Diyabet Hayatımızı Engelleyen Bir Hastalık Değil Düzene Koyan Bir Misafir

Diyabet Hayatımızı Engelleyen Bir Hastalık Değil Düzene Koyan Bir Misafir

2007 yılında 13 yaşımda kapımı çaldı ömürlük misafirim diyabet.

Grip için yürüyerek gittiğim hastanenin yoğun bakım servisine giderken “yok yok ne sedyesi ben yürüyerek giderim” diye inatlaşmamla başladı her şey.

O ilk günlere dair hatırladığım tek şey etrafımdaki herkesin telaşı. O üzgün bakışlar, çılgınca sorular (Aa sen tatlı yiyebiliyor musun?, İğne kullanmaya devam ediyor musun?. ..). Çevrem bunu hastalık olarak görse de ben misafir olarak gördüm ve en güzel şekilde ağırlamaya çalıştım.

İnişler,  çıkışlar, korkular, endişeler tabi ki yaşadım. Her insan gibi.

O günden beri hayatımda bir çok şey değişti.  7. sınıf öğrencisi olarak başladığım serüvene üniversite mezunu KPSS öğrencisi olarak devam ediyorum. Misafirim diyabetle birlikte.

Diyabetin bana kazandırdıklarını göz ardı etmemem gerekir. Genel anlamda hayatımı etkilemekten ziyade kontrollü bir birey olmamı sağladı daha çok. Yemeklere bakınca gözlerim bir sayaç gibi içindeki karbonhidratı hesaplıyor. Mesela böyle bir teknoloji var mı benim bildiğim yok😁

Velhasıl diyabet hayatımızı engelleyen bir hastalık değil düzene koyan bir misafir.

Busr

Not: Siz de kendi #diyabetinkadınsesleri hikayenizi paylaşmak istiyorsanız #diyabetinkadınsesleri Hikayelerinizi Bekliyoruz linkindeki yazıyı okuyup https://goo.gl/forms/ccm0UPHaXPT0TwVw1 linkinde bulunan formu doldurabilir ya da esra@diyabetimben.com’a hikayenizi yazarak mail gönderebilirsiniz.