Merhabalar Esra Hanım,
Ben Nebil’in annesi Bianca. Nebil 5,5 yaşında. Diyabetle geçen Temmuz ayında tanıştık. Son zamanlarda Nebil çok sık su içip sürekli idrara çıkıyordu. Biz psikolojik diye yorumladık. Daha sonra kusma, hızlı nefes alma, halsizlik ve aşırı kilo kaybı başladı. Bir gece baya kötü olunca onu devlet hastanesine götürdük. Ancak hastanede tahlil yapılmadan gıda zehirlenmesi dendi. Ve bir sürü şurup verildi.
Eve dönüp ilaçlarını içirdik ve uyudu. Sabah uyandığında Nebil’den hiç bir tepki gelmiyordu. Biz apar topar başka bir özel hastaneye gittik. Su kaybı deyip serum bağladılar ve tahliller yapıldı. Nebil odada serum yerken bir anda doktor sürüsü odamizda bitti. Ben sadece diyabet, çocuk pediatri, insülin sozcüklerinden başka bir şey duymaz oldum. Resmen algım kapandı.
Bizi ambulansa bindirip çocuk pediatri yoğun bakımı olan bir hastaneye sevk ettiler. 3 gece yoğun bakımda kaldıktan sonra Halkalı Kanuni Sultan Süleyman Hastanesi’nde 25 gün kalıp eğitim gördük. Hayatımızın en zor günleriydi.
Şu anda şekerimiz iyi çok şükür. Kendi alıştı bu hastalığa ama ben malesef daha kabullenip alışamıyorum. Sürekli bir şeyler istiyor, çok soru soruyor ? ? Ben her gün ağlama krizine giriyorum. Başta ( Şeker Çocuk ) oğlum olmak üzeré hepinize sağlıklı günler diliyorum.
Esra Hanım sizlere de acımızı paylaşıp bizleri sürekli bilgilendirdiginiz için çok teşekkür ediyorum
Şeker Çocuk Nebil’in Annesi Bianca
NOT: Yazıyı Facebook ya da Twitter gibi sosyal medya kanallarında paylaşın. Alttaki Facebook, Twitter, Google+ ya da Pinterest butonlarına tıklamanız yeterlidir.
test