Tip-1 Diyabet ve 7 Dövme Hikayesi

Tip-1 Diyabet ve 7 Dövme Hikayesi

Genellikle tip-1 diyabetli çocuğu olan aileler çocuklarını motive etmek, yalnız olmadıklarını hissettirmek ve psikolojilerini olumlu yönde yüksek seviyede tutmak adına bazı güzellikler yapıyor. Özellikle dövme yaptırarak bu konuda çocuklarına önemli destek oluyorlar.

Philippe ve Camille Boivin’in oğulları Jacob’a 2010 yılında, 3,5 yaşındayken, tip-1 diyabet teşhisi konmuş. Doktorlarının önerisiyle de hızlıca insülin pompası takmaya karar vermişler.

Ama Jacob özellikle okulda ya da arkadaşları arasında tip-1 diyabetiyle ilgili sorunlar yaşıyormuş. Tip-1 diyabetli olmayan arkadaşları ya da diğerlerinin tepkileri Jacob’u demotive etmiş.

Anne ve babası da Jacob’un bu sorunların üstesinden daha kolay gelmesi için nasıl destek olabileceklerini düşünmüşler. Ve insülin pompası dövmesi yaptırmışlar.

Bizler de yıllardır sosyal medyada Philippe ve Camille Boivin’in dövmeleri ve oğulları Jacob’un fotoğraflarıyla karşılaşıyoruz. Ve bizlere çok da sevimli ve yakın geliyor 🙂

Ailenin bir de Bella ve Charli adında iki köpekleri var 🙂 Jacob’a arkadaş olmuşlar 🙂

Jacob şu anda 10 yaşında 🙂

Son günlerde ise en popüler fotoğraf Arturo Vidal ve tip-1 diyabetli oğlu Alonso’nun fotoğrafı. Tip-1 diyabetli ve insülin pompası kullanan oğlu Alonso için insülin pompasının dövmesini yaptırmış.

Özellikle tanınan, bilinen kişilerin bu tarz mesajlar vermesi tip-1 diyabetli bireyleri ve ailelerini inanılmaz motive ediyor.

Bu fotoğraf aynı zamanda sosyal bir mesaj da içeriyor. Çünkü Arturo Vidal  Şili Devlet Başkanı Michelle Bachelet’den tip-1 diyabet yönetimine devlet tarafından daha da destek verilmesini istiyor. Aynı zamanda insülin pompasının devlet tarafından desteklenmesini istiyor.

Hannah Smith ise tip-1 diyabetli. Zach Ruth da Hannah’ın nişanlısı.

Zach nişanlısına tip-1 diyabet teşhisi konulurken hep yanındaymış. Yaşanılan zorlukları, hastane süreçlerini birlikte yaşamışlar.

Bu sebeple de Zach, Hannah’ın yanında olduğunu hissettirmek için, Hannah’ın kullandığı insülin pompasının dövmesini yaptırmaya karar vermiş.

Herhangi bir kan bağı olmasa da iki bireyin birbirine olan bu desteği elbette takdire şayan. Ve bu fotoğraf gerçekten kalbe dokunan bir fotoğraf 🙂

Geçtiğimiz yıl kızları Abigail Hogg’e, 3 yaşındayken, tip-1 diyabet teşhisi konmuş. Baba ve anne elbette kendilerini çok mutsuz hissetmişler.

Baba Alan 38 yaşında. Anne Adele ise 34.

Baba Alan kızını mutlu etmek ve ona kendini iyi hissettirmek için kızının insülin pompasının tıpa tıp aynısının dövmesini yaptırmak istemiş. Dövmeyi yaptırdıktan sonra kızına gösterdiğinde kızının yüzündeki mutluluğu görmek elbette onu da mutlu etmiş.

Bu arada Alan belinin sol kısmına bu dövmeyi yaptırmış.

Abigail Hogg babasının dövmesiyle tıpkı kendi insülin pompasıyla insülin gönderiyormuş gibi farklı oyunlar oynuyormuş 🙂 Hatta babası banyoya girerken; ‘Pompanı çıkarıp girmelisin. İnsülin pompasıyla banyoya giremezsin.’ gibi uyarılar da yapıyormuş 🙂

Anne Adele ise kızına geçtiğimiz yıl Mart ayında tip-1 diyabet teşhisi konulduğunu ve hızla insülin pompası taktırmaya karar verildiklerini söylüyor. Ama insülin pompası takıldıktan sonra kızlarının kendisini farklı hissettiğini ve pompaya sık sık baktığını, mutsuz olduğunu ve kendini diğerlerinden farklı olduğunu hissettiğini aktarıyor. Bu sebeple de baba Alan’in insülin pompası dövmesinin kızının motivasyonu ve alışma sürecinde etkili olduğunu vurguluyor.

Bu arada benim en sevdiğim hikayelerden biri oldu bu hikaye 🙂 Hikayeleri uzun. Her detayı çevirmedim. Fotoğraflar, anlatım ve hikaye beni çok etkiledi 🙂

Frank’in kızına ise Temmuz 2010’da tip-1 diyabet teşhisi konulmuş. Onların hikayesi de hayatlarında birçok detayın değişmesine vesile olmuş.

Frank şu an 42 yaşında. 38 yaşındayken kalp krizi geçiriyor. Aynı zamanda 25 yaşından 38 yaşına kadar da aktif sigara içicisi. Kalp krizi geçirmesine rağmen sigara içmeyi bırakmamış.

Kızına 30 Temmuz 2010 yılında tip-1 diyabet teşhisi konulmuş. Kızının doğum günü de 12 Temmuz 2010 imiş. Tarihlerin birbirine yakın olması ona çok enteresan gelmiş. Bu durumdan dolayı da kızının doğum gününde sigarayı bırakacağına söz vermiş. Hayatlarında dönüm noktaları da bu vesileyle başlamış.

1.1.2011 tarihinde ise hem koşmaya başlamış hem de sigarayı bırakmış. Bu maratona katılmasının sebebi de hem kendisi ama en önemlisi kızı. Koştuğu yer ise Kırık Pankreas Maratonu 🙂 Broken Pancreas Marathon‘un üzerine tıklayarak konu hakkında bilgi alabilirsiniz.

İşte o günlerde aklından bir dövme yaptırmak ve kızına destek olma fikri geçiyormuş. Kızının parmaklarını günde 10-15 kez deldikleri için de parmağına kan damlası dövmesi yaptırma fikri doğmuş 🙂 Sol elinin orta parmak ucuna kan damlası dövmesi yaptırmış 🙂

Ne kadar güzel bir düşünce değil mi 🙂

Sunday Style Dergisi editörü Kerrie McCallum, kızı Marley tip-1 diyabetli olduktan sonra ona destek vermek, onu anladığını ve diğer çocuklardan pek farkı olmadığını hissettirebilmek için insülin pompası dövmesi yaptırmaya karar vermiş.

Marley okula başlayınca asıl sorunlar burada ve bu zamanlarda başlıyor. Marley okuldayken her an kendini diğerlerinden farklı hissediyor. Kan şekeri ölçümü yapmak, karbonhidrat saymak, doğru dozda insülin yapmak ve/veya herkesin için insülin yapmak gerçekten Marley’i zorluyormuş. Ve artık isyan etme noktasına gelmiş.

Hatta Marley bir gece ağlayarak annesinin odasına gitmiş. Ve ilk cümlesi  ‘Aptal insülin pompası.’ olmuş. ‘Neden tip-1 diyabetli oldum?’ ‘Ne zaman tip-1 diyabetim son bulacak?’ gibi sorular sormaya başlamış. Bu durum anne Kerrie McCallum’u da mutsuz etmiş. Çünkü kızının tip-1 diyabetli hayatında bu tarz konulara takılmaması için elinden geleni yapmaya çalışıyormuş.

Birden aklına bir arkadaşının gönderdiği mail gelmiş. O mailde Kanada’da yaşayan bir ailenin tip-1 diyabetli oğulları için yaptırdıkları insülin pompası dövmesi varmış. Kerrie McCallum da bu tarz bir dövme yaparak kızına destek verebileceğini düşünmüş.

Dövme yapılan bir yere gitmiş. İnsülin pompasının önemini, kızının tip-1 diyabetli olduğunu ve neden bu dövmeyi yaptırmak istediğini anlatmış. Anneler Günü’nde ise kızından bir hediye gelmesi yerine kendisi kızına bir hediye vermek istemiş. Kızına insülin pompası dövmesini göstermiş. ‘Kızımın o anki mutluluğunu nasıl tarif edebilirim bilmiyorum! Çok ama çok mutlu oldu.’ diyor. Marley ise sanki kendi insülin pompasıyla oynuyormuş gibi dövmenin üzerindeki tuşlara vs basmış 🙂

Yandaki fotoğrafın ise hikayesini maalesef bulamadım. Ama fotoğraf az da olsa bilgi veriyor. Tip-1 diyabetli oğlu olan anne oğlu için bir dövme yapıyor diye düşünüyorum.

Ama diğer pompa dövmelerine göre daha gerçekçi bir görüntü. Ne düşünürsünüz?

Her tip-1 diyabetlinin ve yakının hikayesi farklı. Ama en önemli nokta tip-1 diyabetli bireye yalnız olmadığını hissettirmek. Genel olarak toplum içindeki farkında olunan ya da farkında olunamayan ayrıştırma ve/veya neden bizi buldu algısı.

Yaşanılan sıkıntıları bu tarz çözümlerle çözüyor olmak ise muhteşem 🙂 Çünkü aileden biri tip-1 diyabetli olunca hayat hepimiz için gerçekten farklılaşıyor. Ve gerçekten herkes tip-1 diyabetli gibi bir hayat yaşamaya başlıyor.

Umarım tip-1 diyabetle daha mutlu, daha sağlıklı ve daha umutlu yaşayabiliriz.

Küçük bir not: Her insülin pompası dövmesi Medtronic insülin pompasına ait 🙂 Bu da enteresan bir detay 🙂

NOT: Yazıyı Facebook ya da Twitter gibi sosyal medya kanallarında paylaşın. Alttaki Facebook, Twitter, Google+ ya da Pinterest butonlarına tıklamanız yeterlidir.