Ben Afyon’dan Mihriban Ülker Arı.
Sana yeni hayatımı anlatmak istiyorum. Ben eskiden de çok sosyal bir çocuktum. Diyabetten sonra hayatım daha sosyal oldu. Yeni insanlarla tanışmayı çok seviyorum. Bir sürü kurslara başladım. Haftada 5 gün kurslarıma gidiyorum. Pazartesi, çarşamba ve cuma günleri karate kursuma gidiyorum. Cumartesi günü de drama ve kendime yolculuk kurslarına gidiyorum. Pazar günü ise sınıf öğretmenimin çok ısrarı ile tiyatro kursuna başladım. Daha jimnastik kursuna da gidiyordum ama vaktim kalmadı, bıraktım. Hayatı çok hızlı ve dolu dolu yaşıyorum. Diyabetim hiç bir şeye engel olmadı. Buradan diyabetli annelerine sesleniyorum;
-Çocuklarınızı eve kapamayın. Her yere gönderin, bu hiç bir şeye sorun olmuyor.
Drama öğretmenim de tesadüfen diyabetli çıktı. 10 yaşında diyabetli olmuş, şuan 20 yaşında. Annem bütün kurslarıma glucagen koydu. Ama hiç bayılmadım, bayılmaya da niyetim yok. Şekerimin düşüp yükseldiğini anlayabiliyorum.
Çok yoğun olmama rağmen, boş zamanlarımda bisiklet biniyorum, parka gidiyorum ve şekerlerim çok iyi gidiyor. En son hemoglabin ölçümüm 7.3 çıktı. Haftaya tekrar ölçümüm var. Bakalım kaç çıkacak?
Bu arada söylemeyi unuttum, dün Konya’ya gezmeye gittim. Çok güzel geçti, çok eğlendim ve bir ara çok gezmekten şekerim 53’e düşmüş, 15 dakika sonra normale döndü. Gezmeye devam ettim.
Görüşmek üzere, kendine çok iyi bak.
Sevgiler…
Mihriban Merhaba,
Ben ve Eşref Abin seninle gurur duyuyoruz. Senin gibi yani senin yaşındaki çocuklarımızın eğitimli, sosyal ve kendilerini geliştirdiklerini görünce ayrı bir mutlu oluyoruz.
Öğretmeninin diyabetli olması hem onun için hem de senin için bence güzel. En azından birbirinizi daha iyi anlıyorsunuz. Glucagon Hypokit’i kullanacak kadar kan şekerin umarım düşmez 🙂 Ama düşerse de korkma. Ki zaten korkacak bir bilinçte olmazsın.
Konya’da baya gezmişsin galiba 🙂 Gezerken, oynarken ya da jimnastikteyken kan şekerini daha sık kontrol et tamam mı? Çok yorulacaksan ek KH al. En azından şekerin düşmez.
Ev adresinizin maili az önce geldi. Pazartesi günü göndereceğim.
Bu arada fotoğrafını çekerken ölçtüğün kan şekerin de pek güzel çıkmış 🙂
Öpüyoruz yanaklarından 🙂
sevgiler
şeker kızım her zamanki gibi çok tatlı…
teşekkür ederim Esra abla, bende sizinle gurur duyuyorum. keşke sizinle yüz yüze görüşebilsem… bir gün o da olur inşallah…
bende sizi çok çok öpüyorummmmm…
mihribancım bende tıp1 diyabtlı bır ablan olarak afyondayım.yolun düserse iş kurumunda çalısıyorum.ben nehir feride.tanısırsak destek olabılırız bırbırımıze bu küçük şehirde
Merhaba Nehir Abla,
Ben de seninle tanışmayı çok isterim. E-mail adresime telefon numaranı gönderirsen bir yerde buluşup tanışırız. E-Mail adresim: mihribanulkerari@mynet.com
Sevgiler…
mihriban canım belediye binasının arka kapısından gel 2.katta işkur var oraya gelirsen ben seni tanırım hafta içleri hep burdayım beklerım öpuyorum seni
Mihriban merhaba,
Mihriban’ın ne kadar yardımsever bi çocuk olduğu düşen şekerini kendisinin kaldırmasından belli 🙂 tam bir özgüven pozu 😉
Hayat boyu başarılar.
Yahu bu diyabetliler extra tatlı çocuklar oluyorlar bence…bi de çok çok akıllılar 🙂 cici mihrabın seninle moral buldum. İnşallah benim oğlum da senin yaşında senin gibi güzel şeyler yapar ablası. Sevgiler…