2007 yılında eşim Eşref Avcı ile tanıştım. İkimizde aynı şirkette çalışıyorduk.
Çalıştığım şirkette engelli kadrosunda çalışmaktaydım.
Eşime şeker hastası olduğumu ilk zamanlarda söylememiştim. Beraberken lavaboda insülini yapıyordum. Biraz zaman geçtikten sonra kendisine şeker hastası olduğumu ve nasıl bir rahatsızlık olduğunu detaylı anlattım.
O zamanlar bu duruma, benim hastalığımı söylemememe çok şaşırmıştı. Ki önemli bir rahatsızlık olmadığını, kendisi için de bir problem oluşturmayacağını söylemişti.
Verdiğim bilgiler dışında eşim de internette şeker hastalığını araştırıyordu. Öğrendiklerini bana anlatıyor, ben de biraz daha detaylı bilgi veriyordum.
Diyetisyenim Nevin Hanım‘a ve doktorum Oğuzhan Bey‘e hep beraber gittik. Kendisi de en azından diyabetle nasıl bir hayatım olduğunu, diyabetli olan doktorlarımı da gözlemleme fırsatı olmuştu.
Eşime hipoglisemi anında ne yapması gerektiğini, kan şekeri ölçümü nasıl yapılırı, insülini nasıl yaptığımı uygulamalı olarak öğrettim.
Bu arada hepimiz yani biz tip-1 diyabetlilerin sinirleri normal insanlara göre daha da anormaldir. Aniden sinirlenip hemen sakinleşebiliyorum. Bu ani sinirlilik durumlarıma bile alıştı. Aslında sinirli biri olmadığımı söyleyebilirim. Eşim de bunu bildiği için şekerden dolayı böyle davranıyor diyerek beni hep sakinleştirmeye çalışır.
Tanışma zamanından evlenene kadar olan sürecimiz az çok bu şekilde gelişti.
Ara sıra bazı yazılarımda geçmişle ilgili bazı komik anılarımızı sizlerle paylaşacağım.
[…] Bir önceki yazıma devam etmekteyim. […]
NEKADAR GÜZEL SİZİ VE HASTALIĞINIZI ANLAYAN BİR EŞİNİZ VAR.umarım bizim çocuklarımızda ileride böyle insanlarla tanışır.allah mutluluğunuzu bozmasın…
[…] Bir önceki yazıma devam etmekteyim. […]