Ben, büyüyünce endokrinolog olmak istiyorum.
Bundan 5 ay önce diyabet oldum. Bir anda hayatım alt üst oldu. Anneme ve babama çok acılar çektirdim. Hatta hastaneye yattığımızda bir gün anneme; ‘açım ben’ diye saldırmıştım. Tabi bunlar insülinlerin etkisiymiş.
Zamanla herşeye alıştım. Hiç tadını bilmediğim yemekleri yemeyi, o çok sevdiğim cips ve kolayı hayatımdan çıkarmayı. Herşeye alıştım.
Hastalığımı seviyorum artık. O benim en iyi arkadaşım. Tıpkı doktorumun söylediği gibi (sen arkadaşına iyi davranırsan o da sana iyi davranır).
İşte bu sebebten dolayı endokrinolog olmak istiyorum. Diyabet ve hormonal hastalıkları yok etmek istiyorum.
İnternette araştırdım endokrinologlar neler yaparlar, nasıl bir eğitim alırlar hepsini öğrendim. 13 yılı buluyormuş endokrinolog olmak. Uzun bir zaman ama olsun, ben herşeye rağmen istiyorum. İnşallah iyi bir endokrinolog olurum.
YAĞIZ
Bu paragraflar 7 yaşındaki kocaman adam Yağız’a ait. Annesi Tuğba Hanım. Artık onları hepimiz tanıyoruz.
Yağız’ın öğretmeni tüm sınıfa bir ödev vermiş. Konu ‘Hayalindeki Meslek’.
Yağız bu proje ödevi ile 100 almış. Hatta kapağıyla, yazımıyla herşeyiyle sınıfta örnek ödev seçilmiş. Öğretmen ödevi geri vermemiş 🙂
Kocaman adam Yağız’ı yanaklarından öpüyorum 🙂
Merhaba Yağız,
İnsan hayatında belki de diyabet’i sen bitireceksin.
Öyle olmasa bile çözüm yolunda önemli adımlar atacağına eminim. Biraz uzun sürecek belki ama beklemeye değer. 🙂
Öptüm yanaklarından,
sevgili yağız abisi oğlum ali ada aynen senin gibi yemek istiyorum diye bana saldırıyordu.tabi bu onun için daha zordu arkadaşıyla tanıştığında 2,5 yaşındaydı şimdi 24 mart ta 3 yaşında olacak bizde yeni tanıyız yani. umarım oğlumda büyüdükçe senin gibi olgun düşünceli bir delikanlı olur. sizler bizim dünyamızsınız allah hepinize şifa versin öpüyorum seni
çok çok öpüyorum seni Yağız,
inşallah hayalindeki mesleğe kavuşursun tüm çocukların şekerini SEN eritirsinnn
Yağızcım hiç bir şey zor değil yeterki hayallerinizin peşini bırakmayın azimli olup çok çalışın ve diyabetle barışık olun.Tıpkı 16 subatta tanıma fırsatı bulduğumuz OĞUZHAN BEY gibi ……..
Teşekkür ediyoruz hepinize yorumlarınız için.Yağız ödevini yaparken duygulanıp ağlamıştım. Yorumlarınızı okurken bir kez daha aynı şeyleri yaşadım.Bu diyabet çocuklarımızda öyle bir yer etmiş ki hayatlarında her şeyin başında diyabet var.İnşallah yarınlar onların yüzüne güler.
Yağızcım hayalini gönülden destekliyorum.Bir bakarsın sadece Türkiye’de değil dünyaca tanınan iyi bir bilim adamı olursun…Hayallerinden asla vazgeçme…Bu yolda azmin bitmesin…sevgiyle kucaklıyorum seni:)
Çok geçmiş olsun,
Küçük Yağız bir gün mutlaka hayaline ulaşacak bu yürekten inanıyorum.Hatta belki de Dr. Eda CENGİZ’in asistanı olacak bir gün şimdi ki ödevleri belki o zaman tuttuğu raporları olacak.Esra Hanım belki de Eda CENGİZ’in kulağına kar suyu kaçırmanızın tam zamanı 😉
Merhaba Yağız inşallah endokrinolog olursun o zaman bende sana gelirim kontrollerime o zamana birde ben size gelmek istiyorum annemin gönlü olursa Sevgiler
Ne mutlu sana sevgili Yağız…
Sevgili Arkadaşlar,
Buradan bir şey sormak istiyorum hepinize ,Yağız akıllı zeki bir çocuk ama bazen öyle bir an oluyor ki çok basit şeyleri bile anlamıyor,cevap veremiyor.Aradan mesela yarım saat geçsin en zor işlemleri soruyorum yapıyor. Öğretmeni de aynı şeyleri söylüyor.Bu durum beni çok üzüyor açıkçası,sizlerde de bu gibi durumlar oluyor mu?
Tuğba Hanım Merhaba,
Eşref’te ara sıra bana söyler. Bazen çok zor problemleri çözüyorsun ama bazen de basit konularda kalıyorsun.
Galiba biz Diyabetliler zor problemler için seçilmişiz 🙂 Basit problemlerle uğraşamıyoruz.
Sevgiler
Esra Hanım,
Güldürdünüz beni 😀 dediğiniz doğru galiba ama sorun etmiyor değilim ileride sorun olmaz inşallah.