepimiz üzgün oluruz. Sizleri çok seviyoruz. Eşrefe slm.
Şentürk Bey Merhaba,
Her derdin kendi içinde önemli olduğuna inanıyorum. Elbette daha kötüleri var ama bence kendimizi onları düşünerek avutmamalıyız. Bundan öte yazdığınız yorum beni çok mutlu etti. İnanın ben de sizinle mutlu sizinle mutsuzum. Ve biz de sizi çoook seviyoruz 🙂
Öyküm’cüm,
Çikolataya hayır. Ama keşke Opet’e gitseydim. Ne zaman Opet’e gitsem canım Tadelle çekiyor 🙂
Gül Hanım,
Yorumunuz için teşekkürler. Ben de sizi seviyorum 🙂 Toparlandım 🙂
Dilek Hanım,
Bence de hiç olmadı, hiç yakışmadı bu durum ama ne yapalım. Arada oluyor. Arkadaşınıza selamlar 🙂
Şükran Hanım,
Her şey o kadar güllük gülistanlık değil. Bunun farkında olmak lazım. Bu tarz duvara çarpma anlarında çok dağılmamak lazım. Yaşımız ne olursa olsun bazen oluyor işte. Bu düşünceler ve paylaşımlar canınızı hiç sıkmasın.
Emine,
Sana bir şey demiyorum. Yorum yaza yaza sıkıldım 🙂 Sen beni anlarsın zaten 🙂
Hatice Hanım,
Eşref toparladı 🙂 Cuma günü bir şey yaşanmadı. Merak etmeyin 🙂 Kısaca bazen beynimin orta yerine oturuyor tip-1 diyabetle ilgili her konu. Ve çıkamıyorum işin içinden.
Dilek Hanım,
Hep sabretmeye alıştırıldık 🙂 Hep şükretmeye 🙂 Bir şeyler değişmeli hayatımızda.
Ebru Hanım Merhaba,
İnsülin pompası konusundaki yazılarımı hem ciddiye alın hem de almayın. Ve insülin pompasını ücretsiz denemeden sakın almayın. Önce çocuğunuz ve siz bir deneyimleyin. Belki hoşunuza gitmeyecek. Paranız boşa gitmesin.
Dursun Bey,
Çarpıyoruz. Çarpmalıyız da. Diyorum ya o kadar güllük gülistanlık içinde değiliz. Ama ben düne göre daha iyiyim 🙂 Siz de iyi olun.
Ulaş Bey,
Eşref sağolsun dün geç geldi. Ben de evi toparlayıp, çamaşır yıkamakla uğraştım. Çamaşır asarken ne olduysa oldu 🙂 Bu arada Eşref her çamaşır asmada yardımcıdır 🙂 Bir tarafım eksik kaldı galiba ki bunaldım 🙂 Ama geldi ve toparladı 🙂
Hepinize güzel yorumlarınız ve desteğiniz için teşekkür ederim. Bunalıma giren olursa Eşref herkesi bunalımdan çıkaracağına söz vermeli 🙂
sevgiler
Esracik, 🙂
Bu yaziyi dusuk seker seviyesinde yazdigin belli. Mutfaga gidip visne suyunu icmeyi unutma. Bunun yaninda alt rafta bulunan minik ekler pastalardan 2 tane tabaga koy. Ilkini isirarak, ikincisini yerken yavas ye tadini cikar. 🙂
Bu site için çok emek verdiniz ama sizi anlayan, sizi seven ne kadar çok dostunuz oldu.Gün gelir siz de yaşadıklarınızı paylaşmak istersiniz.Bundan daha doğal birşey olamaz.Yazınızı okuyunca sizin sadece dertleşmek istediğinizi düşündüm.Sizi sevenlerin ellerinden geldiğince sizi yalnız bırakmayacağına inanıyorum.Sevgiler.
Iyi oldugunuza sevindim esra hanim.Size iyi olmak yakisiyor ;-)Bizim bu ara sekerler cok kotu yesede yemesede hep yukseklerdeyiz.Ergenlik donemi sekerler dahada duzensiz oluyo tabi bizdede moreller tamamen bozuluyo.Yaziniz tamda boyle bir zamana denk gelince bunalima giresim gelmedi degil .Ama iyiyz cok şükür sizde hep iyi olun…..sevgilerimle
keşke çok beğen tuşu olsaydı…keşke bazen olsaydı…
Esra hanım ben hep ne diyorum biliyormusunuz.Bu yaşadıklarım bir rüya olsa sabah uyandığımda ben çok kötü bir rüya gördüm.diyebilsem.
Gülhiz Hanım Merhaba,
Tespitiniz oldukça yerinde. Arar ara insan dertleşmek istiyor. Ben bunları yaşıyorum bakın, sizler de ara ara nasılsınız diye sorasım geliyor. Gerçekten herkesin bir harfi dahi mutluluk veriyor.
Yeliz Hanım,
Aman girmeyin 🙂 Toparlandım ama.
Bu ergenlik dönemi ayrı bir sorun. Keşke bizlerin yaşamama gibi bir alternatifi olsa. Birden o dönem sadece bizler için geçip gitse 🙂
Zeliha Hanım,
Çok beğendim olmasa da sayenizde ‘çok beğendim’ diyerek dertleşme yazım daha da bi anlam kazandı 🙂
sevgiler
”[Şüphesiz Allah Teala sabredenlerle beraberdir.] (Bakara, 2/153, 155)” SABIR ACIDIR… AMA SONU TATLIDIR… H.Z MUHAMMED(S.A.V)
“Allah bir kulun basina bir hastalik verince sol yanindaki melege “Cek ondan kalemi”, sag yanindaki melege de “bu kulumun hesabina yapageldigi amellerin en iyilerini yaz” diye talimat verir.
Peygamber´imiz (S.A.V) söyle buyuruyor:
“Bir kul hastalaninca Allah ona iki melek göndererek:
“Bakin bakalim, kulum ne diyor” diye talimat verir. Eger hasta “Elhamdülillah” derse bu sözü melekler tarafindan Allah´a ulastirilir – O, zaten bilirya! – O zaman Allah buyurur ki:
“Bu kulumun eger canini alirsam onu kesinlikle cennet,e yerlestirecegim ve eger ona sifa verirsem etini daha semiz etlerle, kanini daha yarayisli bir kanla degistirecegim gibi günahlarinida muhakkak silecegim.”
Esra :)))
Bu hastalık bir gün yok olacak ve eminim bunun keyfini de mutlaka süreceksin :))) Biz eskiden diye başlayan cümleler kuracaksın , hiçççç umudumuzu yitirmeyelim , arada daral tabiii onun da bir anlamı vardır mutlaka …
Ben 3 aydır saat 3’de ölçmedim bir şey olur mu 😀
Selçuk Bey,
Doğru bazal insülin ayarı en azından ayda 1 kez gece 3 gibi kalkıp kan şekeri ölçmekten geçer. Sabah kalktığımızda açlık kan şekerimiz yüksekse gece kan şekerinin düşüp düşmediğini kontrol etmek için de önemlidir.
Bu bilgilere dayanarak bir şey olup olmayacağına siz karar verin 🙂
sevgiler
güçlü olmak istemek ve güçlü olmak zorunda olmak esra hanım düşsende düşmeyeceksin.mademki hayattasın sadece sadece kendin için yenilme psikolojine.istersen yakarız gezegeni sen insanlık için önemlisin emin ol buna
merhaba esra hanım,
sitenizi yeni keşfettim . oğlum 15 aylıkken ketoz ve şeker koması ile başladı herşey. şimdi 23 aylık . yani çok acemiyiz hala.ama hergün birşeyler öğreniyoruz. sayenizde bir çok yeni bilgi öğrendim. Lütfen üzülmeyin.. Sizin profildeki gülen resminizi gördükçe sanki tip-1 diyabetin o kadar da kötü olmadığını düşünüyorum bir an. önemlisiniz bizim için 🙂
Hatice Hanım Merhaba,
Oğlunuz ve siz aramıza hoş geldiniz.
Umarım hep beraber öğrenmeye devam ederiz. Sizlerin takibinde olmak inanın mutluluk veriyor 🙂
sevgiler