O Tip-1 Diyabeti Kabullendikçe Biz Güçlendik
Henüz 4 yaşını tamamlamamış güzel kızımıza diyabet teşhisi aldığımızda bunun bir kabus olduğunu ve her uyuyup uyandıktan sonra geçeceğini düşünmüştüm. Ama geçmiyordu.
Her gün birbirinin aynısı, her gün hemşireler, doktorlar gelip gidiyor, bize süreci anlatmaya çalışıyordu. Alışacağımızı, bunun bir hastalık olmadığını, şükür ki yavrumuz başka hiçbir hasar görmeden ve komaya dahi girmeden teşhisin konulduğunu söylüyorlardı.
Yavrum mandalina yemek istedi, Doktoru, hemşiresi ve herkes ‘hayır yiyemez‘ dedi ve ben bir anne olarak o an yıkıldım. Çikolatayı çok seven yavrum mandalinaya bile elini uzatamıyordu.
İğneden çok korkan yavrum her gün günde 4 defa insülin ve en az 8 defa şeker ölçümüne maruz kalmıştı. Hayat tepetaklak olmuştu adeta. Ama kızımızın bu yaşına rağmen gösterdiği dirayet bizi hayata döndürdü. Kabullenmeye başlamıştı. İnsülin yapılacağı zaman ağlamıyordu. Şeker ölçümleri rutin bir şey oldu onun için.
O kabullendikçe biz güçlendik.
Diyabet olduğumuzu öğrendikten sonra ilk markete girişimiz beni çok tedirgin etmişti. Uzun süre markete götürememiştim korkudan. Ancak Zeynep Zümral çikolata, abur cubur reyonuna sadece göz ucuyla baktı belki ama onu bile bana hissettirmeyecek olgunluktaydı.
Hassasiyetimden korktuğum için babasına devrettim. Yiyecekte izin ve bilgilendirme konusunda her şeyi babasına sorarak yer içer olmuştu yavrumuz. Zararlı şeylerin adını bile anmıyordu. Henüz 4 yaşında bile değildi oysa. O güçlü oldukça, o gülümsedikçe, o kabul ettikçe biz güçleniyoruz.
Buradan önce Allah’a, sonra gönderdiği emanete ve verdiği kudrete sonsuz şükür ve teşekkür ediyorum.
Seni çok seviyoruz güzel kızım.
Buket Türkoğlu Sarı
Siz de teşekkür etmek istediğim kişiler var diyorsanız bizimle bir yazı olarak paylaşabilirsiniz.
Tip-1 Diyabetli Yaşamınızda Kime, Neden Teşekkür Etmek İstersiniz? başlığına tıklayabilir ya da https://goo.gl/forms/Sa83vnPsNphRwBoY2 linkinde bulunan formu doldurup bizimle paylaşırsanız, biz de en kısa sürede teşekkür yazınızı paylaşırız.
test