Diyabetli Çocukların, Yaşam Ustalarının, Hayatına Dokunan Prof Dr İlknur Arslanoğlu
Bu hafta, ailemizdeki özel bir konu sebebiyle, Düzce Üniversitesi’ne gittik. İlknur Hanım’ın desteğine ihtiyacımız vardı. Elinden gelen her şeyi bizim için yaptı. Sonucu iyi olmasa da; ortak noktası tip-1 diyabet olan insanların birbirlerine sağladığı destek muazzam. Bu sebeple yazıma minnettarlık duygusu ile başlıyorum.
Yaklaşık bir hafta önce de kansere yenik düşerek hayata gözlerini yuman Yıldız Sönmez Çetin’in adına Düzce Üniversitesi Hastanesi Çocuk Diyabet Birimi‘nin yapıldığını okumuştum. Düzce’ye gitmişken de İlknur Hanım ile hem yeni hem de mevcut birimi gezdik. Bolca sohbet ettik.
Prof Dr İlknur Arslanoğlu, Düzce Çocuk Diyabet Ekibi ve
Düzce Diyabetli Çocuklar Derneği
Çocuk Endokrinoloji ve Diyabet Derneği sayfasında, “Prof. Dr. İlknur Arslanoğlu yılın doktoru seçildi.” haberindeki bir bölüm İlknur Hanım’ı ve hayatını çok güzel özetliyor.
“Sebeb-i hayatım, mucibi hayretim” (yaşam ustaları) dediği diyabetli çocukların sadece tedavilerini düzenlemekle kalmadı. Diyabetli çocuklara yönelik kamplar, yaz okulları, haftalık toplantılar, toplu yemekler düzenledi, devamsız diyabetli çocukların bulunması için dedektif gibi iz sürdü.
Kendisini tanıdığım günden bu yana da tip-1 diyabetli çocukların ve ailelerinin hayatındaki dokunuşlarının kıymetini bilirim. Sadece onlar değil elbette. Biz yetişkinler de bence çok feyz alırız.
Düzce Üniversitesi Hastanesi’nde geçirdiğimiz birkaç saat içinde bunun ne denli vücut bulduğunu görmemek mümkün değil. İlknur Hanım herkesle selamlaşıyor. Kendini tanıyan çocuklar ve aileleriyle denk geldiğinde mutlaka ayak üstü de olsa sohbet ediyor. “İlknur Hanım takiplerindeki tüm çocukların insülin dozlarını ve diyabet verilerini hafızasına kazımıştır. Onların sadece diyabetli hayatları değil gündelik hayatlarını da bilir.” demişlerdi yıllar önce bana. Bu anlarda aklımdan bu cümleler geçip durdu.
Düzce Çocuk Diyabet Ekibi de, bu ekibin yine mihenk taşlarından Hemşire Figen Hanım ve Elif Hanım da çok kıymetliler.
Bu harika ekip Düzce ve yakın yerlerdeki diyabetli çocuklar ve aileleri için emek vermeye devam ediyor.
Ve bunu kamu koşullarında yapıyorlar. Olmazı olduruyorlar.
Çocuk Diyabet Birimi’ne girince duvarlarda tip-1 diyabete dikkat çekilen ve eğitsel tabelalar bulunuyor.
Odanın ortasında da uzun bir özel masa durmakta. Bu masa ağaç bir masa ve belli kısımları şeffaf ve içinee diyabet araç-gereçleri gömülmüş.
Odanın solunda yine bir oda bulunuyor. O oda da diyabetli çocukların oynama, kitap okuma ve vakit geçirme alanı olarak planlanmış.
Sağ tarafta ise iki oda daha bulunmakta. Hem hemşire hem de muayene odaları.
Aktif olarak 600 diyabetli çocuk takip ediliyor bu klinikte. Ve bir telegram hesabı üzerinden tüm diyabetli çocuklar ve aileleri her zaman profesyonellere ulaşabiliyor. Düşünsenize…
Bu haritada olan yerlerde yaşayan diyabetli çocuklar Düzce Diyabet Ekibi’nin takibinde. Kastamonu, Çankırı, Bilecik, Sakarya, Zonguldak vb. Emin ellerde ve her zaman destek alabildikleri bir ekibin dikkatindeler.
Aynı zamanda Düzce Diyabetli Çocuklar Derneği de var. Hem dernek hem de ekibin yaptıklarına https://www.diyabetimben.com/?s=Düzce+Diyabetli+Çocuklar+Derneği linkinden ve Düzce Diyabetli Çocuklar Derneği Facebook hesabından ulaşabilirsiniz.
Derneği de yıllarca bilen biri olarak diyabetli çocukların her açıdan hayatlarına destek oluyorlar.
Hastaneye, kontrole gelemeyen çocuklar ve ailelerine yol ücreti desteği sağlamaktan tutun yapılan kamplara her çocuğun katılabilmesini de sağlıyorlar.
Sizler de böylesi kıymetli bir ekibin yaptıklarına katkı sağlamak isterseniz Düzce Diyabetli Çocuklar Derneği’ne destek olabilirsiniz
Derneğin hesap bilgileri
Hesap adı: Düzce Diyabetli Çocuklar Derneği
Banka: Şekerbank
Şube: Düzce Şekerbank 013
IBAN: TR95 0005 9001 3013 0013 0753 48
Ya da strip, iğne ucu veya insülin pompası infüzyon seti ve rezervuarı gibi desteklerde de bulunmak isterseniz derneğin Facebook hesabından kendilerine yazın.
Hayatını diyabetli olsun olmasın tüm çocuklara adayan insanlarla bir arada olmanın verdiği mutlulukla ayrıldım yanlarından.
Özellikle İlknur Hanım ile vedalaşırken kısa sarılmamız beni, bizi hem teselli etti hem de kendisine olan güvenimi ve aramızdaki bağı bana tekrar anımsattı.
test