Diyabet, Bilgi Paylaşımı, Eğitim

Her zaman bahsettiğim gibi ben özellikle diyabetlilerle aynı ortamda bulunmak ve sohbet etmekten pek hoşlanmazdım. Ya da diyabetle ilgili sürekli konuşulduğunda canım sıkılırdı.

Ve hep şunu düşünürdüm; benim bilgim etrafımdaki hem diyabetli hem de diyabetli olmayan insanlardan fazla. Bu bilgi farkını görünce zaten etrafımdakileri dinlemek yerine onlara bir şeyler anlatan konumuna geliyordum.

Bir de özelllikle yakınlarınızdan birilerinde de diyabet varsa sen kaç ünite insülin yaptın?, kan şekerin kaç çktı? gibi birçok soru can sıkmaya yetiyor.

Bloğu kurduktan sonra gerçekten bakış açım değişti. Etrafımdaki herkes istesem de istemesem de diyabetli. Kaçış yok 🙂 . Ama tam bu noktada o bir zamanlar ‘ben biliyorum zaten.’ düşüncesi tamamıyla gidiyor. Çünkü etrafınızda sizden daha bilgili olduğunu gördüğünüz bireyler var. Yeri geliyor bazen siz onları bilgilendiriyor, bazense onlar sizi bilgilendiriyor. Dolayısıyla karşılıklı kazan kazan ilişkisi kurulmuş oluyor.

Ama halen bir türlü işten zaman bulup ta gidemediğim Diyabet Kampları var. Ben mutlaka bu yıl bir kampa katılacağım. Kendime verdiğim bir söz bu. Hem kampları merak ediyorum hem de halen bu diyabeti tam olarak bilmediğimi düşünüyorum. Bir de kampa girerken ve kamp bitişlerindeki bilgi değişikliği merak ettiğim detaylardan.

Diyabet Kampları özellikle daha yeni diyabetle tanışan çocuklar ve aileleri için önemli bir adım. Ağacı yaşken eğdik eğdik. Eğemedik bir daha çok zor oluyor o ağacı eğmek. İnanın.

Ben 19 yaşımdan bu yana diyabetliyim. Ve kendi kendime öğrendim diyabeti. Ama özellikle son birkaç senedir bu kadar yıldır varolan ama bilmediğim şeyleri de öğrendiğimi itiraf etmem lazım.

Peki bu bilgileri almak için illaha Diyabet Kampları’na gitmek lazım. Bence illaha gitmek gerekiyor. Çünkü ülkemizdeki sağlık sisteminde doktorların biz diyabetlilere en verimli şekilde zaman ayıramadıklarını biliyoruz. Ki diyabet gerçekten zaman ayırılması gereken ve her muayene gününde A’dan Z’ye değerlendirilmesi gereken bir hastalık. Ama üzgünüm ki özel hastaneye gitmeye şansı olmayan bireyler devlet hastanelerinde maksimum 10 dakikalık doktor randevunlarında yine maksimum verimi almak zorundalar. Fakat eminim ki hiçbirimiz bu verimi alamıyoruz.

Diyabet kamplarında kendileri de diyabetli olan eğitmenler, uzman diyetisyenler ve doktorlar oluyor. Birkaç gün bir otelde konaklanıyor. Karbonhidrat sayım yönteminden, insülin kalemi ve/veya insülin pompası ile en doğru tedavi yöntemleri, doğru besine doğru dozda insülin yapma ve en önemlisi diyabetli hayatta aslında hiçbir şeyden mahrum olmadığımızın öğretildiği ‘biz diyabetlilerin en iyi şekilde diyabetlerini eğitmelerini öğreten’ bir alan.

En basitinden bizim hep beraber büyüttüğümüz bloğumuz www.diyabetimben.com‘dan bile bir çok bilgi öğrendik. Ama bu kamplar inanın profesyoneller tarafından her ayrıntısı düşünülerek organize edilmiş. Özellikle yaz aylarında yapılan bu kampları takip etmeyi unutmayalım.

Yine unutmadan söylemem gerekir ki bu kamplar aslında yalnız olmadığımızı, bizler gibi insanların da olduğunu gösteren önemli birer sosyal ortam.

Belki de bizim bloğumuza özel bir kamp organizasyonu yaparız. Ya da varolan bir kampa hep beraber gideriz. Ve blogtaki samimi iletişimimizi hem daha kuvvetlendirir hem de daha bilgili diyabetli bireyler olarak kamp sonralarında blogta öğrendiğimiz tüm bilgileri bilmeyenlere anlatırız 🙂 .