Oğuzhan Süral ve Tip-1 Diyabeti

Galiba ortalama 1-1,5 yıldır tanışıyoruz Oğuzhan Bey ile. Tanıştığımız günden bu yana da iletişim halindeyiz. Başından geçenleri birebirde yaptığımız sohbetlerde dinleyen biriyim. Ve Türkiye’de maalesef kronik rahatsızlığı olan biri olarak yaşadığı sıkıntıları görmek çok da hoşuma gitmemişti.

Diyabetimben.com kurulalı 3 yıl bitti. 4. yaşımıza bu Şubat ayında gireceğiz. 13 yıllık tip-1 diyabetli hayatımın her alanını sizlerle paylaşan ve bundan da hiç ama hiç çekinmeyen biriyim. Bu süreçte hayatıma sizlerden çok fazla kişi girdi. İletişimimiz oldukça kuvvetli bir noktaya kadar da geldi. Ve ‘yalnız’ olmadığımızı hep beraber hissettik. Diyabetli olduğumuzu da çekinmeden söyleyebileceğimizi de gördük.

Kurulduğumuz günden bu yana ise tip-1 diyabetli yetişkinlerin, çocukların ya da ailelerin yaşadığı sıkıntılara birebirde eşlik etmiş biriyim. Tip-1 diyabetli erkeklerin askerlikten muafiyet konusundaki insülin kesilme konusu, ehliyet alımında yaşanılan sıkıntılı süreç, tip-1 diyabetli kızların diyabetlerini gizlemeleri (Çünkü evlenirken kızları almazlar.), tip-1 diyabetli çocuğu olan ve çalışan anne ya da babanın mesaiye ya da vardiyaya bırakılmaları ya da işe girerken tip-1 diyabetli olduğunu söyleyememe durumu (Çünkü işe alırken firmalar genel anlamda tip-1 diyabetlilere sıkıntılı bireyler olarak bakmaktalar.). Daha ne anlatabilirim size? Özellikle ülkemizde askerlik erkekliğin kanıtlandığı en önemli nokta haline gelmişken, adından pek hoşlanmasam da ‘çürük’ raporu alan ve askere gidemeyen bir erkek psikolojisi oldukça zor. Ya da evlenemez düşüncesiyle tip-1 diyabetli olduğu deşifre edilmeyen kızlar. Ya da evleneceği erkeğin ya da kızın tip-1 diyabetli öğrenen karşı cinsin ‘şimdi ben ne yapacağım? Ayrılsam mı?’ sorusu. Ya da bir görümcenin ‘kız tip-1 diyabetli ve kabul etmiyoruz. Kardeşimin gözüne perde inmiş.’ cümleleri.

Oğuzhan Bey’in röportajı bence bizleri duvara çarpmış gibi hissettirmeli. Tip-1 diyabeti bilmeyenlere de bu hissi yaşatmalı. Röportaj bugüne kadar okuduğum en etkili ve ses getiren röportaj oldu. Bu sesi duyurduğu ve çaba sarfettiği için kendisine tip-1 diyabetli bir İnsan Kaynakları Müdürü olarak teşekkür ediyorum.

Bu arada dünden bu yana bana da güzel e-mailler geliyor. Üst düzey yönetici olarak görevini yapan birkaç tip-1 diyabetliden de e-mail almak oldukça mutlu etti beni 🙂 Buna vesile olmuş olmak oldukça önemli.

Oğuzhan Bey’in kendi Facebook sayfasından da paylaştığı durum bildirimini de sizlerle aşağıda paylaşmaktan memnuniyet duyuyorum.

Herkese İyi Haftalar,

Dün Hürriyet Gazetesinde Ayşe Arman’la gerçekleştirdiğimiz röportaj sonrasında gösterdiğiniz ilgi için çok teşekkür ederim.

Amacım Diyabetin farkındalığını arttırmak, hayatı Diyabetlilere daha kolaylaştırma adına küçücük de olsa bir katkıda bulunmaktı.