Bu Yazı Tip-1 Diyabet Teşhisi Alan Bireyler ve Ailelerine Gelsin
Diyabetimben.com Türkiye’de özellikle tip-1 diyabet (şeker hastalığı) ile ilgili bilgi ve tecrübe aktarımını kesintisiz yapan ve organizasyonlar düzenleyen bir blog aslında. Ancak bana gelen telefonlar, mesajlar ya da mailler sadece blog olarak yola çıkan bu portalın dokunduğu insanları da düşündüğümüzde blogtan da öteye gittiğimizi göstermekte.
Özellikle yeni tip-1 diyabet teşhisi alan ya da insülin pompası, şeker ölçüm sensörleri hakkında bilgi almak isteyen herkes bir şekilde bana ulaşmaya çalışıyor. Ya da tip-1 diyabeti geçiren şu bitki ya da su ya da kür varmış diye bana ulaşanlar. Ya da tip-1 diyabeti çözdüğünü söyleyerek dünya para almaya çalışan ‘sözde sağlık uzmanları’.
Her telefona, maile, telefon mesajına ya da WhatsApp mesajlarına dönüş yapmaya elimden geldiğince çalışıyorum. Umarım geri dönüşlerim bir fayda sağlıyordur.
Görüşmelerimi düşündüğümde bu yazıyı yazma gereği hissettim. Aynı zamanda tip-1 diyabet teşhisi alan ailelerin de artması bu yazıyı yazmama sebep oldu.
Bu sebeple özellikle yeni teşhis alan birey ve ailelerine söylemek gerekecek çok fazla detay var.
- Teşhis alındığında lütfen üzerinizdeki o şoku “hızla” atlatın. Eminim çok zor olacak. Ama şunu bilin; siz ya da çocuğunuz ya da yakınız ölümcül bir hastalığa sahip değil.
- Elbette üzüleceksiniz ama her zaman dediğimiz gibi üzülmenin zamanı değil. Kendinize ya da çocuğunuza çaba göstermeniz gerekli. Bu sebeple tip-1 diyabeti bir doktor ve diyetisyen kadar bilmek için emek verin.
- Tip-1 diyabet ‘gerçekten bir yaşam şekli’. Bu cümleyi ilk duyduğunuzda “Ne yaşam şekli! Çocuğum ya da ben şeker hastası artık. Böyle yaşam şekli mi olur?” diyeceksiniz. Ama zaman geçtikçe ne denli önemli bir tanım olduğunun da farkına varacaksınız. Çünkü tip-1 diyabetle yaşamayı hem teşhisi alan kişi ve aile hep beraber öğrenecek.
- Evdeki şekerli besinleri ya da tatlıları uzaklaştırmayın. Zaman geçtikçe bunu da normalleştireceksiniz. Görür ve canımız çeker diye de endişe etmeyin. Ya da bizden saklamayın. Bizler tatlı, şeker, dondurma, pasta vb her şeyi yiyebiliriz. Sadece bu besinleri sizler gibi sıklıkla yiyemeyiz. Ki zaten sizlerin de sağlıklı yaşam adına yemiyor olmanız gerekiyor. Yol yakınken vazgeçmenizi öneririz.
- Bahsettiğimiz besinleri yiyebilmemiz, daha konforlu ve sağlıklı bir tip-1 diyabetli hayatımızın olabilmesi için de endokrin uzmanı ve karbonhidrat sayım yöntemini bilen bir diyetisyen ile ekip olmalıyız. Yakınlarımız olarak sizler de bu ekibin önemli bir parçası olmalısınız.
- İnsülin yaparken üzülmenize gerek yok. Çünkü gerçekten insülin bizim için olmazsa olmaz. Biz bu hormonu dışarıdan almalıyız.
- İnsülini ise ya kalem ya da insülin pompası ile almak durumundayız. İnsülin pompasının ise ameliyat ile takılmadığını, kullanımının ve onunla yaşamanın herhangi bir sorun ya da engel oluşturmadığını belirtmek isteriz. https://www.diyabetimben.com/?s=İnsülin+Pompası+Hakkında+Bilmek+İstediğiniz+Her+Şey linkindeki bölüm-1’den bölüm-4’e kadar olan yazıları okuyarak insülin pompası hakkında az çok bilgi sahibi olabilirsiniz.
- Birçok kişi size bu, şu teknolojiyi al gibi önerilerde mutlaka bulunacak. Türkiye’de olan tüm diyabet teknolojileriyle ilgili detaylara;
- İnsülin pompaları için: https://www.diyabetimben.com/category/insulin-pompam/
- Şeker ölçüm sensörleri için: https://www.diyabetimben.com/category/cgms/ linklerinden ulaşabilirsiniz.
Okuyun, izleyin ve anlamaya çalışın. Her ne kadar ben ve çoğu kişi tecrübelerini paylaşsa da en son kararı siz/sizler verebilirsiniz.
- Kan şekeri ölçümü yapmak da oldukça önemli. Bilinen markalardan birinin ölçüm cihazı ve kan şekeri ölçüm çubuklarına en yakın arkadaşım gibi olacak. Parmaklarımız delinecek. Sizler de üzüleceksiniz ama bunu yapmazsak tip-1 diyabetimizi iyi yönetemeyiz.
- Misafirler geldiğinde ya da misafirliğe gittiğinizde, okulda ya da herhangi bir sosyal ortamda bizden rahatsız olmanıza ya da insanların sizlere acımasına izin vermeyin. Acınacak bir durumda değiliz.
- Özellikle okullarda öğretmenler ve okul yönetimi insülin yapmanız ya da kan şekerinizi ölçmeniz için size ortam sağlayamayabilirler. Bazı zorluklar ve farklı bakış açılarıyla da karşılaşabilirsiniz. Önünüze çıkan engellerin üstesinden gelmeye çalışın ve kendi çözümlerinizi üretin.
- Tip-1 diyabet geçici değildir. Sizlere geçici ya da çözümü olduğunu söyleyebilecek birileri mutlaka olacaktır. Bu kişiler sizden para talep edecektir. Ya sa sizler bir bitki, su ya da karışıma dünyanın parasını vermek isteyeceksiniz. Yapmayın. Dediğimiz gibi tip-1 diyabet geçici değildir.
- Etrafta komplikasyonu olan diyabetli örnekleriyle karşılaşabilirsiniz. Biz tip-1 diyabetimizi iyi yönettiğimiz sürece bizim başımıza bu tarz sıkıntılar gelmeyecektir. Endişe etmeyin.
- Son olarak; biz tip-1 diyabetlilerin diyabetli olmayan bireylerden bir farkı yok. Bizler sizlerin de yapmaması gerekenleri zorunlu olarak yapmıyoruz. Sadece daha sağlıklı ve programları bir hayata sahibiz.
- Ve unutmayın; ‘Tip-1 diyabet bir hormon eksikliğidir. Ve biz bu hormon ile hayatımızın her anını dengede tutmaya çalışıyoruz.’
6 ay oldu ben hala ilerde ayağımın kesileceğinden korkuyorum 🙁
mert arkadaş sen diyabet ile iyi arkadaş ol sağlıklı bir insan olarak yaşarsın, ESRA hanım böyle faydalı bir yazı için size ayrıca teşekkür ederim:)))
Ben de 50’lerimi görebileceğimi düşünmüyorum. En çok böbrek sorunu yaşamaktan korkuyorum ve bi sorun çıkmasın diye bol bol su içiyorum v.b….
Umarım hiç bişi olmaz hiçbirimize 🙁
nergis hanım hayatta kesinlikle umutsuz olma doğru yaşam tarzı ile daha çok günler göreceğiz ok:)))
Merhaba,
Yazının altındaki umutsuz yorumlar nedir böyle ya 🙂
Sen olması gerektiği şekilde aslında her insan gibi düzgün beslen, ne ayağın kesilir ne de ömrün kısa olur. Siz bir an önce şu psikolojiden çıkın, en fazla şekerin yükselir veya düşer. O da bu işin raconu 🙂
Rahat olun 🙂
Üzülerek söylüyorum, çevremde ve poliklinik ortamlarında gördüğüm; diyabet hastalarının yediklerine çokta dikkat etmedikleri, sanki diyabetli değilmiş gibi yaşamlarına devam etmeleri. Geçen gün konuşmalarına şahit olduğum iki beyefendinin konuşmasında: “Sabah kan vermeye gelmişler ve birinin diğerine söylediği; sabah kan vereceğimi unuttum, bilseydim akşam tatlı yemezdim. Kan şekerinizi ölçüyor musunun dedi diğer beyefendi; evde bir tane var ama hiç kullanmadım, nasıl kullanılıyor onu da bilmiyorum dedi. Hem acı hem komik, ne denir bilmiyorum. Maalesef insanımız da sağlık konusunda bir boş vermişlik, birşey olmaz düşüncesi var. Yine bir örnek; eczeneye ilaç almaya gitmiştim; ekler ikram ettiler, ben diyabetim, yemeyeceğim teşekkürler dememe rağmen şeker hastaları yiyiyor, siz de bir tane alabilirsiniz dediler :))) Bu biraz da bizim insanımızın fazla ince düşünmesinden kaynaklanıyor, biz yiyiyoruz, o yemez ise ayıp olur gibi :))
Hepinizin bildiği gibi diyabet eğitim, özen, takip ve çaba istiyor.
Yukarıda ki arkadaşlarımın yazdığı gibi; ben de 2,5 ay önce diyabet ile tanıştığımda benzer duyguları yaşadım, nedeni ise çevremizdeki olumsuz örneklerden kaynaklanıyor.
Düzenli bir hayatınız olduğunda, doktorun verdiği tedaviyi titizliıkle uyguladığınızda ve diyetinize dikkat ettiğinizde herşey yolunda gidiyor. 2 Ayın sonunda hemoglobinA1C seviyem 12 den 6.6 ‘ya düştü. Umarım 3.ayın sonunda 6 ‘yı görürüm :))
Diyabeti kabullenmek, alışmak biraz zor olabiliyor, başta ailenizin ve çevrenizdeki dostlarınızın sizi desteklemeleri çok önemli.
Esra hanım merhaba
Ne kadar güzel özetlemişsiniz ortak hayatımızı. Ama son bölüm “ama bizler sizlerinde yapmaması gereken şeyleri zorunlu olarak yapmıyoruz” cümlesi herşeyin özeti olmuş. Sizi seviyoruz.
Hacer Hanım Merhaba,
Ben de tekrar okudum. Gerçekten özeti olmuş bu cümle 🙂
Ben de sizi seviyorum 🙂
sevgiler,
Benim kizim sekiz yasinda dort yildir tip 1diyabet hastasi uc aylik kontrollerini duzenli olarak yapiyoruz boyle yasamaya alisti bizde alistik ama su bi gercekki dunyada bukadar teknoloji ilerlemisken tip ilerlemisken bunun cozumunu bulamadiklarina inanmiyorum buyuk patronlarin gecim kaynagina donustugune inaniyorum bence cozumu var ama cikaracak cesaretli hoca yok dusunun markete gidiyosunuz diyabetik buskuvi diyabetik recel doyabeti dondurma vb.ilac sirketleri ona keza heryerden akar var sizce normalmi yapay kalp yapiyorlar yuz degistiriyorlar organ naklediyorlar sizce soruyorum cozumu yokmu????
okadar haklısınızki 1 ay önce tanı almış kızım için araştırmalarım sonucu bende aynı şeyleri düşünüp duruyorum
Sayın Halil Filiz,
Aslında bu açıdan baktığınızda söyledikleriniz doğru gibi görünebilir ama tip-1 diyabetin çözümü keşke yapay bir organ yapmak ya da yüz nakli filan yapmak kadar kolay olsa. Tanıdığım önemli doktorlar hem yurt içinde hem de yurtdışında gece-gündüz demeden çalışıyor. Sizin Düşüncenize göre bu doktorlar boşa kürek çekiyor gibi.
Kızı tip-1 diyabetli, hem Türkiye hem de yurt dışında tip-1 diyabete kök hücrede çözüm bulmaya çalışan Prof Dr Erdal Karaöz ile taptığım Görüşmenin videosunu izleyin. Linki: http://www.diyabetimben.com/prof-dr-erdal-karaoz-ve-esra-avci-bulusmasi/
Sevgiler
Gerçekten toplumdaki bize karşı olan acıma,anlayışsızlık vs. görüşleri yıkmamız gerektiğini düşünüyorum Esra Hanım.Bizleri özetlemişsiniz gerçekten.Bizlere verdiğiniz değer ve bilgiler çok kıymetli. 🙂 iyi ki varsınız sevgiler… 🙂
Esra hanim,cok guzel ozetlemishsiniz.
Izniniz olursa Azerbaycan diline tercuma edib paylashmak isterim.
Merhaba,
Tabii ki paylaşabilirsiniz.
Sevgiler,
Merhaba,
Azerbeycan diline çevirip yayınlayabilirsiniz. İzin alma nezaketiniz için teşekkür ederim.
Yazıyı paylaşacağınız sayfanın linkini de buradan paylaşırsanız memnun olurum.
sevgiler,
Benim kızımda ueni tanı 2,5 yaşında şuan 350 deyiz şekerimiz bir carebulunur insalh
Merhabalar;
bu yıl mart ayında tip 2 diyabet tanısı aldığımdan beri sizleri takip ediyordum. şu an 26 haftalık hamileyim ve dün itibariyle aslında tip 2 değil tip 1 diyabetli olduğum gerçeğiyle tanıştım. tip 2 olduğumu bildiğim zamanlardan kalan ufak da olsa kurtulma umudumun sönüp yerini bilhassa bebeğim için daha çok korkuya bırakması dışında bugün çok enteresan bir şekilde bu yazıyı okurken kendimi “private” bir gruba dahil olmuş gibi hissederken buldum. sanırım tip 2liyken kendimi bu sitede yabancı hissetmişim :)))) ben de artık sizdenim :p sevgiler…
Merhaba,
Tip-1 Diyabetliler her zaman özeldir 🙂
Sevgiler.
Mehaba benim kızıma da diyabet teşhisi konuldu 7 8aylikti aslında 6 aylıktı belirtileri vardi tâbi biz anlamadik çünkü ilk defa öyle biseyler karşılaştık bir kaç doktor a gittik ama hiç bir doktor anlamadı biseyi yok deyip geti gönderdiler en son gittiğimiz bi doktor vardi gökben hanım çok ilgili bi doktor o bizi yönlendirdi ama tıp 1 tıp 2 nın arasındaki fark ney beni biraz aydınlatırmısınız şimdiden tesekur ederim
Ayşe Hanım Selam,
Şu anda diyabet teşhisi aldı mı çocuğunuz almadı mı?
Tip-1 diyabet insülini dışarıdan alma zorunluluğu. Bizde insülin üreten hücreler üretim yapmıyor. Tip-2 diyabette ise bu kısmen oluyor. En temel fark bu şekilde.
sevgiler,
Almıla Akşehir Merhaba,
Mesajınız için teşekkürler.
Tip-1 diyabetli dünyaya hoş geldiniz.
Diyabetimben.com’a bir kez denk gelince sürekli takip eder oluyorsunuz. Ama keşke tip-1 diyabet olmasa ve böyle bir portal de varolmasa 🙁
Tip-2 den tip-1 diabetes geçişiniz nasıl oldu peki?
sevgiler
Esra Hanım merhabalar.
bu geçiş tamamen gebelik kontrollerim sırasında kadın doğumcumun yönlendirdiği yeni bir dr un “rezervlerinize bir bakalım siz belki de tip-1 siniz” demesi üzerine yaptırdığımız test sonucu ortaya çıktı. fakat sitenizden ve başkaca kaynaklardan okuduğum kadarıyla bu rezervlerin tespiti için yapılan test evvelinde insülin kullanımı yanıltıcı olabileceğinden testten bir kaç gün evvel insülin kullanımının durdurulması gerektiğini okudum. fakat benden böyle bir şey istenmedi. açıkçası çok inanamıyorum hala tip-1 oluşuma. çünkü ortaya çıkışı ve evvelindeki farkında olunmayan belirtiler bakımından hikayesini dinlediğim bir çok insandan çok daha farklıydı durumum. aslında ilk teşhis aşamasında yapılmış olması gereken bu testlerden tecrübesizliğimizden ötürü hiç haberimiz yoktu ve maalesef ki şimdi şimdi anlıyorum kendime iyi bir doktor seçememişim. doğum yaptıktan sonra kendime bu konuda daha ihtimamlı olacak bir doktor araştıracağım, siz ne dersiniz tip-1 olmama ihtimalim olabilir mi?