Ben Yağız’ın annesi Tuğba Hanım’a ‘sakın yapmayın’ demiştin ama Yağız sevdiklerine hediye vermekten çok mutlu oluyormuş. Kıramadım ve adresimi verdim.
Ama inanın çok mahcup oldum. Bir o kadar da mutlu 🙂
İlk hediyemi Kastamanonu’dan Emine Hanım vermişti. İlk göz ağrım 🙂 . İkincisini Emre Bey Bursa’dan. İşyerime kupa göndermişti hatırlarsanız. Geçtiğimiz yaz Eşref ve arkadaşlarımızla tatile gittiğimizde denizdeki taşların ayaklarımı baya zorlaması sebebiyle de Selim Bey 1 çift deniz ayakkabısı hediye etmişti.
Ankara dönüşümüzde Buket Hanım’ın mavi pikesi, Tülay Hanım’ın şalı da unutulmayanlar arasında. Soğuktan korumuştu bizi 🙂 .
Unuttuğum yoktur umarım 🙂 . Varsa ‘ben de hediye vermiştim’ diye çıkabilir 🙂 .
Yağız, anne Tuğba Hanım ve babası bana bir triko kazak, ‘çetik=patik’ ve çanta almışlar (Çetik’in patik olduğunu bugün Tuğba Hanım’dan öğrendim 🙂 ). Çantayı fotoğraf karesine sığdıramadım. Hepsi birbirinden güzel. Çetiki ben giyeceğim. Modelini filan çook beğendim. Kendilerine tekrar çook teşekkür ediyorum.
Yağız’ın notunu da göreceksiniz fotoğrafta 🙂 .
DUYURULUR!!!
Bundan sonra hediye filan yasak arkadaşlar. Kendimi hem kötü hem de mutlu hissediyorum. Biz hep beraber burada bulunarak zaten birbirimize büyük birer hediye veriyoruz.
Esracım merhaba
Güle güle giy canım cok cici görünüyorlar.Bizde patik deriz,
İnsan kendini hem kötü hem mutlu nasıl hisseder ya süper bi cümle 😀 sen ne drsen de bu yasak işlemez canım biz seni sevdiğimiz için,belki bi şekilde bir teşşekür anlamında veriliyor bunlar….
Ayrıca bana gelirken getirdiğin güzelmi güzel porselen salata kasesinide ben cok beğendim çokda mutlu oldum 😀 bunları düşünme bile hediye veren mutlu alan mutlu iyi günlerde kullan canım
sevgilerrrr
Emine Hanım,
Bir reklam mıydı yoksa bir parodi miydi hatırlamıyorum ama kısaca şunu diyim: ‘yassssakkk kardeşim, yasssaaak 🙂 ‘
sevgiler
Hediyeler teker teker sayıldığında farkettim ki, Esra’nın giyim kuşamı bedava’ya geliyor. Ben kendim için para verip alıyorum. 🙂
Şaka bir yana kültürümüzde hediye vermek fazlasıyla mevcut ve bunun yansımalarını çok görmekteyiz. Bu durum bizi hem mutlu hem de fazlasıyla mahçup kılmakta. Bundan sonraki süreç için bir fikrim var. Bizim için kendinize bir hediye alın lütfen bu bizi daha da mutlu edecektir.
Herkese Merhabalar,
İnanın Yağız çok mutlu oldu.Herşey onun mutluluğu için.
Ya Esracım diyabetteki yasaklar yetiyor zaten ve ne kadar cazip geiyor biliyorsun 😀
Ya Eşref kardeşin inovatif çözümlerine bayılıyorum. bak yine arayı bulmuş.:)
HAYALİMDEKİ MESLEK
Ben, büyüyünce endokrinolog olmak istiyorum.Bundan 5 ay önce diyabet oldum.Bir anda hayatım alt üst oldu.Anneme ve babama çok acılar çektirdim, hatta hastaneye yattığımızda birgün anneme açım ben diye saldırmıştım.Tabi bunlar insülinlerin etkisiymiş,zamanla herşeye alıştım hiç tadını bilmediğim yemekleri yemeyi ,o çok sevdiğim cips ve kolayı hayatımdan çıkarmayı herşeye alıştım. Hastalığımı seviyorum artık o benim en iyi arkadaşım tıpkı doktorumun söylediği gibi(sen arkadaşına iyi davranırsan o da sana iyi davranır)
İşte bu sebebten dolayı endokrinolog olmak istiyorum.Diyabet ve hormonal hastalıkları yok etmek istiyorum.İnternette araştırdım endokrinologlar neler yaparlar, nasıl bir eğitim alırlar hepsini öğrendim.13 yılı buluyormuş endokrinolog olmak,uzun bir zaman ama olsun ben herşeye rağmen istiyorum.İnşallah iyi bir endokrinolog olurum.
Esra Hanım, bu Yağız `ın proje ödevi 100 aldı hatta kapağıyla ,yazımıyla herşeyiyle sınıfta örnek ödev seçilmiş.Öğretmen ödevi geri vermemiş yoksa buradan orjinalini paylaşacaktım sizinle.
KONU: Hayalindeki meslek
Sizin için bir mahsuru yoksa bir başlık altında yayınlar mısınız.