Hikayeni Paylaş Deste’den
Oğlumuz Onur sayesinde buluştum sizlerle. Yaklaşık üç ay önce kendisinin normal hallerinin dışında yaptığı bi takım davranışlar beni hastaneye gitmem konusunda karar vermeme neden oldu. Ve o yeni ruh haline o anda girmiş olduk. Evet diyabet artık.
İnsan nasıl bi varlıktır diye düşünüyorum şimdi, hep güzeli, hep iyiyi, kendini incitmeyeni arzular. Bunlardan uzak olmak şu Zaman’da ise artık zulüm gibi görülür halde.
Zıt olan herşey arasına kara çarşaflar çekiliyor. Sağlıklı ve sağlıksız insanlar arasınada. Ben bu acayip ruh halinden çabuk çıkabilmenin yollarını aramaya, düşünmeye başladım ve tahammül ve direncin de insana verilmiş bi erdem olduğuna inandım. Bunu da sık sık hatırımıza getirerek bu hüzünlü halin büyüyüp içimizde daha fazla beslenmesine izin vermemeli. Güçlü olabilmek bizim elimizde…
Sabırla sevgiyle duayla kalın dostlar.
Deste
test
Deste Hanım Merhaba,
Bizimle buluşmuş olmanıza çok sevindim. Uzun zamandır hepimiz tecrübelerimizi paylaşıyoruz. Umarım size de bir faydamız dokunur.
Bahsettiğiniz gibi hüzünlü olmadan ve sıkıntı etmeden tip-1 diyabetli hayata alışıyor olmak lazım.
sevgiler,