Okullar Tip-1 Diyabetli Çocuklarımız İçin De Açıldı!

Okullar Tip-1 Diyabetli Çocuklarımız İçin De Açıldı!

Uzunca bir aradan sonra okullar tüm çocuklar için olduğu gibi tip-1 diyabetli çocuklarımız için de açıldı.

Belki ilk kez okula giden belki de kaldığı yerden okula devam eden çocuklarımız var. Umarım hem aileler hem de çocuklarımız için çok da zor olmadan başlamıştır bu okul dönemi.

Eğitim hayatına yeni başlayan veya devam eden “tip-1 diyabetli çocuklarımız olduğu gibi” “birçok kronik yaşam şekline sahip çocuklarımız da” benzer süreçlerde. Ve öyle ya da böyle herkesin okullarda yaşadığı olumlu, olumsuz deneyimler söz konusu. Ya da yaşanılan zorluklar da mümkün.

Bazı program veya önerilerle okullu olacak veya okulda olan diyabetli çocuklarımız ile öğretmenlerin kolkola çalışması “tavsiye” edilse de gerçek hayatta bu tavsiyelerin karşılığını maalesef görülemiyor. Kanunlaşan konular olmadığı için bunu özellikle vurguluyorum. “Tavsiye” niteliğinde öneriler bulunmakta. Ve bunlar yeterli değil.

Yani; okulda insülin enjeksiyonu için revir sağlanmasından, şeker ölçümü konusunda destek olunmasına, okul kaydı yapılırken diyabetli çocuk olmanın biz dezavantaj olmaması gerektiğinden, acil durumlarda müdahil olunmasına kadar birçok beklentiler var. Ancak şu unutulmamalıdır ki; ülke eğitim sistemimizde eğitmenlere, bilmedikleri kronik yaşam şekillerinin bir parçası olma sorumluluğunun verilmesi veya onlardan beklentilerimiz olması çok mümkün görünmüyor.

İdealde, her okulda mutlaka hemşire olmalı ve kronik yaşam şekli olan çocuklara tek elden destek olunmalı. Hem de bir sağlık profesyoneli olarak.

Elbette diyabetli veya başka kronik yaşam şekilleri olan çocukların okula kabul edilmemesi gibi paylaşımlar okuyup üzülüyoruz. Ya da öğretmenler veya okul yönetiminden, diyabet yönetimine okuldayken destek olmalarını beklerken olmamaları ve hatta konunun tartışmaya evrilmesi sebebiyle sinirlenebiliyoruz. Ama bunları yaşamak bizlerin hayatında kötü birer anı olarak kalıyor. Bize çözüm getirmiyor.

Kronik bir yaşam şekli olan çocuk sahibi olsam ve okul hayatına başlasa bu önemli sorumluluğu okuldaki hiç kimseye vermezdim. Kendi pratiklerimi ve çözümlerimi üretirdim. Çünkü kimse, kimsenin kronik yaşam şeklini bilmek zorunda olmadığı gibi hiç kimseye de bu sorumluluğu yüklemek istemezdim.

Tekrar vurgulamak gerekirse; her okulda bir sağlık profesyoneli olmalı…

Bu gibi konuları düşünerek emimin tüm aileler de kendi çözümlerini üretiyorlardır.

Birbirinize rehberlik etmek adına;

• Diyabetli çocuğunuzun/çocuklarınızın okul süreçlerini nasıl yönetiyorsunuz?
• Öğün planlamasını nasıl sağlıyorsunuz?
• Okulda enjeksiyon veya kan şekeri ölçümü konusundaki çözümleriniz neler? Çocuğunuz bunları kendi başına yapabiliyor mu? Ya da nasıl yapıyorsunuz?
• Hipoglisemi ve hiperglisemi anlarında çocuğunuz ne yapması gerektiğini biliyor mu? Hangi durum için ne yapıyorsunuz?
• Okulda destek alabildiğiniz kişi/kişiler var mı? Varsa bu desteği almak için nasıl bir yol izlediniz?

Bu konularla ilgili yorum yapabilir veya diyabetimben.com’da, herkesin deneyiminizi okuması adına, yayınlanması için bir yazı yazabilirsiniz. Yazıyı esra@diyabetimben.com‘a mailleyebilir veya Diyabetimben Instagram hesabına DM ile bana atabilirsiniz.

Birbirimize rehberlik ederek adım adım daha iyiye gidebiliriz…