Bu yazıyı Ayhan Bey için yazıyorum. Ne yazacağımı tam olarak bilememekle beraber bir sonuca varabilir miyim muamma 🙂 . Yazı askıda bile kalabilir.
Bildiğiniz gibi ben insan kaynaklarında çalışıyorum. Birçok işin zorluğu gibi insan kaynakları da inanın zor bir departman. Ben bazen günde 100 aday ile telefonda mülakat yapabiliyordum. Bunun yanında bazı raporlamalar da yaptığım için mesaim nasıl bitiyordu bir ben bilirim 🙂 . Bu yoğunluk içerisinde yemek yeme saatlerime oldukça dikkat ediyordum. Ana ve ara öğün saatlerimi kesinlikle atlamıyordum.
Bu pazartesi günü bir teknoloji şirketinde İnsan Kaynakları Sorumlusu olarak işe başlayacağım. Biraz daha yoğun olacağımı düşünüyorum ama ben diyabetimle iş hayatımı yine dengede tutarım 🙂 .
Ara sıra da olsa, iyi şartlarda çalışan bir diyabetli olarak diyabetimi iş yoğunluğundan dolayı bir kenara da bırakabildiğimi belirtmek isterim.
Yasal olarak biz diyabetliler silah vb. aletleri kullanabileceğimiz işlerde; mesela asker, polis gibi meslekleri seçemiyoruz. Devlet bir yandan böyle bir ayrım yaparken bir yandan da iş bulma konusunda biz diyabetlilere farklı olanaklar sağlayamıyor. Sosyal devlet olarak devlet biz diyabetlileri ağır şartlarda çalıştırmamalı. Ağır şartlardan kastım beden gücümüzü kullanarak çalışabilecek işlerdir. Bu şartlarda olabilecek yani özellikle beden gücünün fazlaca kullanıldığı işler bizler için çok riskli.
Çünkü bu tarz işler enerji sarfiyatı çok fazla olan işler. Hipoglisemi atakları da kaçınılmaz olabiliyor. Sık hipoglisemi yaşamak ta bizler için oldukça zararlı. Bir de hipoglisemi yaşamayım, bolca yemek yiyeyim, öyle çalışırım demek de pek doğru değil.
Bu sebeplerle doktorlarımız bizleri en iyi yönlendirebilecek uzmanlar. Çalışma koşullarımıza göre insülin dozlarımızı ve yemek düzenlerimizi mutlaka en doğru şekilde planlarlar.
Eğer diyabetimiz çalışma koşullarımız dahilinde iyi gitmiyorsa iş değiştirmek en doğrusu ama ülke şartlarını düşündüğümüzde işten çıkmayı düşünmek bile bence doğru bir hareket olmayacaktır. (Görsel antalyatv.com’dan alınmıştır.)
Yeni işiniz hayırlı olsun .Başarılar……….
Meltem Hanım Merhaba,
Teşekkürler iyi dilekleriniz için.
sevgiler
İş mi diyabet mi dersek..zor bir denklem. Dilerim kimse bu seçimi yapmak zorunda kalmaz.
Mehtap Hanım Merhaba,
Jeoloji Mühendisliği kariyerimi bırakıp insan kaynaklarına geçmem bir avantaj olsa da halen arazide aktif çalışan arkadaşlarıma gıpta ile bakıyorum 🙂 .
sevgiler
teşekkür ediyorum yazınız için
Ayhan Bey Merhaba,
Umarım fikir merve anlamında başarılı bir yazı olur.
sevgiler
hayırlı olsun….
merabalar esra hanım ben bu yıl üniversite sınavlarına hazırlanıyorum.mart 2010dan beri diyabetliyim.polis veya gazeteci olmak istiyorum polis olmamda böyle bir sakınca var mı?diyabetlliler polis olamaz diye birşey duydum.gazetecilikte uygunsuz çalışma saatleri açısından bir sakınca var mı şimdiden teşekkürler…
bende 2007 den beri memurum eş durumundan çanakkaleye tayinim geldi 5 senedir. işlerim istanbuldayken çok yoğundu, çanakkale’ye geldiğimden beri çok şükür rahat ettim pek iş olmuyor olsada üç gün oluyor iki gün olmuyor olduğu günlerde ara sıra araöğünümü unuttuğum oluyor ama çok nadir bir iki defa hipoglisemi atağı geçirdim iş yerinde üç sene önce onun dışında çok şükür hiçbir sıkıntım olmadı ve şekerlerim iyi gidiyor