Ben sekiz yaşındayım. üçe gidiyorum.adım mihriban.soyadım arı.
ben yeni diyabetli oldum.yaklaşık iki ay önce… hastaneye geldiğimde şekerim beş yüz seksendi. yarı aygın yarı baygınken serumlar takıldı. uyandığımı bile hatırlamıyorum. on iki gün hastande yattım. orda benim gibi ama on bir yaşında diyabetli bir ablayla karşılaştım. bilgisayarlarımızı babalarımıza getittirip oyun oynadık. hatta onun annesi bizim okulda öğretmen. ara sıra bana bakmaya geliyor. o benim gözcüm . konuya dönelim.
hastanede şeker hastası olduğumu öğrendik. annem ilk önce şeker yiyemicem sanıyodu. meğer geceleri iki -üç çukulata götürüyodum. iki-üç güne sanki iyileşir gibi oldum. ama serumum çıkmadı. gezemiyodum,sıkılıyodum. tuvalete giderken çıkarıyorlardı. o zaman tuvaletten çıkınca biraz gezip geliyodum . aslında çok iyi oluyodu. on iki günde yatakta kalmak ,olmaz yani . zaten dört-beş günden sonra çok yemek yediğim ve kilo aldığım için çıkardılar. çok iyi oldu. mutlu oldum. şekerim yükselince geziyodum, kitabımı kendim alıp okuyodum. istediğim zaman anneme deyip geziyodum. aslında biraz sıkıcı geçiyodu günler. biraz da eylenceli.
afyondaki diyabet hemşirem bize eğitim verdi. çıkacağımız gün havalara uçtum.
yazın da pompa taktırmayı ve arkadaşım diyabetteki iznik kampına gitmeyi düşünüyoruz.
geçmiş olsun güzelim……………………
merhaba tatlım benim kızımda ,ilk okul 3 e gidiyor bir sene önce diebetle tanıştık ve seninle aynı şeyleri yaşadık kızım buse çok güçlü ve sende öğle görünüyorsun onunla tanışmanı çok isterim